My Own Inn Thar Lay [ကိုယ်ပိုင်သော အင်းသားလေး] 💌ONGOING💌

Part.3(Zawgyi)

"သြန္းစု ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္"

ၾကာနီေထြး တစ္ေနရာတြင္ရပ္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းမေလးနားတြင္ ရပ္ကာခုဏကျဖစ္ရပ္အတြက္ေက်းဇူးတင္စကားေျပာမိသည္။

သူႀကီးအခုလိုသူ႕အားေခၚထားခ်င္သည္မွာ သြန္းစု၏အစီအစဥ္ျဖစ္မည္ဟု ခံစားမိေသာေၾကာင့္ပင္။

ဟိုးငယ္ငယ္ေလးထဲက သူ႕အေပၚဆိုနားလည္၊ဂ႐ုစိုက္ေပးတတ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းမေလး။ တျခားေသာသူမ်ားက ပစ္ပယ္ထားခ်ိန္မွာေတာင္ သြန္းစုဟာ သူ႕အားမပစ္ပယ္ခဲ့ေပ။

"အေထြး နင္ငါ့ကိုေက်းဇူးတင္ရမွာမဟုတ္ဘူး၊ အေဖ့ကိုေက်းဇူးတင္ရမွာ၊ ငါကအေဖကိုအကူအညီေတာင္းခဲ့႐ုံပဲ။အေဖကသာ နင့္ကိုတကယ္ကူညီေပးခဲ့တာ"

ၾကာနီေထြး ၿပဳံးလိုက္မိသည္။ သူ႕အၿပဳံးဟာၾကည္လင္ကာ သန့္ရွင္းေနလ်က္။

"ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ ငါနင့္ကိုလည္းေက်းဇူးတင္တယ္၊ နင္ကနင့္အေဖဆီမွာ ငါ့ကိုၿပိဳင္ပြဲဝင္ရေအာင္အကူအညီေတာင္းခဲ့တာပဲေလ"

ၾကာနီေထြးရဲ႕ စကားေၾကာင့္သြန္းစုဟာ သြားျဖဴျဖဴေလးေတြပင္ေပၚေအာင္ရယ္လိုက္မိသည္။ သူ(မ)သူငယ္ခ်င္းက အရမ္းကိုျဖဴစင္လြန္းကာခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းသည္။

ထို႔ေၾကာင့္သူ(မ)မွာ အၿမဲတမ္းကာကြယ္ေပးခ်င္လွသည္။ အၿမဲတမ္းလဲကာကြယ္ေပးခဲ့ပါသည္။

"ေအးပါ..နင္တကယ္ေက်းဇူးတင္တယ္ဆိုရင္ ဒီၿပိဳင္ပြဲမွာ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ၿပိဳင္ပါ့မယ္ဆိုတဲ့ကတိကိုေပးရမယ္"

"ငါကတိေပးပါတယ္ သြန္စု၊ နင္နဲ႕နင္အေဖစိတ္မပ်က္ေစရပါဘူး"

"ဟုတ္ၿပီ...လာ...ငါတို႔အ​​ေဖ့ဆီသြားရေအာင္"

ၾကာနီေထြး သူငယ္ခ်င္းမေလးေဘးကလိုက္ပါသြားသြားသည္။

ၿပိဳင္ပြဲအတြက္စာရင္းေပးျခင္းၿပီးသြားၿပီမို႔ သူႀကီးအိမ္၌လူမ်ားရွင္းသြားေလၿပီ။ ယခုတြင္ သူႀကီးရယ္၊သူႀကီးကေတာ္ရယ္၊သြန္းစုရယ္ႏွင့္ၾကာနီေထြးသာလွ်င္က်န္ေတာ့သည္။

သူႀကီးႏွင့္သူႀကီးကေတာ္တို႔က ဘုရားစင္ေရွ႕ကစားပြဲေလးတစ္လုံးေပၚတြင္ စာ႐ြက္အခ်ိဳ႕ႏွင့္အလုပ္႐ူပ္ေနေလသည္။