RUH GÖÇÜ

Bölüm 1

ALMİLA

Başımda keskin bir ağrıyla,gözlerimi açmış ve beyaz bir tavanla göz göze gelmiştim.
Yanımdan gelen yabancı sele bakışlarımı oraya çevirdim.İtalyanca konuşuyordu.

-Sonunda uyandın,çok endişelendik senin için.

Konuşan kişi 185-190 boyları arasında, mavi gözlü,sacları sarıdan kahverengiye kaçan yakışıklı bir adamdı.
Ben onu süzerken o gelip,başımın üstünü öpmüştü.
Ay ne oluyor?ne oluyor.
Konuşmama fırsat vemeden,"doktoru çağırıyorum"deyip gitmişti.
Bu kimdi şimdi lan ve bana ne olmuştu? Düşün düşün...ha buldum.Ben kaza yaptım,İtalya'ya inip bir taksiye binmiştim ve karşıdan gelen bir arabayla çarpışmıştık.
Lan!lan!benim kankam nerede?
"Allah'ım İnşallah ona bir şey olmamıştır.
Amin"
Ben tam yataktan çıkacakken doktor ve o adam içeri girmişti.

-Durun hanımefendi,ne yapıyorsunuz?Sizi bir kontrol edelim.

-Ya...

-Şoför iyi merak etme.

Kankam nasıl kankam! Allah'ım ya.Bu beni bırakıp kaçmış olmasın.Olur mu olur.
Doktor kontrolünü bitirmişti,ben de yanımdaki kişiye döndüm.

-Pardon beyefendi ama siz kimsiniz?

-Ne demek kimsiniz!Doktor?

Doktor tekrar ışığı gözüme tutup geri çekilmişti.

-Kafasını çarpınca,geçici bir hafıza kaybı geçirmiş olmalı.

-Yoo,ben kendimin kim olduğumu biliyorum.Ben sizin kim olduğunuzu bilmiyorum.

-Adın ne senin?

-Almila Balamir,25 yaşındayım ve Türküm.

-Ne diyor bu kız doktor?Hadi hafıza kaybı geçirdi hatırlamıyor,neden Türk olduğunu ve başkası olduğunu söylüyor.

-Kafasına aldığı darbeden kaynaklanıyor olabilir,biz bir kaç daha test yapalım.İzninizle ben hemşireyi buraya yönlendirirm.

-Ne olacaksa çabuk yapın,çık şimdi.

Doktor çıktıktan sonra bana dönmüştü.

-Güzelim benim abin,tanımadın mı beni?

-Benim Abim bir tane var o da küçükken bizden ayrılmış.Ama sen olmadığına eminim.Benzemiyoruz bir kere.
Bir de tuvaleti kullanabilir miyim?

-Allah'ım çıldırıcam,gel yardım edeyim sana.

-Yok ben giderim,sağolun.

Yataktan yavaşca kalkmış ve tuvalete doğru yol almıştım.İçerde kimsenin olmadığını düşündüğüm için kapıyı çalmamıştım.Ama karşımda hastane elbiseleri içindeki kişiyi görünce,özür dileyip kapıyı kapatmıştım.

-Pardon,içerde olduğunuzu bilmiyordum.

-Güzelim,ne oldu?

-İçerde biri var,bir kadın.

-Kimse yok,sen uyanmadan önce girmiştim.

-Yoo var,hem de hastane elbisesi içinde.

Gülmemek için kendini tutar bir halde bana soru sordu.

-Nasıl biriydi?

-Tam bakamadım ama sanırım biraz sana benziyordu.

-Sarı saçları,yeşil gözleri de var mıydı?

-Evet evet.

-Gel bakayım.

Kolumdan tutup,beni tuvalete yönlendirdi.Kapıyı çalmadan açtı.

-Kapı çalsa...Aaa yanındaki adam ne kadar sana benziyor.

-Benzemiyor,benim o ve yanımdaki de sensin.Karşıda ayna var.

-Ne oluyor bu aşalık yerde?

-Ne! Ne demek o?

-Asıl ne demek ben oyum.

-Sen hangi dili konuşuyorsun?

Sorusuna yanıt vermeyip,aynaya doğru yürüdüm ve ayna olduğuna emin olmak için dokundum.Gerçekten ayna ve gerçekten ben başka biriyim.
"Bismillahirrahmanirrahim, Allah'ım sen aklıma mukayyet ol.Amin"

-Bu gerçekten ben miyim?

-Evet sen Sara ve ben de abin Matteo.

Ben aynayla bakışırken,içeriden sesler gelmeye başladı.

-Ne oluyor?

-Bizimkiler geldi.

-Kızım,kızım nerede?

-Buradayız anne.

Matteo denen adam dışarı çıkıp konuşunca,ben de ardından çıktım ve kendimi birden fazla kolun arasında buldum.

-Kızım, iyi misin annecim?Çok korktum.

-Abla,iyi misin?

-Canım ağrın sızın var mı?

-Anne bırakın kızı,size söylemem gereken bir şey var.

-Ne oldu,kızım iyi değil mi.

Bir yandan konuşuyor bir yandan da beni,baştan aşağı süzüyordu.

-Güzelim,sen yatağa uzan.

Dediği gibi yatağa geçtim ama uzanmadım,oturur vaziyette durdum ve konuşmalarını dinlemeye başladım.

-Anne,Sara hafızasını kaybetmiş.Bizi tanımıyor.

-Beni de mi?

Bana abla diyen çocuğun,dediği şeyle kendimi tutamamış gülmüştüm.

-Pardon.

-Senin ne özelliğin var da bizi unutup seni hatırlıcak.

-Bir tane kardeşi var ve evde en çok beni seviyor.Hatırlaması için iyi bir neden.

-Kızım,gerçekten hatırlamıyor musun?

-Gerçekten siz kimsiniz bilmiyorum,Sara kim onu da bilmiyorum.İlk defa bugün ayna da gördüm.

-Oğlum?

-Kafasını vurduğu için,böyle konuşuyor.

Onlara göre saçma konuşuyor olabilirim ama bana göre mantıklıydı.
Benim hemen kendimi bulmam lazım.
Ben Sara'ysam,Sara da bendir.