Responsibilities That Ties Us

Chapter 2: Dili Gani Mag-Sorry

The rumours may really have died down— at least, on my end dahil wala na along may narinig pang mga bubuyog. But kahit na ganon, his section is making it obvious na, still, pinaguusapan nila ako. Parati kong randam ang sumusunod na mga tingin nito kung sakaling daan kami sa kanilang silid.

It's been a week since that exchange, and I haven't heard a peep from him. Aside from his occasional glance that never goes unnoticed. I find it creepy, but somehow, Landon made this situation a comedy show or something; finding joy in my misery. 

"Sasali ka ba sa fair, Kam?" tanong ni Sophia habang nakatutok sa phone niya, "I heard they're looking for participants na."

"Si Kam tinatanong mo n'yan?" tumalikod si Landon para harapin si Vince, "Ikaw Vince, sasali ka?"

"Sure," tipid na sagot niya. "Agriculture."

"Ikaw? Under anong category ba this year? Baka salihan mo naman lahat at pagusapan ka ng ibang mga section," birong ani ni Landon. Tinignan ko lang ng masakit. 

"Biology."

He shurgged hearing my reply, seemingly not convince naiisa ang pipiliin kong category. "Earth and Planitary Science lang ako siguro... Ikaw princessa?"

Napailing si Sophia sa tanong. "Busy, SSG things nanaman kaya't balugtot ng mga organizers and listahan."

Landon made a disappointing noise and Sophia elbowed his side, causing a playful groan from him na ikinangisi lang ng isa.

Nag-iba na ang landas ng aming pupuntahan dahil sa pinag-usapan at tumungo kami sa rooms kung saan gaganapin ang meeting ng gustong sumali sa pararating na Science Battle Fair. 

It doesn't have a specific date for now, but the upper management— or the SSG, kina Sophia— let loose a generic date which is a couple of months from now; maybe two to four months, pero there's a possibility na pwedi pa itong mag-iba. 

Kaya't nagkakagulo na ang mga competitives— and yes, I'm one of them and these three as well, pero dahil trapped si Sophia sa kanyang mga gawain as SSG Secretary, baka kaming tatlo muna ang susubok— na mag-register sa open at pending lists ng slots under sa iilang categories.

We said goodbyes and naiwan si Sophia na maglakad mag isa patungo sa itaas para for their SSG meeting. Kaming tatlo'y pumunta na sa mga respective rooms ng napiling catergory.

Pagpasok ko palang ay na hulog na agad ang mga mata ng  mga studants sa silid. Iba ay nabigla at halos ay kuryos, pero karamihan ay mga bagong muka and I figured na baka mga Junior namin.

"Siya bayun? Yung first ranker sa twelve STEM na Seniors?"

"Mukang nakakatakot..."

"Oo nga, rinig ko hindi niyan nagpumapansin..."

"Si kuya Nat nga ... approachable..."

Whoever said that must've felt a change in the wind dahil natahimik bigla ang silid. Huh, at ikinomper pa ako sa kanya dahil... approachable siya? Hmp, how dare they. I don't care if they feel threatened by me, basta wag na wag lang nila akong i-compare sa iba, lalo na sa mga irrelevant na tao.

Hindi ko na ito pinansin, at nag hanap ng mauupoan na malayo sa ibang studante.

Maya't maya ay pumasok ang teacher in-charge sa aming category. Hindi nagtagal at sinimulan nito na ang meeting at halos hindi oraganizado dahil hindi pa maayos at alam kung kaylan ba talaga ito ipapaganap: maliban na mga siguradong lists na sasali sa Fair and Compititions.