6〰️

48 4 2
                                    

"Aşk hep bizi es geçer mi?
Derdime tasama çare olur mu?
O gece olanların her biri,
Affedilir ve yine gelir geçer mi?"

"Efendim baba?" Dedi Aida sakin sesiyle, bir kaç haftadır -hatta aydır- köşe bucak kaçtığı adamın aramasını cevaplandırırken.

"Müsait misin?"

"Çalışıyorum."

"Kaçta biter işin?"

"Bu gece buradayım."

"Yarın?"

"Ne oluyor baba ya?" Dedi Aida merakla.

"Bir şey olduğu yok. Çocuğumu arayıp soramayacak mıyım?"

"Öyle bir şey demedim, tabii ki de birbirimizi arayıp soracağız. Ama başka bir şey var gibi senin aklında."

"Yarın gel anlatayım o zaman aklımdaki şeyi. En baştan beri."

"Tamam gelirim." Dedi Aida önündeki not kağıdına dalgın dalgın bir şeyler karalarken.

"Tamam kızım. Yarın görüşürüz o zaman."

"Görüşürüz babacığım." Dedi kapatırken. Önüne odaklanacakken telefonu tekrar çaldı.

"Alo."

"Abla? Napıyorsun?"

"Çalışıyorum kuşum, sen?"

"Oturuyorum ben de. Geberdim yorgunluktan."

"Kıyamam kuzuma. İşe gitmiş miydin?"

"Gittim. Çocuğu annemden aldım. Zar zor uyudu, yorgunluktan attım kendimi ben de koltuğa."

"Ya sen ne kötü bir anasın? Bana neden hiç bal suratımın fotoğrafını atmıyorsun?"

"Abla attım ya. Sabah."

"Günde bir kere yetmiyor. Elimde olsa alıp 24/7 bakarım teyzesinin ballısına."

"Tamam en tatlı yeğen seninki."

"Rina'nın doğduğu zamanı hatırla. Okulda öğretmen bilgisayarının duvar kağıdını kızımın resmi yapmıştın diye disiplinlik olmuştun."

"Pişman değilim. Kızın gözlemlenebilir evrenin en tatlı bebeğiydi."

"Seninki de öyle ve beni bu güzellikten mahrum bırakıyorsun."

"Tamam atarım uyanınca."

"Nasıl geçiyor günlerin?"

"Yorucu. Dün 7. aya girdi bizim tosun. Rei saolsun, işten gelir gelmez çocuğu kendisi alıyor, ben de yemeklerin başına anca geçebiliyorum."

"Aslında çocuk bakmak senin kadar onun da görevi ama bakma, bu devirde karısına yardım eden koca bulunca alkışlıyoruz. 'Sen zaten çok iyiydin Hina'm ama kocan da adam çıktı' yani." Hina ablasının bu yorumuna güldü.

"Saol ablam benim. Ben şey diyecektim aslında... bu hafta dışarı çıkalım mı seninle?" Aida kardeşine gülümsedi.

"Çıkalım bebeğim."

"Müsaitsindir umarım. Biraz kafamı dinlemek istiyorum da, böyle bir plan için de senden iyisini bulamazdım abla."

"Müsaitim tabii, istediğin zaman çıkarız."

"Tamam ablam, ben tutmayayım seni şimdi, kendim de işime dönüyorum. Detayları konuşuruz."

"Tamam. Kocanla bebek suratıma selam söyle."

"Sen de Rina'ya."

"Öptüm." Dedi ve telefonu kapattı.

"Kocanın ofisine gidiyoruz Aida." Dedi Daichi önündeki kağıtları incelerken.

Fourteen Years. (Suna Rintarou)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin