Liefde is nooit fout!

4|Dave|

Hoofdstuk vier;

'Ik voel me niet goed,' zei ik tegen Bryan. 'Helemaal niet goed.'

Hij keek mij fronsend aan en grijnsde breed, even had ik zien om zijn grijns van zijn gezicht af te slaan maar ik hield me in.

'Wat the fuck lach je nou man!' Ik keek hem boos aan en liep verder.

'Nou, gisteren avond zat nog een blonde op je schoot, toen vond je het helemaal niet erg. En nu heeft Davyboy last van een kater?' Plaagde hij.

Ik schudde kort met mijn hoofd, en plofte op een van de bankjes die in de kantine stonden.

'Die lerares van net he, had wel wat.'

Ik keek Bryan met een opgetrokken wenkbrauw aan, meende hij dit nou?

'Gast, ga niet geilen op je lerares ofzo,' zei ik.

Hij lachte, en pakte zijn mobiel uit zijn broekzak.

Lekker sociaal tegenwoordig

Ik keek in het rond. Zoals altijd zat iedereen apart, ze noemen het een "vriendengroepje" ik noem het bullshit. Je kan nooit een paar mensen hebben die je 100% vertrouwde. Iedereen was het zelfde, het draaide niet meer om vriendschap. Vroeger bedreigden we elkaar door te zeggen dat die gene niet op je kinderfeestje mocht komen, nu is het meer; ik vertel je grootste geheim aan iedereen en zet het op internet.

Toen ik naar achteren keek, zag ik twee meisjes en twee jongens die volgens mij in de zelfde klas als wij zaten op een bankje zitten. Het gesprek ving ik op en een grijns vormde zich om mijn lippen.

'Bryan, we hebben fans,' zei ik terwijl ik hem aan keek.

'Wat? Hoe? Welke fans?' Hij keek me beteuterd aan.

'Hier achter ons, zitten een paar hippies die het over ons hebben,' zei ik. Hij wenkte met zijn hand als teken dat we op moesten staan, wat ik ook deed. We liepen naar het tafeltje en ja ik had gelijk, ze hadden het over ons. Een van de twee meiden, had blond haar en blauwe ogen, ze had een zwarte broek met een rood shirt, hmm maybe een keertje?
Het andere meisje zag er simpel uit, een lichte broek met een grijs shirt, en ze had haar bruine haren los over haar schouders hangen, niet echt mijn type.

'Hij heeft gelijk, dat die ene Dave en die andere gozer Bryan ofzo, nou zo lomp waren in de les betekend niet dat alle mannen lomp zijn en geen gevoelens hebben.' Een jongen, met zwart haar keek beledigd naar de meiden die ons aankeken.

'Kijk eens aan, de kleine hippie's praten over ons. De eerste dag, en we hebben al fans!' Ik grijnsde en sloeg op het tafeltje.

'Tuurlijk hebben wij fans, de hele school houdt van ons!' Zei Bryan die ook lachte.

'Laat ons niet lachen!' Krijste het meisje met blond haar.

'Gast, rot op voordat je problemen krijgt,' zei de jongen met blond haar, Thijmen was het volgens mij. Hij had vorig jaar met Anouk, zo'n slet dat wel van school af was.

Ik grinnikte om zijn; ik-probeer-stoer-te-doen actie, en schudde met mijn hoofd.
Ik had wel zin in ruzie met een sukkel.

'Kom dan hè kleine jongen?' Ik bewoog met mijn handen, en daagde hem uit.

Hij stond op, en toch torende ik boven hem uit. Wat mij een goed gevoel gaf, een erg goed gevoel. Hij duwde mij met zijn handen, en zo duwde ik hem terug.

'Stop stop jongens!' Een zachte, maar toch hoge meisjes stem schreeuwde door de kantine. Ik keek opzij en zag het meisje met bruin haar staan, met haar handen in haar zij.
'Doe even normaal, willen jullie serieus jullie tijd verspillen aan een beetje duwen en schelden? Kom op zeg we zijn geen twaalf meer!' Ze trok haar wenkbrauw op en keek Thijmen doordringend aan.

'Rot toch op raar kind,' bromde ik.

'Luna, Roan en Thijmen, we gaan. De les begint zo.' Het meisje schudde met haar handen, waardoor de twee jongens, en het blond harige meisje opstond.
'En jongens, laat ons voortaan met rust,' riep ze terwijl ze weg liep.

Ik keek beduusd om me heen. Was dat nou echt gebeurd? Zo'n simpel dom meisje?

'Wow, ze heeft wel pit. Misschien iets voor jou Davy?' Bryan keek me vragend aan en lachte.

'Nee man, ik ga voor de blonde,' antwoordde ik.

Ja zeker, dat ik dat blonde meisje zou krijgen, ze had mooie rondingen. En ik kon dat bruinharige meisje hiermee terug pakken. Kon ze zien we hier de baas was.

'Hoe heet ze?' Vroeg ik.

'Die bruine? Volgens mij was het Fenna, bij mentoruur vroeg die vrouw haar wat.'

'Nee Bryan, die simpele niet, ii bedoel die blonde.'

'Geen idee, Fenna zei net Luna toch toen ze opstonden?'

Hmm, Luna dus.
Dat kan ik wel kreunen, terwijl ze onder mij ligt te spartelen..

*

Woorden: 794

Kort weet ik, maar anders werd het te lang. Dus heb ik het in twee stukjes.