" ဒါလင် "@AOB

အိတ်ထ်

ဆုံလည်ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်နေတဲ့ Park Jimin မျက်လုံးများက လက်ထဲကစာရွက်စာတမ်းများတွင် ကပ်ထားမနိုင်ခဲ့၊ ဆိုဖာပေါ်မှာလူသတ်လက်နက်လုပ်လို့ရတဲ့ဖိနပ်ကြီးကိုမချွတ်ဘဲလူဆိုးကောင်လုပ်နေတဲ့ Jeon Jungkook ဆီဘဲသွားသွားကပ်နေသည်။

ရင်ခုန်သွားတာလား ဟုအမေးအောက်တွင် တကယ်တမ်းJiminမှာဖြေစရာမရှိ ထိုအချိန်တွင် အမှန်ကိုနှလုံးခုန်သံမြန်နေခဲ့သည်။သို့သော်လည်း ဒီကောင်ကိုရင်ခုန်တယ်ဆိုပြီး imageတော့အကျမခံနိုင်၍ မှီရာလှမ်းရိုက်ကာ ခပ်တည်တည်စကားမပြောဘဲနေလိုက်သည်။

နာရီ၀က်ပင်ရှိတော့မည်။အနှီအစုတ်ပလုတ်မှာဘာမှလည်းမလုပ်ဘဲ ရုံးခန်းထဲရှိဆိုဖာပေါ်မှာ လှန်လိုက်မှောက်လိုက်ဖြင့် တစ်ခါတစ်ရံကျနံရံကြီးကိုတွေတွေကြီးကြည့်နေပြန်သည်။

knock knock!

" ၀င်ခဲ့ "

" ဥက္ကဌ .. မှာထားတဲ့ထမင်းဘူးလာပို့တာပါ ကျွန်မဘယ်နားထားလိုက်ရမလဲ "

" ဟိုပေါ်က .. သူ့ကိုပေးလိုက် "

၀န်ထမ်းကောင်မလေးမှာ ဆိုဖာပေါ်က alphaကောင်ငယ်လေးကို ကြည့်ရင်းပြုံးစိစိဖြင့် တွေးလိုက်မိသည်။

ဒါဥက္ကဌတုန်‌နေအောင်ချစ်တယ်ဆိုတဲ့ဥက္ကဌယောကျာ်းဘဲဖြစ်မယ် ဟီဟီ မဆိုးပါဘူး ဂျစ်ကန်ကန်styleလေးနဲ့ဥက္ကဌကိုကိုခေါ်ပြီးချွဲ‌အီနေမှာဘဲ သေချာတယ် ပြန်သွားပြီးဟိုဟာတွေကိုဖောက်သည်ပြန်ချလိုက်အုံးမယ် ဥက္ကဌကခပ်ဆိုးဆိုးလေးကိုကြိုက်တာလို့!

" ဒါဘာလဲ "

Jiminမှာ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေရင်း Jungkook ကမေးလာပြန်တာကြောင့် ထမင်းဘူးကိုမမြင်ဖူးဘူးလားဟုပြောလိုက်ချင်သော်လည်း စိတ်ကရန်ဖြစ်ချင်စိတ်ရှိမနေသောကြောင့် ဒေါသကိုခဏခေါက်သိမ်းလိုက်သည်။

" ထမင်းဘူး ... မနက်စာ "

" ဘာသဘောလဲလို့မေးတာ "

" ဘာလို့စကားတွေများနေတာလဲ စားစရာရှိတာမစားဘဲ "

" မနက်စာမစားလာလို့ မှာပေးတာမလား "

" မဟုတ်ဘူး..အဆိပ်ခပ်ထားတာ နောက်ယောကျာ်းယူချင်လို့ စားလေ "