အပိုင်း(၁၇)
တီ!တီ!
"သားရေ အိမ်ရှေ့မှာ ကောင်လေးတစ်ယောက်
စောင့်နေတယ် သားသူငယ်ချင်းလို့ပြောတယ်
ခနအပြင်ထွက်လာအုန်း"
*သူငယ်ချင်းကစောင့်နေရအောင် ငါ့မှာသူငယ်ချင်းမှမရှိတာ..ဘယ်ကသူငယ်ချင်းက စောင့်နေရတာလဲ* တစ်ယောက်တည်း ရေရွတ်ရင်း
ပြတင်းပေါက်က လိုက်ကာစလေးကို
ဖယ်ကြည့်လိုက်တော့ အကိုဖြစ်နေတယ်။အခန်းထဲက ထွက်ကာ ခြံရှေ့ကို ချက်ချင်းပြေးထွက်သွားပြီး ခြံတံခါးကိုဖွင့်လိုက်တော့သည်။ပြေးလိုက်တာကြောင့် မောလွန်းလို့ အသက်ကိုတောင်
မှန်မှန်လေးရူနေရတယ်။အဲ့အချိန်မှာ
ရုတ်တရက် နှုတ်ခမ်းပေါ်သို့ကျရောက်လာတဲ့
အကို့ရဲ့နှုတ်ခမ်းကြောင့် လန့်သွားကာ
တွန်းဖယ်မိတော့သည်။
"ဘာလို့တွန်းဖယ်နေတာတုန်း ကလေးငယ်"
"ဗျာ..ကလေးငယ်"
သွားပြီ..ယောင်ပြီး နာမည်ကိုခေါ်လိုက်မိပြီ။ကလေးငယ်ဘာမှထပ်မပြောခင်
မြန်မြန်စကားလမ်းကြောင်းကို
လွဲလိုက်မှရတော့မယ်။
"ညီ့ကိုခေါ်မယ့်Nicknameလေးလေ ဘယ်လိုလဲသဘောကျရဲ့လား"
"ဟင်ဘာလို့သဘောကျရမှာလဲ
ခင်ဗျားနဲ့ကျွန်တော်က ရည်းစားတွေမှ
မဟုတ်တာ"
"ဟောဗျာ..ညီကပဲ အကို့ကိုလာကြောင်တာလေ အကိုကလဲသဘောတူလို့ ညီကိုပြန်နမ်းတာလေ ပြီးတော့နမ်းဖို့ကိုလဲညီပဲအရင်ပြောတာနော် ပြန်စဉ်းစား..မနေ့ကအထိ အကိုလို့ခေါ်ပြီး အခုကျမှ ခင်ဗျားတဲ့"
စကားတွေဆက်တိုက်ပြောနေတဲ့
ထက်အာကာရှိုင်းအား စိတ်မရှည်တော့ဘဲ
"ထားတော့ထားတော့ အခုဘာလာလုပ်တာလဲ"
"ညီ့အိမ်ကိုအလည်လာတာလေ အထဲခေါ်အုန်းလေ အပြင်မှာပဲနေခိုင်းတော့မှာလား"
"ဟုတ်တယ် အပြင်မှာပဲနေ"
စပ်စပ်ထိမခံပြန်ပြောနေတဲ့ကလေးငယ်ကိူ
ကြည့်ရင်း ရယ်လိုက်မိတယ်။
"သွား အထဲဝင်ပြီးအကျီလဲလိုက်အုန်း
ရုပ်ရှင်သွားကြည့်မယ်"
YOU ARE READING
တွေ့ဆုံခြင်း အခိုက်အတန့်
General Fictionဇာတ်လမ်းလေးက နည်း"လေးကြမ်းလို့ အသက်ငယ်တဲ့သူတွေအတွက်ကြိုပြီးသတိပေးပါတယ်😉
