RUH GÖÇÜ

Bölüm 2

ALMİLA

Hastanede gereken testleri yapmıştık ama hiç bir şeyim çıkmamıştı.Geçici hafıza kaybı deyip,çıkabileceğimi söylemişlerdi.
Sara'nın ailesi hastane işlemlerini yapıp beni evlerine getirmişlerdi.
Şuan,ailenin diğer üyelerinin "nasılsın"faslını dinliyordum.Zil çalmıştı ve kim geldiyse,herkesin bakışı şuan onda yani arkamdaydı.
Bende yarım şekilde dönüp kimin geldiğine bakmıştım ve bakakalmıştım.
Ben galiba aşık olmuştum.

-Sara!

Yüzümdeki ufak yaraları gördüğü için,teleşlanmıştı.Kimdi bu,beni ilk görüşte kendisine sonra da sesine aşık eden adam.
Yanımda onun için söylenen sözle kaşlarım çatılmıştı.Söylediği şeyle ancak tekerlekli sandalyede olduğunu idrak edebilmiştim.

-Geldi yine sakat.

Söyleyen kişi,sanırım Sara'nın amcasının eşiydi.Göz göze gelmiş ve çatık kaşlarımı görünce,gözlerini benden çevirmişti.
Bana tekrar seslenince ayağa kalkmış ve ona doğru yürümüştüm.

-Sara!

-Efendim ve siz kimsiniz?

Sorduğum soruyla kaşları çatılmış ve diğerlerine bakmıştı.

-Anlamadım?

-Abi...

Matteo hemen yanımıza gelmiş ve ona neler olduğunu anlatmaya başlamıştı.Ve böylece ben de bu kişinin kim olduğunu öğrenmiştim.Sara'nın abisi Moreno.
Esmer ve koyu yeşil gözlü,ortalama 1,90-95 boylarındaydı sanırım.Tekerlekli sandalyede olduğu için anlayamamıştım ,baya yakışıklı biriydi.

-Güzelim!

-Bana mı dediniz?

-Evet,gel sarılayım sana.

-Bana mı?

Yan tarafımdan gülme sesi gelince oraya döndüm Sara'nın kardeşi Paolo'ydu.

-Ne?Ne gülüyorsun.

-Abla,hafızanla beraber aklında gitmiş herhalde.Şuan çok komik duruyorsun.

Ona ters ters bakmamla,gülse de konuşmayı kesmişti.
Bu sefer Moreno gülmüştü,bakışlarım ona dönünce de gülmemek için dudağını ısırmıştı.Ben galiba bu adama, bir daha aşık oldum.
Matteo konuşunca bu sefer ona döndüm ve beni utandıracak o cümle ağzından çıkmış ve tükürüğümün genizime kaçmasına neden olmuştu.

-Abi,Sara sanırım sana aşık oldu.

-Öhö  öhö öhö..

-Güzelim,iyi misin?

Evet harikayım,canım istediği için öksürüyorum.Yarabbim ya sabır.
Su istemesem akıllarına gelmicek galiba diyordum ki Moreno konuştu.

-Su, su getirin çabuk.

Sonunda su gelmişti,ben de içip kendime gelmiştim.

-İyi misin?

-Sayende.Sen olmasan,kimsenin aklına su getirmek gelmicekti.
Şey ben biraz dinlensem olur mu?Başım ağrıdı da.

-Kızım,ilaç vereyim mi?

-Yok,uyusam geçer.Odamı gösterirseniz,iyi olur.

-Gel kızım,göstereyim.

-Sen dur anne,ben zaaten yukarı çıkacaktım.Sara'ya da odasını gösteririm.
Gel Sara.

Moreno önden giderken,ben bir adım arkasından gidiyordum.Asansöre binince ben de ardından  bindim.Üç numaraya basmış ve asansör hareket etmişti.

-Hiç bir şey mi hatırlamıyorsun?

-Maalesef,her şey ve herkes bana yabancı.Ben bile şuan kendime yabancıyım.

-Nasıl yani?

Asansör durunca inmiştik,bu sefer yan yana yürüyorduk.Bir kapının önünde durduk.

-Sanki bedenim başka birine,ruhum başka birine ait.Öyle hissediyorum.

-Çok garip.

-Evet,çok garip.Umarım hafızam bir an önce yerine gelir de bu gariplik ortadan kalkar.

-Umarım,bu oda senin.

-Teşekkür ederim,bana eşlik ettiğin için.

-Önemli değil,sondaki oda benim.Bir şey olursa gelebilirsin.

-Olur.

Kendi odasına doğru giderken seslendim,bu soruyu baştan sorayım da boşa hevesle miyim.

-Moreno

Durunca yanına gittim.

-Moreno'nun yanında bi bi abi olacaktı ama.

-Hafızam yerine gelene kadar böyle idare edin artık.

-Peki öyle olsun,sen ne diyecektin?

-Sen evli misin?

-Hayır.

-Nişanlı?

-Hayır.

-Sevgilin?

-Hayır.

-Sevdiğin?

Sorduğum her soruda dudağının köşesi yavaş yavaş kalkıyordu.Sondaki soruya cevap vermiş,devamında da donup kalmamı sağlamıştı.

-Hayır,sen Matteo'nun dediği gibi bana aşık mı oldun?
Eğer anlamadıysan,ben senin abinin.Yani aramızda bir şey olamaz.

-Aaa, hayır ondan sormadım.

Ona hemen arkamı dönüp,Sara'nın odasına kaçmıştım.
Odaya girer girmez,kendimi yatağa atmış ve yastığı ağzıma bastırıp bağırmaya başlamıştım.

-Bsbsvd,ne yapıyorsun sen?

Gelen sesle kafamı kaldırınca,Moreno'yu gördüm.Kendimi bir günde kaç defa rezil edebilirim,oynat bakalım.🤦

-Şey, şey oldu.Şey olunca da ben de şey yaptım.

-Ne?hsbsbdbdbs.

-Şey yani,ayağımı yatağa çarptım.Çarpınca sinirlendim,sinirimi de böyle atmak aklıma geldi.
Sen neden gelmiştin?

-Koşarak gidince,tokan düştü.Onu getirdim.

Gidip elinden tokayı aldım,elim eline deyince de heyecanlandım.Ve tokayı düşürdüm,tokayı yerden alayım derken de tekerlekli sandalyeye kafamı vurdum.

-Ahhh!

-İyi misin?

-Evet,evet iyiyim.Ben en iyisi yatayım,kendime gelmiş olurum.

-Tamam,iyi uykular.

Benim bu halim onu eğlendirmiş olmalı ki,çıkarken gülüyordu.