Chapter 5

44 3 0
                                    


I dedicate this Chapter and the whole story for Ms.A BlabbersAlertX_X for letting me use one of her character in her story Lost Academy. Thank you very much Ms.A ^_^ Do read her stories too, they're awesome! ;)



_________________________________________



"Nagbalik ka, Axle Vladimir Rij. Ang huling natitira sa lipi ng mga bampira."



                                                                                           Vlad's POV 



 Lumingon ako sa pinanggalingan ng boses at nakita ko ang isang matagal ko nang kakilala.



"Long time no see, Ricardo Coex." sarkastiko kong bati sa kanya.




************


AN: Pasingit lang guys, explain ko lang ng onti si Ricardo :P



Ricardo Coex, isa syang hunter. Kilala ang pamilya Coex bilang isang magaling, malupit at brutal na hunter ng mga bampira. Ang mga Coex ay nagkalat sa apat na sulok ng mundo hindi lang para manghunting kundi para ipaalam sa buong mundo ang lihim na pamumuhay ng mga ito.


Ok! Tuloy na ulit ang Vlad's POV. Hakhak XD



****************



Tiningnan nya lang ako mula ulo hanggang paa saka muling nagsalita.


"Wala ka paring pagbabago Vlad, mukhang sarap na sarap ka parin sa dugo ng mga tao na minsan mong tinanggihan ha?" mababakas ang pandidiri sa hitsura nito kahit na matanda na ito at kulubot ang balat.


"Alam mo ang sagot sa tanong mong yan Coex. At alam ko na alam mo rin kung sino ang dapat na sisihin kung bakit ko nagustuh-" naputol ako sa pagsasalita nang magpaputok ito ng baril. Napalundag naman ako sa bubong nang isang bahay sa kakaiwas ko sa mga bala ng baril nya.


"Wag mong isisi sa anak ko ang nangyari Vlad! Kayo, kayo ang dapat na sisihin dahil kayo ang salot na namemeste saming mga mortal!" huminto sya sa pagpapaputok at mariing tumitig sakin habang naglalagay ng panibagong bala sa magasin ng baril.


"Since ayaw mung sa kanya isisi at ayaw ko rin na sakin, sayo nalang! Tutal ikaw naman ang nagsama sa mahal mong anak sa misyon mong puksain ang lahi namin!"


"Whatever Vlad! Bumaba ka na dito at nang mapatay na kita! Dont play hard to get bloodsucker!" sabi nito habang sunod sunod na nagpapakawala ng bala ang kanyang baril.



Iwas lang ako nang iwas hanggang sa huminto sya.

Atsaka lang ako nagsalita.



"Im not yet ready to die Coex! Di ko pa natatagpuan ang may one only! Hahaha!" pang aasar kong sabi sa kanya.


"Walang magkakamaling umibig sa tulad mong halimaw Vlad!"


"Not if I turn her into a monster too! Grrr..." patuloy kong pangaasar.


"Dont dare ruin an innosent life again Vlad!" gigil na sigaw nito atsaka muling nagpaputok.



Ilang minuto lang ang itinagal nito at huminto na sya sa pagpapaputok.



"Oh! Youre out of silver bullet? Is this over now? Uh..such a lame game."


"Vlaaadd!!!" labas litid na sigaw ni Ricardo dahil marahil sa gigil.


"Wahahaha! Hope u can see your face right now. But you cant. So see you around Ricardo Coex. Di muna kita tatapusin ngaun :D"



Tumalikod na ako pero bago pa man ako umalis ay may dalawang bala ang tumama sakin, isa sa kanang binti at isa sa likod.



"Aw! Fuck this silver bullets!" gigil kong sabi sa sarili at mabilis na nilisan ang lugar.




                                                                           Ricardo's POV



Lumingon ako don sa nagpaputok at nakita ko ang isa mga tauhan ko.



"Boss! Hahabulin ko ba?"


"Wag na! Yung pinapagawa ko sa inyo?"


"Areglado na boss. Papunta na sila."


"Mabuti. Sige makakaalis kana."


"Sige ho."




Vladimir, savor every second of your eternal life. Cause this so called lame games of ours is just started. *smirk*




____________________________________


Pasensya guys if maiksi lang.. pero mga chap7 mahaba nayan sge :D

Vote, follow or comment.. thanks ^_^

UnknownTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon