Ay helüüüüüü
İyi okumalar...
Utançtan Melih'e biraz daha sokulduğumda Kerem'in sesini tekrar duydum.
"Ay bide abime daha fazla sokuluyo. Kalk kız!" dedi.
"Lütfen sakince odadan çıkabilir misiniz?" diye sordum uyku mahmurluğuyla.
Dolaylı yoldan odadan kovuyordum ama olsundu.
"Evet, biz odadan çıkalım. Bırakın rahatça uyusunlar." diyen Azat beye resmen teşekkür edecektim.
"Hah, baksana bir de bizi odadan kovuyor." Dedi bir erkek sesi daha sanırım bu Hakan'dı.
"Anne, lütfen bizi rahat bırakın. Kardeşim ile rahatça uyumak istiyorum." diyen Melih'e belli etmeden gülümsedim.
"Hay ben senin rahatlığını da seni çıkartan ebenin de ta-" Kerem tam Melih'e söverken bir vurma sesi ve bir de acılı bağırma sesi geldi.
Sanırım Azat bey Kerem'in kafasına vurmuştu.
Artık dayanamayarak gözlerimi araladığımda karşımda, Meltem hanım, Azat bey, Kerem ve Hakan vardı.
Arda neredeydi bilmiyordum.
Hakan bana alay edercesine bakarken gözlerimi ondan çekip Melih ve bana kıskanç bakışlar yollayan Kerem'e baktım.
Gözleri gözlerime değdiğinde kıskançlığı atıp kocaman gülümsedi.
"Hadi, Dolunay güzel kızım sen Melih abini uyandır ve aşağıya gel." dedi.
Meltem hanıma başımı sallayarak ayaklarımı yataktan sarkıttım.
Meltem hanım ve Azat bey odadan çıkarken Kerem de bana son bir bakış atıp onları takip etti.
Odada sadece Hakan ben ve Melih kalmıştık.
Gerginlikle ayağa kalktığımda Hakan alaylı tavrına devam ederek, "Yeni planların ne küçük şeytan?" Dedi.
Neyden bahsediyordu?
"Neyden bahsediyorsun Hakan, ne planı?" dedim anlamadığım belli edercesine.
Hakan derin bir nefes alıp, "Diyorum ki, aileye geldin. Şimdi ne yapmayı planlıyorsun?"
Hakan'a gözlerimi devirerek, "Bir şey yaptığım yok. Sen daha beni tanımıyorsun bile ne bu önyargı? Hayır yani bir yanlışım olduysa söyle de düzelteyim." dedim.
Hakan suspus olurken sırıttım. "Ben de öyle düşünmüştüm." Odadan hızla çıkıp giderken arkasından tekrar göz devirdim.
Bir anda telefonumun çalmasıyla hızla telefona koştum arayan kişiye baktığımda yüzümde ufak bir gülümseme yer etti.
Bal Böcüşüm arıyor...
Aramayı hemen yanıtlayarak kulağıma götürdüm.
"Alo..."
"Abi." dedim içim gidercesine.
Abim solgunluğun yanında uyku mahrumu sesiyle konuşmaya başlayınca gözlerimin dolmasını engelleyemedim. "Birtanem... Çok özledim seni. Nasılsın, orada nasıl davranıyorlar sana?" diye sordu.
Abimi rahatlatmak istercesine, "Merak etme iyiyim abi. Burada bana çok iyi davranıyorlar. Peki... Merve nasıl ?"
"Merve mi," abimin duraksamasıyla burukça gülümsedim. "Hâlâ benden nefret ediyor mu?" dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kış Güneşi
ChickLitKlasiklerden biraz daha uzak olan bir abiler kitabıdır. Şimdiden iyi okumalar ^^ ^ᴥ︎︎︎^ Bir anda kapımın tıklatılmasıyla yataktan doğruldum ve "Girebilirsin." dedim. Abim kızarık gözleri ile içeriye girdiğinde aceleyle ayağa kalktım ve abimin ya...
