ကောင်းတို့ဘက်တွင်-
"ငါထင်တယ် ကိုထက်က မရိုးဘူးလို့"
"ဟဲ့ ငဇွဲ၊မသိဘဲနဲ့ရှောက်ပြောမနေနဲ့၊နင်က ကိုထက်မရိုးမှန်းဘယ်လိုသိလဲ"
"ဟမ် အဲ့တာက၊ ငါလည်း ဒီတိုင်းပြောကြည့်တာ"
ပုံပုံသည် ဇွဲရဲ့ခေါင်းကို ဒေါက်ခနဲခေါက်လိုက်သည်။
"မသိဘဲနဲ့ ရှောက်ပြောနေတယ်"
"နင်ကလဲ ဒီတိုင်းပြောကြည့်တာပါ"
"မပြောနဲ့၊ငါ့မေလေးက ငါ့တွက်ဘဲ။ ဟွန့်"
ပုံပုံတို့ နှစ်ယောက်ရန်ဖစ်နေသည်ကို ကောင်းတို့က စိတ်ပျက်ပျက်နဲ့ကြည့်ရင်း အတင်းတုပ်နေကြသည်။
"ကိုထက်တို့ကို လိုက်ချောင်းပါတယ်ဆိုမှ၊သူတို့ ကြည်နူးတာ ထိုင်ကြည့်နေရတယ်။"
"ဟုတ်ပါ့၊ငါတို့ရှိတယ်လို့ရော ထင်ရဲ့လား မသိဘူး"
"တစ်ကမ္ဘာလုံးမှာ သူတို့နှစ်ယောက်ဘဲရှိတယ်လို့ ထင်နေလား မသိဘူး"
သုံးယောက်သား တိုး တိုး တိုးနဲ့အတင်းတုပ်နေကြသည်။
"ဟဲ့၊ ချမ်းပုနဲ့ရှိန်းထက်တို့ရော"
"အယ် ဟုတ်သားဘဲ၊ဘယ်ရောက်သွားတာလဲ"
"သွားချိန်းတာနေမှာပေါ့"
"နင်ကလဲ၊စောက်ခွက်ပြောင်နေပြန်ပီ"
"ညိုညင်တာလား နင်က"
"စိတ်ပျက်ဖို့ကောင်းလိုက်ဟယ်"
"တော်တော့၊လိုက်ရှာရအောင် လာကြ"
ချမ်းနဲ့ရှိုင်းထက်တို့သည် ကောင်းတို့မသိခင် ခိုးထွက်လာပြီး ကလေးတွေနဲ့ သွားဆော့နေကြသည်။
"မောင်လေးတို့ မမတို့ရောပါလို့ရလား"
"ဟုတ် ရတယ် မရီး၊သွားတွဲလိုက်လေ"
"ဟုတ်ပီ၊လာ ရှိုင်းထက်"
"ပန်းသီးနဲ့လိမ္မော်သီး ဘယ်ဟာယူမလဲ"
"ပန်းသီး ယူမယ်"
"အေး သွားစို့"
ရွေးပြီး ခေါင်းဆောင်ကလေးနှစ်ယောက်စီ သွားကြသည်။
"ပန်းသီးနဲ့လိမ္မော်သီး"
"ပန်းသီး"
"ကိုရီးရယ်"
"လာ ကိုရီးက သားတို့ဘက်က"
"ဟို မရီးက သူတို့ဘက်က"
"လာ မရီး"
ခေါင်းဆောင်ကလေးနှစ်ယောက်သည် ဗိုလ်၊ကျား၊သေနတ် ချကြသည်။(ကစားနည်းရေးဖို့ မေ့သွားလို့ ဉဖမ်းကြေးလို့လည်း ခေါ်ကြတယ်၊mayတို့ဆီကတော့ ဘောလုံးထုကြေးလို့ခေါ်တယ်။ချမ်းတို့ဘက်က ဗိုလ်၊ကျား၊သေနတ် ချတာနိုင်သွားသည်။
"ရေး... ဟဲ့ရှိန်းထက် ငါတို့ဘဲရွေးမထုနဲ့နော်၊ပြီးတော့ သာသာလေးဘဲ ထု"
"အေးပါ ချမ်းရဲ့"
ချမ်းနဲ့နောက်ထပ်ကလေး၄ယောက်က အရင်၀င်သည်။ဟိုဘက်က ထုလိုက်၊ဒီဘက်က ထုလိုက်နှင့် ချမ်းအရင်သေသွားသည်။(ဘောလုံးထုတာကို ပြောတာနော်🌚)ရှိန်းထက်သည် သူ့လက်ထဲဘောလုံးရောက်တာနဲ့ ချမ်းကိုဘဲ ရွေးထုသည်။ချမ်းက မကျေနပ်ပြီး ရှိန်းထက်ရဲ့ကျောကို ရိုက်ပြီး ပြောသည်။
"မသာရီးရှိုင်းထက် ငါ့ကို ရွေးထုနေတယ်၊နင်က အကျင့်ကိုမကောင်းဘူး"
"ငါကနင့်ကို သေချာရွေးထုတာမဟုတ်ဘူး၊ဘောလုံးက နင့်ဆီကိုဘဲ ရောက်ရောက်သွားတာ(ပြောချင်တာက မျက်လုံးကချမ်းဆီကိုဘဲ ရောက်နေလို့ ဘောလုံးက အဲ့ဆီကို ရောက်သွားတာလို့ ပြောချင်တာ😉)"
"လိ့ဘဲ၊ မသာရီး"
"ဟားဟား၊ပါလို့လား"
"ဌားပြီးဆဲတာ"
"ဘယ်သူ့ထဲကလဲ"
"ငါ့မောင်လေးထဲက"
"ဟားဟား"
ရှိင်းထက်က ရီနေသည်။ချမ်းကတော့ မကျေနပ်လို့မျက်စောင်းထိုးနေတယ်။ကောင်းတို့ ချမ်းတို့ဆီရောက်လာပြီး မေတ္တာပို့ကြသည်။မေနဲ့ကိုထက်ရောပါသည်။
"အော် မင်းတို့က ဒီမှာလာပြီး ကြည်နူးနေကြတာကိုး"
"လိ့ကို ကြည်နူး"
"ငါတို့မှာ သူတို့နှစ်ယောက်ကို လိုက်ရှာနေရတာ မောလို့"
"မင်းတို့က လိုက်ရှာပြီးဘာလုပ်မို့လဲ"
"မင်းကို xင်ဝိုင်းချမလို့"
"မင်းကလဲ"
"မင်းကလဲမနေနဲ့၊မေနိုး ဘယ်နှနာရီရှိပြီလဲ သိလား"
နေလင်းပြောလိုက်တော့မှ ရှိုင်းထက်က နာရီငုံ့ကြည့်သည်။၈နာရီတောင်ထိုးတော့မယ်။ကောင်းတို့လည်း အိမ်ပြန်လာကြသည်။
================================
Mayအားတဲ့ချိန်လေးတေမှာတင်ပေးပါ့မယ်နော်💜
