«3. Bölüm»

343 24 26
                                    

Geçen bölümde yorumları sayesinde beni mutlu eden güzelliğe çooookkk teşekkür ederim💞💞💞 gece_nin_bulutu

İyi okumalarr...

Dolunay Erdem

*Siz:

Sana inanmıyorum, inanmam için de bir sebep yok her kimsen siktir git ve bir daha bana yazma!

*0567 *** ** **:

Kanıtım var.

*Video*

Yabancı aptalın attığı videoya baktığımda ekranda annem, babam ve abim vardı. Ve bu görüntü siyah beyazdı üstelik yukarından yani oturma odamızdaki kameranın görüntüsü gibiydi...

Videoyu başlattığımda Annem ve babam kanepede oturmuş televizyon izlerken abim kadraja girdi. Babam, "Dolunay ve Merve uyudu mu?" diye sordu.

"Evet, ikisi de uyudu..." Abimin sesi kötü çıkıyordu ama neden?

Abim tekrar konuşmaya başladı. "Baba, bunu Dolunay'dan saklamamamız gerekiyor. Yemin ederim ki bu yük omuzlarımı çökertti." Dediğinde babam sinirle ayağa kalktı ve, "Sana bunu kaç kere daha aklından bile geçirme diyeceğim Altuğ, Dolunay bunu öğrenirse gerçek ailesini arayacaktır! Merve zaten ayrı sorun çıkartıyor Dolunay'ı tehdit edebilmek için fırsat kolluyor. Eğer bunu söylersen, o çok sevdiğin kardeşin kollarından alınır." dedi.

Gözlerim ağrıyordu. Göz yaşlarım beni terk ediyordu...

"Baba, siz Dolunay'ı sevmiyor olabilirsiniz ama onun abilerine annesine ve babasına ihtiyacı var eğer bunu söylemezsem ve başkalarından duyarsa bu sefer benden nefret edecektir... Yıllar önce kucağınızda bir değil iki bebekle geldiniz! Dolunay bunu hak etmedi!" Dedi.

Vicdanım sızladı. Abimin dolan gözleri aklıma geldikçe kendime kızdım.

Uyuşmuş ayaklarımı zorlukla hareket ettirerek ayağa kalktım.

Annem ve babama sormam gerekiyordu. Bu kadar güzel rol oynamayı nereden öğrenmişlerdi?

ﮩ٨ـﮩﮩ٨ـ♡ﮩ٨ـﮩﮩ٨ـ

*

Melih Kaya'dan*

"Baba, bu saate kadar nerededir bu kız?" dedim sessiz bir tonda. Stresle dizimi sallarken Dolunay aklımdan çıkmıyordu. Bu gün kız kardeşimi görmüştüm... gözlerinin mavisi, saçlarının sarısı, odaya girdiği anda etrafa yaydığı enerji... hepsi ayrı ayrı güzeldi.

Odaya girdiği andan çıktığı an arasında dağlar kadar fark olması herkesi üzmüştü.

Abisine, annesine ve babasına attığı o bakışı bir ben bir de Allah bilirdi. Sanki gözlerinde bir ayna oluşmuştu ve bu da kalbindeki kırıkları gözlerine yansıtmıştı.

Cam kırıldıktan sonra kesici olurdu... Dolunay'ın kalbindeki kırıklar da kesici olacaktı...

Babam, annem, ben ve kardeşlerim o ailenin evinde oturmuş sabahtan beridir Dolunay'ı bekliyorduk.

Telefonları açmıyor oluşu kalbimin korkuyla hızlanmasına sebep oldu.

Neredesin Dolunay?

Lütfen gel, seni yeni bulmuşken kaybetmek istemiyorum...

*Saatler Sonra*

Kapının alacaklı gibi çalmasıyla isminin Altuğ olduğunu öğrendiğim çocuk koşarak kapıyı açmaya gitti.

Kış GüneşiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin