aile hikayesi gibi(Durduruldu)

4.bölüm

Ag ben karakterlerin sadece isimlerini hatırlıyorum. Yalnışım olursa düzeltirim sonra.

Evet artık sessiz kalamam. Dün yaptıklarını kafaları karışık diye yaptıklarını sanıyordum. Meğersem görmeden yargılamışlar çocuğu.

Yağmur ve Mert'in hala Güneşe alayla bakarken konuştum.

"Anlayamadım canım. Neresi serseriye benziyor acaba."

Mert alayla sırıtıp konuştu.

"Gömüyorumusun abi. Saçları boyalı, pircingli(doğru mu yazdım?), dövmesi bile var. Kesin kötü alışkanlıkları da vardır."

Güneş her an dalmaya hazır duruyordu. Ama benim konuşacağımı görüp canımın içi saygısından sessiz kaldı.

"Mert o önyargını bir yerine sokmadan kapa çeneni. Çocukların yanında ağzımı bozduruyorsun. Boyalı saç, pircing, dövme mi. Ne kadar saçma konuştuğunun farkındamısın sen. Geçen yıla kadar boyalı saçla gezen sen diğilmiydin. Bulut'un kulağındaki küpe de pircin sayılıyor. Onun kaşındaysa ne olmuş. Hem Alp abimin, benim ve babamın da dövmeleri var. Bizdemi serseriyiz. Sen kimi neyle yargılıyon acaba."

Konuşmamdan sonra Mert söyleyecek bir şey bulamayıp ağzını balık gibi açıp kapamaya başladı. Aslın da bir azda çekiniyor gibiydi. Biliyordu yalnızca kızınca isimleriyle seslendiğimi.Bir şey bulamayınca da sustu. Sustu suamasına da bu sefer Yağmur konuştu.

"O farklı bu farklı abi. Hem baksana ne çabuk geldi. Kesin aileside istemedikleri için bize şutlamıştır. So-"

"Kes . Sesini. Yağmur."

Kesin ve soğuk sesimle sözünü kestim. Ne söylediğini duymuyormu bu çocuk. Neden böyle yapıyor bunlar. Bilerek mi yapıyorlar.

Ama Yağmurun inatçı ve dik başlı biri oldunu unutmuşum.

"Abi sen neden kim olduğu belirsiz biri yüzünden bize sinirleniyorsun. Hem o çocuk geidiyse Bulutu da bizden alırlar. "

Evet Yağmurcuğum beni deli etmeye yemin etmiş. Bide suçlu benmişim gibi konuşuyor.

Babam hiç birimize yapdığımız hiçbir şey için kızmaz, sinirlenmez yada bağırıp ceza vermezdi. Alp abim ve benim de onlarla fazladan ilgilenmemiz yüzünden de şımarmışlar anlaşılan.

Alp abime baktığımda yüznde çok az bir mahcupluk vardı. Peki neden konuşmuyorsun acaba. Doğru ya biricik kardeşlerine kıyamaz o. Buna bende dahilim tabiki.

Sinirle, kaşlarım çatık gülmem sayesinde herkesin odağı ben oldum. Güneş bile diğerleri gibi tedirgin olmuştu. Denize bakıp sakince konuştum.

"Yavrum kardeşinide al odanıza çıkın. Abinin biraz diğerlerini azarlaması gerek."

Deniz kafasıyla onaylayıp gözleri dolu Kumsalın kulunu hafifce tuttu.

Kumsal her an ağlayacak gibi bakıyordu. Yanımdan geçerken ağlamaklı sesiyle bana bakıp konuştu.

"Abicim Bulutum gitmesin lütfen. Söz uslu durucam gitmesin."

Bulut dolu gözlerle bir Kumsala bir de bana baktı. Göz göze gelince gözlerini kaçırıp yine artık evlenme aşamasına geçtiği halıya bakmaya devam etti.

Ben bu çocuğu boğarım ama. Bi' de onun saçma düşünceleri yüzünden sinirleniyorum. Kanser edicekler beni sonunda.

"Merak etme tatlım hiçkimse hiçbir yere gitmiyor. Siz ödevlerinizi tamamlayın. Akşam bakıcam on göre"

İkisi de kafasıyla onaylayıp odalarına gittiler. Kapı kapanma sesi duyunca hızla diğerlerine dönmemle irkildiler.

"Yağmur ve Mert siz beni anlamıyormusunuz! Kafanıza çokmu vurdukta olmayan aklınız gitti. Ne demek sokak çocuğu, ne demek kim olduğu belirsiz! O sizin hepimizin kardeşi lan! Siz onu serseri olarak görüyorsanız bu yaptıklarınız da sizi ona  şımarık ebeveynin terbiyesi görmemiş biri olarak gösterir! Ve haklıda bence! Çünkü şu an bana da öyle gözüküyorsunuz!"

İkiside kızarıp Bulut gibi halıyla bakışmaya başladılar.

Alp abimin konuşmasıyla ona da sinirlendim ve konuştum.

"Azad ileri gitmedinmi biraz. Çocuk onlar daha."

"Sen hiç konuşma abi! Sende onlar kadar hatalısın. Hem onlar çocuk ta Güneş bostan korkuluğu mu. Bulut'un kalbi kırlımasın diye hiçbir suçu olmayan Güneşin neden kalbi kırılıyor, hakarete uğruyor."

Hiç kimseden ses çıkmaması beni daha fazla konuşmama sebep oluyordu.

Azadın tepkisi nasıl. Tatmin oldunuzmu acaba.

Devamı var.

Aslında Azad daha çok şey söyleyecekti ama yazınca unutuyom işte.

Bir de ben babanın ismini unuttum mansndjd.

Keremdi galiba.

Neyse baaaayss