-3 hafta sonra-
-Yn'den-
Gözlerimi bembeyaz bir yerde açtım.
Her yer bembeyazdı.Yn: Aha bu sefer geberdim kesin.
Bir kadın yaklaşıyordu yanıma.
Bembeyaz giyinmişti.Yn: Azrail misin sen?
Ha?Yn: Anneee.
Yn: Ay ne annesi?
Annemden nefret ediyorum ben.Yanıma geldi kadın.
Yn: Nerdeyim ben?
Wigen: Diğer dünyadasın.
Yn: Al işte. Game over.
Ölmüşüm.Wigen: Hayır ölmedin. Komadasın.
Yn: Bana ne olmuştu ki?
Wigen: Araba çarpmıştı.
Yn: Haa. KARDEŞİM İYİ Mİ!?
Wigen: İyi.
Yn: Oh be.
Yn: E tamam bu kadar yatmak yeter.
Çıkmak istiyorum komadan.Wigen: Avcı olmayı kabul edersen çıkabilirsin.
Yn: Ben zaten avcıyım.
Yakışıklı erkekleri avlıyorum.Wigen: Ya sabır.
Wigen: Öyle değil.
Wigen bana avcılığa dair bir kaç şey anlattı.
Wigen: Kabul ediyor musun?
Yn: Yok. Bu iş bana göre değil.
İlk günden ölürüm ben.Wigen: O zaman komada kal.
Kadın giderken durdurdum.
Yn: Tamam kabul.
...
Uyandığımda Mun ve diğerlerinin kaldığı yerdeydim. Seok-jin elimi tutup başını yatağa koymuştu.
Diğer elimle onun saçlarını okşadım.
Yn: Ablacım. Özledin mi beni bakayım?
Başını kaldırdı yavaşça.
Seok-jin: Abla!
Yatağa çıkıp sarıldı bana.
Seok-jin: Tam 3 haftadır senin uyanmamı bekliyordum!
Seok-jin: Canın yanıyor mu?
Araba çarptığında çok canın acıdı mı?Yn: Hayır ablam, iyiyim ben.
Seok-jin: Biliyor musun, Mun abimle barıştık biz.
Yn: Hmm.
Paytak paytak koşarak içeriye gitti.
Ellerime baktım.
Siyah noktalar vardı.
Wigen'in bahsettiği şeyler bunlar mıydı?Saçlarıma dokundum.
Kıvırcık olmuştu.Yn: B-Bu mümkün değil..
Seok-jin herkesi çağırmıştı.
Seok-jin: Ablam uyandııı.
Konuşmadım.
Hatta Mun'un yüzüne bile bakmadım.
Hala sinirliydim ona.Seok-jin: Abla senin saçların nasıl böyle oldu?
Cevap vermedim.
Gözlerimi kapattım sadece.
Başım çok dönüyordu.
Nedense çok fazla dönüyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Blood Phobia | The Uncanny Counter Evreni
Ficção AdolescenteAçıklamaya yazacak hiç bişey bulamadım