1.bölüm~ Kartlar Yeniden Dağıtılıyor

2.4K 86 110
                                    

Otogara geldiğimde hızlı bir şekilde otobüsümü buldum ve cam kenarı 4. Sıraya oturdum. Bavullarımı görevli çocuğa vermiştim,yanımda sadece özel eşyalarımın olduğu sırt çantası vardı.

Camdan dışarı bakarken yanımdaki koltuğa birinin oturduğunu hissettim. Başımı çevirdiğimde 50 yaşlarında bir teyzenin oturduğunu fark ettim.

Teyzeyi görmemle başımı hızla cama çevirdim. Şu an hiç bir insanoğlu ile iletişime geçmek istemiyordum lakin bu hareketim teyzenin benimde konuşmasına engel olmadı.

Önce baştan aşağıya süzdü sonra anlamadığım birşeyler mırıldandı. En sonunda konuşmaya başladı.

"Maşşallah hanum kızum, peh gözelsun sen" nerenin şivesi olduğunu bilmediğim ve hiç beklemediğim cümleyle teyzeye odaklandım. Oysa ben beddua okuduğuna emindim.

Saçmalama İzel niye beddua okusun sana kadıncağız. İyice paranoyak oldun.

Daha fazla bekletmemek amacıyla teyzeye döndüm "Saol teyzem." Ancak teyze susmaya pek meyilli değildi. "Kimlerdensun sen gözel kızum?anan buban nerelerdendir? tekmusun?yoh mi kimsen?

Teyzem beddua okusan daha az kafam yorulurdu.

Teyzeni ardı ardına sıraladığı fakat benim yarısını duymadığım soruya cevap vermem gerekiyordu.

Yoo gerekmiyor, şu an kafanı döndürüp hiç duymamış gibi yapsan kim ne diyebilir.

"Annem babam yok,tekim. Bir arkadaşım Hakkari'de göreve başlayacak bende ona ev için yardıma gidiyorum." Teyze aldığı cevaptan memnun olmuş gibi başını salladı. "Ne iş yaparsun hanum kızum?"

"Psikoloğum ben teyzem" anlamaz gözlerle bana bakan kadıncağıza " kafa doktoru yani" diyerek açıklamamı yaptım. " Ha delu dohtorusun yani" normalde bunu uzun uzun açıklardım ama yaşlılarla laf dalaşına girmeyi uzun zaman önce bıraktım. Buda kafa canım bir reddeden sonra çekilmiyor.

"Maşşallah Maşşallah hem caluşkansın hem yardumseversin hemide gözelsin. Eee varmu gönlunde biruleri."

"Var teyzem, nişanlancam yakında"

Yalan senin ağzına yuva etmiş İzel. Ayak üzeri kırk tane yalan söyledin kadına.

Ne diyim, teyze ben özel kuvvetlerde yüzbaşıyım, Hakkari'ye de göreve gidiyorum mu diyim?

"Allah mutlu mesut etsun" diyerek önüne dönen kadına gözlerimi devirmemek için zor tuttum kendimi. Böyleydi işte, olur olmadık yerlerde oğullarına veya torunlarına hiç tanımadıkları kızları ayarlamaya çalışıyorlardı, sonra o kızlardan bıkıp şikayet ediyorlardı.

Sakin ol. Bak! İnek var şurada.

Ciddi misin? Beni bunlamı avutuyorsun.

Otobüsün hareket etmesiyle beraber telefonum çalmaya başladı.

Turgut Yarbay Arıyor...

"İzel bindin mi kızım" sıcak sesiyle baba eksikliğini hissettirmeyen adama hayran sesimle cevap verdim." Bindim komutanım. Araç şimdi hareket etti. Bir aksilik çıkmazsa 4 saate Hakkari'deyim."

"Tamam kızım dikkat et. Ben oradaki Yarbay arkadaşlarımlada konuştum inince seni bir asker karşılayacak. O sana yardımcı olacak." Ben bu adama cidden hayranım.

"Ederim komutanım. Saolun."

Aramayı sonlandırarak telefonu kulağımdan çektim tam o esnada telefonum kapandı.

Başına bişey gelse kimi arıyacaksın şimdi ama ben demiştim evden çıkmadan tak o telefonu şarja demiştim.

Saçmalamayı kesmeliydim. Başıma bişey gelse arayacak kimsem yoktu zaten. Ben hepsini ellerimle uçurumdan itmiştim.

İzel || Asker-Asker ||Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin