Motor sürücüsü Heeseung ile üniversite öğrencisi Riki, tesadüfen bir barda tanışır. Ancak bu görüşme, karanlık sırların ve tutkuların başlangıcı olur. İkisi arasındaki çekim, ritimlerin ötesinde bir dansa dönüşürken, geçmişin gölgeleri de onları tak...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ertesi gün, Riki'nin zihnini hala Ethan'ın gizemli ayrılığı meşgul ediyordu. Sabah güneşinin ışıkları odasına dolduğunda, kararını verdi. Ethan'ı bulmalıydı.
Hızla giyinip dışarı çıktı ve bardan başlayarak Ethan'ı aramaya koyuldu. Barda Ethan'ı göremeyince, bir sonraki adımını Ethan'ın tanıdığı birkaç arkadaşının yanına gitmek oldu. Ancak, hiçbiri onun hakkında bir şey bilmiyordu.
Riki, umutsuzluğa kapılmadan önce son bir çaba daha göstermek için, Ethan'ın sık sık ziyaret ettiği yerlere gitmeye karar verdi. Ancak, ne yazık ki, herhangi bir iz bulamadı. Ethan'ın izi kaybolmuş gibiydi.
Yorgun ve hayal kırıklığına uğramış bir şekilde bara dönen Riki, koltuğa oturup düşündü. Belki de Ethan'ın ani ayrılığının ardında daha derin bir sır vardı. Ancak, şu an için tek yapabileceği beklemek ve umut etmekti.
Riki, barda umutsuzca Ethan'ı aramaya devam ederken, birdenbire tanıdık bir sesin seslendiğini duydu. Arkasını döndüğünde, Ethan'ın karşısında durduğunu gördü. Bir anlık şaşkınlıktan sonra, Ethan'ın sessizliğine rağmen, kollarının etrafına dolanıp kendisine çekildi.
Riki, Ethan'ın sıcaklığını ve kollarındaki güveni hissederek rahatladı. "Neredeydin?" diye sordu, sesinde hafif bir endişe vardı.
Ethan, sessizce gülümsedi ve başını Riki'nin omzuna dayadı. "Sana ne kadar özlediğimi anlatamam," dedi yumuşak bir sesle.
Riki, Ethan'ın sözleri karşısında içi sevgi dolu bir sıcaklıkla doldu. Onunla yeniden bir araya gelmenin mutluluğuyla, geçmişteki belirsizliklerin geri planda kaybolduğunu hissetti. İkisi de sessizce birbirlerinin kollarında, geleceğe umutla bakarken, bardaki kalabalık onları çevreleyen sessiz bir huzur içindeydi.
Riki ve Ethan sessiz köşeye doğru ilerlediler, kalabalığın gürültüsünden uzaklaşarak kendilerine bir köşe buldular. Oturduklarında, sessizlik aralarında konuşmanın yerini aldı.
Ethan, bardaki sessizliği bozarak, "Seni ne kadar özlediğimi hissettin mi?" diye sordu, gözlerinde Riki'ye olan sevgisinin ışıltısı vardı.
Riki, onun yanına eğilerek, "Seni her anımda özlüyorum," dedi içtenlikle. "Sen olmadan geçen her gün, eksik bir gün gibi geliyor bana."
İkisi de birbirlerine bakarak, geçmişte yaşadıkları zorluklara rağmen birlikte olmanın getirdiği huzuru hissediyorlardı. Bardaki sessizlik, onların arasındaki bağı daha da güçlendiriyordu. İçkilerini yudumlayarak, birbirlerinin varlığının tadını çıkardılar, geleceğe dair umut dolu düşüncelerle dolup taşıyorlardı.
Riki, içinden gelen cesaretle Ethan'a dönüp, "Bir dakika," dedi. "Aslında senin hakkında çok az şey biliyorum. Senin kim olduğunu, nasıl birisi olduğunu bilmiyorum. Ama bir şekilde, seninle olan bağımızın derinliğine güveniyorum. Seni tanıdık gibi hissediyorum, sanki çok eskiden beri tanışmışız gibi."
