1.Bölüm: Yangın

264 14 92
                                    

Her zaman ki gibi okuldaydım.
Çıkış saati gelmişti.

Wong: Yn sana dediğim kafeye gidiyoruz değil mi?

Yn: Gidelim sevgilimm.

Onun bilmediği bişey vardı.
Onu aldatıyordum. Yaklaşık 1 aydır.

Kafeye dedi ama beni başka bir yere getirdi.
Kocaman bir oda.

---

Wong bana 2 gün boyunca işkence etmişti.
Aldattığımı öğrenmiş olmalıydı.
Dayanacak gücüm kalmamıştı artık.

(İlk bölümü diğer ficin sonunu değiştirmiş gibi göstericem ama sadece ilk bölümü)

Yaklaşık 10 metre derinliğinde havuz olan bir odaya getirdi beni. Bacaklarımı suya sokup oturtmuştu beni. Omuzlarıma baskı uyguladı.
Wong'da benim bilmediğim bişey vardı..
O, o çok değişmişti.

Suyun içindeki köpek balıklarına baktım.
Piranalarda vardı. Bir sürü.

Yn: W-Wong.
Çok korkuyorum.

Wong: Korkma ama güzelim.
Bişey olmayacak.

Yn: Sana ne oldu böyle?
Neden değiştin birden?

Wong: Beni sen değiştirdin.

Köpek balıklarından birisi bacağımı ısırdığında acı içinde bağırdım.

Wong: Lan. LAN SADECE KORKUTACAKTIM!

(Abiii diğer ficden sonra üzüyo)

Köpek balığı beni suya çektiğinde piranalarda ısırmıştı beni. Wong peşimden atlayıp kurtardı.
Piranalardan birisi onuda ısırmıştı ama takmadı.
Aşırı korkmuştum.

Wong: Sakin ol.

Yn: Çok acıyor!
Dayanamıyorum Wong!

Bana sarıldığında onu ittim.

Yn: Sarılma.

Kan'a hem fobim vardı, hem de beni kan tutuyordu. Bacağıma bakamıyordum.

Yn: Y-Yardım et.

Wong: Tamam korkma.
Zarar vermeyeceğim.

Tekrar sarıldı. İtmedim bu sefer, fakat karşılık vermedim.

Yn: Kalbim acıyor.

Wong: Kalbin mi acıyor?!

Yn: Evet. Çok acıyor.

Onunla bir daha birlikte olamam.
Sadece şuanlık yakın davranıyordum çünkü çok korkuyordum.

Kıvırcık saçlı bir çocuk bastı burayı.

Mun: UZAK DUR KIZDAN!

Wong: Sen kimsin?

Mun: Siktir. Daha küçüksün.
Dövemem seni. Döverim de kıyamam.

Wong: 19 yaşındayım. Küçük değilim.

Mun: Küçüksün.
Yani bana göre.

Blood Phobia | The Uncanny Counter EvreniHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin