Sisu

Bölüm_1_

“bana nefretle bakan gözlere ben sevgiyle bakmayı denedim,meğersem ben en başta hata yapmışım,sevgi vermeyene kendimi emanet etmişim.”

İyi okumalar dilerimmm.

Sevgisizlik

"Kendine çeki düzen ver Asena sen bir Öztürksün o yüzden Öztürk gibi davran bir ucube gibi değil!."

Başımda saatlerdir söylenen anneme bakım ah anne.Ayağa kalkıp yavaşça yanına yürüdüm.

"Bir ötürk olmak neyi gerektirirmiş anne,rahatsız kıyafetler giyinip yapmacık bir gülümseme tanınarak para harcamayı mı"

Annem elini hiddetle kardırdı ve bana doğrulttu dişlerine dudağına geçirerek sakinleşmeye çalıştı ah kızdırdık sanırım hanfendiyi.

"Laflarına dikkat et ben senin annenim"

Gerçek olmayan bir kahkaha attım.

"Ah anneymiş,sen annenin asını bile bilmiyordum be neyse çık odamdan seninle daha fazla tartışamam."

Sinsice sırttı.

"Ah güzel kızım sanırım sen p çok sevdiğin resim malzemelerine veda etmek istiyorsun."

Sinirle konuştum.
"Eğer onlara birşey olursa beni kimse bu evde tutamaz sonra magazinde ünlü Öztürk ailesinin biricik kızları Asena Öztürk kayıplara karıştı ailesiyle arası kötüye giden Asena evini tek ettiğini söyledi."

Annem bir hışımla odamdan çıkdı biliyordu eğer malzemelerine birşey olursa onların itibarını yerlebir ederdim.
Gülerek yatağıma adımladım yatağımın üzerindeki telefonumu elime alarak biraz sosyal medyada gezdim yine hakımızda birsürü haber vardı ünlü Öztürkler ah ne güzel şey ama.

Telefonuma ardı ardına gelen bildirimlerle kaşlarımı çattım hepsi WhatsAppdandı.Mesajlar bir gruptan gelmişti gruba girdim ve masajları okumaya başladım.

Bizim Fakirhane

0542(Kerem):eveeet yeni grubumuz nasıl gençler?
0535(idil):yanlız isim mülk yanii.^⁠_⁠^
0542(kerem):biliyorum:⁠,⁠-⁠)
0538(arda):olm bu yabancı numara kim lan?
0542(kerem):ne numarası?
0533(nehir):cidden bu kim ya
0542(kerem):şu bizim karşı sınıftaki kızıl kızın numarasıydı onu yanlışlıkla almışım heralde
0556(yağız):salak o kızın sevgilisi vardı ama yanlış numara vermiş hem sen niye gruba alıyon onu
0542(kerem ):yanlışlıkla aldım yağız aşkım kızma bana
0556(yağız): tamam çıkar hadi gruptan pisikipat falan çıkar başımıza bela almayalım şimdi
Siz:yanlız pisikopat falan ayıp oluyo.
0556(yağız):al işte yazdı kerem at şunu gruptan be beni uğraştırma
Siz:öf ne boş uapdın be ben çıkarım istenmediği yerde de durucak değilim!.
0556(yağız):olur çık!.

Bizim Fakirhane adlı gruptan ayrıldınız.

Telefonu masanın üzerine bırakdım ve aşağıya doğru ilerlemeye başladım acık ıştım ne yapıyım.
Mutfağa girdiğimde Fatma ablanın burada olduğunu gördüm annemler onunla konuşmamızı yasaklamıştı gerçi annem benim hiçbir çalışanla konuşmamı istemiyordu neymiş efendim biz bir öztürkmüşüz onlar da bizim hizmetçilerimizmiş ah insanları böyle ezijlemesinden nefret ediyordum gizlice Fatma ablanın yanına gittim eğer annem görürse kadını işten kovardı.Sessizce fisıldadım.
"Fatoşcuum naber "
Oda fısıldadı
"İyiydir kuzum sen acıktın mı dur ben şimdi sana birşeyler hazırlayayım."
"Çok iyi olur Fatma ablam ya."
Elindeki birberleri bırakarak dolaba yöneldi dolapdan biraz matı çıkartıp önüme koydu gözlerimden adeta aşk çıkıyordu çünkü ben demek mantı demkdi mantı demek ben demekdi hızlıca kaşığımı elime alıp yemeye başladım bir yandanda Fatma ablaya minnettar bakışlarımı atıyordum salondan annemin sesi geldi.
"Hizmetçi gel çabuk bana bir orta şelerli kahve yap!."
Sinirlerim yine tepeme çıkmıştı bu kadının bu tavırları beni öldürüyo.Fatma abla alışık olduğu için hemen kahve yapmaya başladı eğer cevap verseydi yok sen kahve yapmak yerine bana cevap mı yetiştiriyor yok senin işin cevap vermek mi bilmem ne bilmem ne kpnuşacakdı o yüzden birşey dememişti ah canım Fatma ablam.Fatma abla iki yıldır bizimle çalışıyordu evde annemlerden çok onla vakit geçiriyordum.Yemeğimi yiyip geri odama doğru yol alıyordu ki annemin sesini duydum.
"Asena buraya gel!."
Salona doğru ilerledim önündeki laptopla birşeyler yapıyordu mühtemelen şirketle ilgiliydi.
"Efendim?"
"Akşam yemeğe gideceğiz hazırlan şık ve güzel ol elbisen odanda makyaj ve saç içinde çalışanlar gelicek"
Göz devirdim sanki bebekdimde kendim hazırlanamıyordum.
"Ben gelmek istemiyorum."
"Sana söyleneni yap Asena fikrini söyleme."
"Ah unutmuşum benim fikrim sizin umrunuzda değildi pardon anne!."
"Bana sesini yükseltme sonuçlarına katlanırsın."
Oflayarak odama yol aldım.Yine rahatsız kıyafetlerle yalandan dost olan kişilere yapmacık bir gülümseme vermem gerekiyordu ve bu benim canımı sıkıyordu şu hayatımda bir kez olsun gerçekten güldüğümü hatırlamıyorum.
Telefonumu elime aldığımda beni aynı gruba yine eklediklerini gördüm hemen gruba girdim.