Liefde is nooit fout!

8|Dave|

Hoofdstuk acht;

De dag begon goed, ik had weer zoals altijd een grijns op mijn gezicht, en zelfverzekerd liep ik naar binnen. Waarom?

Tja, het idee, dat ik een fantastisch plan had gaf me adrenaline, het zorgde er voor dat ik niet aan mijn eigen problemen dacht. En vandaag zou ik plan B gaan uitvoeren, geloof me dit werd geweldig.

Meeste mensen denken nu dat ik een een of ander gestoord mens ben. Maar het leven was niet perfect. Niet alles was leuk, lief roze en mooi. Het was slecht, mensen zijn veranderd in rare wezens. Ze denken nu alleen maar aan hun zelf. Je kon je zelf wel gaan veranderen of dwingen om lief, aardig te zijn. Maar je leeft in de tijd 2015. Doe alles wat je wilt, het verandert niet.

'Jo Bryan.' Ik schoof de stoel naar achter en ging zitten. Al snel kwam de leraar wiskunde binnen en begonnen we aan wiskunde.

Correctie: begonnen ze.

Ik keek alleen maar naar Luna. Die ergens vooraan zat, met het simpele meisje naast haar, druk in gesprek.

'Meneer Carroll. Weet jij het antwoord?' De stem van de leraar liet mij ontwaken uit mijn gedachtes en verward keek ik die gene aan.

'Op wat?' Mijn stem klonk zelfverzekerd. Precies hoe het moest klinken.

'Wat is een machtsfunctie? Dat was de vraag Meneer, volgens mij ben jij heel goed in macht hebben? Dus beantwoord de vraag voordat je een bezoekje kan brengen bij de directeur. Hij heeft je vast wel gemist.' De leraar keek me met opgetrokken wenkbrauw aan en ik snoof maar wat.

Ik stond op en zwaaide mijn tas over mijn schouder. Met grote stappen liep ik naar de deur.

'Meneer, ik weet niet wanneer u voor het laatst seks heeft gehad. Maar volgens mij word het tijd. U heeft het alleen maar nog over macht en seks.' Dat waren mijn laatste zinnen die zomaar uit mijn mond floepten voordat ik het lokaal verliet.

-

'Wat, wacht eens even. Dave Carroll is van plan om een meisje te breken?'

'Ja, ik ben weer bezig Bryan.'

'Hehe, oude Dave is weer terug.' Bryan lachte hard en gaf mij een schouderklopje.

'Hmhm, en ik ga.'

Ik liep met grote passen naar het kleurige bankje. Ze zat daar met alweer het simpele meisje en de jongens van de vorige keer. Het simpele meisje waarvan ik de naam elke keer weer vergeet zat op het gras.
Ze had haar bruine haren in een slordige knot en een jurkje had haar lijf bedekt.

Waarom heb ik het over dat simpele meisje?

Oke, focus je op Luna.

Ja Luna met haar blonde haren en haar rondingen.

Daar aangekomen kuchte ik ongemakkelijk en acht paar ogen keken mij aan. Het meisje dat op de grond zat moest helemaal omhoog kijken om mij te zien. Ze had prachtige blauw/groenige ogen. Het gaf je rust.

Oké serieus, kappen.

'Hey Luna.' Luna's ogen sperden open en ze keek me raar aan.

'Uh-h hey?' Ze klonk onzeker.

'Ik dacht dat we misschien uiteten konden gaan? Samen.' Ik glimlach en kijk haar vragend aan. Ze maakte oog contact met het meisje dat op de grond zat.

'O-okey.' Ze kreeg een rood blosje op haar wangen. Haar handen vonden haar haar, waar ze mee speelde. Sorry Luna maar je flirt actie is mislukt.

'Ik app je wel wanneer en waar.'

'Heb je mijn nummer dan?'

'Ja die ik heb ik,' zei ik nog voordat ik haar een knipoog gaf en weer terug naar Bryan liep die daar stond. Hard lachend.

'Plan B voltooid,' zei ik terwijl ik neer plofte op een stoel.

'Op naar plan C. Bro,' zei Bryan.

*

Woorden; 609

Jaja, echt veeeeeel te kort.. Ik heb geen reden of smoes. Idc, misschien een writersblock want serieus ik heb geen fucking inspiratie wat mij echt stom laat voelen..