Evet, hastanede kararımı vermiştim ve atillayı seçmiştim.
Ama şimdi beni nereye götüreceğinden habersizdim.
Umarım bebeklerime zarar vermez ve bu seçimimden dolayı pişman olmazdım. Tek dileğim ve ümidim buydu.
Araba ile kocaman evin bahçesine girmiştik, ben şaşkınlıkla etrafa bakmıştım. Atilla arabayı park ettin de araban inip kapımı açmıştı bende kapımı açmasına utanarak araban inmiştim.
O önden giderken ben hareket etmiyordum benim yürümedimi anlayınca arkasına dönüp bana baktı hâlâ ayakta dikiliyordum.
Ben far görmüş tavşan gibi bakıyordum yüzüne, en sonunda o pes edip yanıma gelip bileğimden nazikçe tutarak yürütmüştü.
Onun beni yönlendirmesi ile hareket ediyordum. En sonunda demir kapıyı açıp evin içine girmiştik.
Evin salonundaki merdivenlerden iki kat yukarı çıkıp koridordaki kapılardan birine girmiştik.
Girmemizle birlikte Atilla bileğimi bırakmıştı, bana dönüp “ Artık burada yaşayacaksın, umarım seversin. Şimdi dolapta temiz kıyafetler olucak ordan istediğini giyersin istersen bir duş al banyo şurada, ben şimdi aşağıda olucağım işin bitince gelirsin ” demişti.
Gösterdi tarafa bakıp kafamı sallamıştım. Oda benim kafamı sallamamı gördükten sonra odadan çıkmıştı.
O odadan çıkınca bende odayı incelemeye koyulmuştum çift kişilik sarı, beyaz renklerinin ve papatya motiflerinin olduğu bir yatak vardı hayran kalmıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Sadece yatağı düşünün. )
Yatağı incelemeyi bırakıp odadaki beyaz büyük dolaba yöneldim, kapağını açınca renk renk çeşit çeşit kıyafetler vardı şaşkınlıkla kıyafetleri inceledim bu oda sanki biri için daha önceden hazırlanmış gibiydi.
Ben bunları düşünürken üstüm için bol beyaz bir Kazak, altım içinde yine bol bir turuncu eşofman almıştım.
Elimdekilerle atillanın bana gösterdi kapıya gittim kapıyı açıp içer girdim de tekrardan hayran kaldım gerçekten de çok güzel bir evdi hayranlık duymamak elde değildi.
