~Her şeyle savaşamazsın~
Yeni bir bölümle daha karşınızdayım.
Lütfen yazım hatalarını belirtmekten çekinmeyin.
Ve tabiki Yorum yapmayı unutmayın Sizden gelen yorumlar daha çok motive olmamı sağlıyor.
O zaman çok uzatmadan Hikayeye geçelim.
Serum bittikten sonra So-Hyun yoğun bakım odasına koşmuştu. Genç kız doktoru orada görünce sevinmişti.
So-Hyun: Doktor bey durumu nasıl?
D.r: Şu an endişelenicek bir durum yok.
So-Hyun: P-peki uyanma gibi bir durum olur mu?
D.r: Bakın size o gün ameliyatanenin önünde de dediğim gibi... Her an her şey olabilir. Ne zaman uyanıp uyanmayacağını bilmiyoruz. Lütfen biraz metanetli olun.
So-Hyun: P-peki tamam teşekkürler.
D.r: Rica ederim.
So-Hyun: Yanına girebiliyiruz değil mi?
D.r: Evet tabiki. Hemşire arkadaşlar sizi hazırlasınlar.
So-Hyun içeri girdiğinde aynı Taehyung'un hissettiği gibi hissetmişti. Ne söyleyeceğini bilmiyordu. Ellerini bir birine sıkı sıkı kenetleyip, içindeki mahcubiyet duygusu yüzüne vururken gözleri dolmaya başlamıştı.
So-Hyun: Şey..Selam. Ne diyeceğimi bilmiyorum.. Ben gerçekten çok özür dilerim. (ağlayarak Dizlerinin üzerine çöker) Ben, Ben artık Ben olmadığımı hissediyorum. Kendimi kaybettim...Yemek yiyemiyorum, uyuyamıyorum, çalışamıyorum, araba kullanamıyorum kafamın içindeki ses beni öldürüyor, içimde ki vicdan azabı hissi beni içerden kemiriyor. Yalvarırım uyan artık nolursun... (Yatağın kenarına tutunarak ayağa kalkar) Ailene ulaşamadım. Seni merak ediyorlar mı? arıyorlar mı? Diye düşünmekten kendimi alamıyorum ve bu çok canımı yakıyor.(Elini tutar) lütfen uyan artık.
Biraz daha yanında durduktan sonra yoğun bakım odasından çıkmıştı. Hızla yanına giden Bin ona sarılarak sırtını pat patlıyordu.
Bin: Harap oldun... Ağlama artık. Yakında uyanacağına eminim.
Taehyung: Bin haklı. Hadi toparlan biraz.
So-Hyun: Nasıl toparlanayım? Arkamı döndüğüm anda yine kalbinin durmayacağından nasıl emin ola birim ki?
Taehyung: Olsa bile bu konuda sen hiç bir şey yapamazsın. Hadi artık gidelim.
Bin: Söz yine geliriz.
💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥
Ertesi gün saat 07:00 gösterdiğinde 25 kişilik bir ekip havaalanında toplanmıştı. Havaalanının dışı ve girişi hayranlar ile dolup taşıyordu. Taehyung Army den aldığı iltifatlar ve sevgi dolu sözler eşliğinde uçağına doğru ilerlerken, korumalar ise Army'e karşı dayanıklı olmaya gayret gösteriyorlardı, bazıları imza ve fotoğraf çekilmede çok ısrarcı davranıyordu. Bin ve So-Hyun ise arkada ki 25 kişilik ekip ile onları takip ediyorlardı.
So-Hyun: Nasıl oldu da sen Taehyung ile gitmiyorsun?
Bin: Benden şikayetçi misin?
So-Hyun: Hayır, yani evet, yani hayır offf Bin onu mu diyorum. Menejerisin ya o yüzden dedim.
Bin: Tamam tamam kızma şaka yaptım. Şu kalabalığa baksana.... Denizde damla Havaalanında ARMY. Onların şimdi sevinçten gözleri hiç bir şey görmüyordur yemin ederim ezerler beni ve ben ölmek için çok gencim.
