{ Ve ruh kendini tanıyacaksa eğer
yine bir ruhun içine bakmalı}
.
.
.
.
Lütfen Yazım hatalarını bildirmekten çekinmeyin... Siz eleştirin ki ben gelişeyim.
ve tabiki bol bol yorum yaparak fikir belirtirseniz çok mutlu olurum. Bu her yazar gibi benim için de çok önemli.
o zaman fazla zaman kaybetmeden hikayeye geçelim.
Bin: So-Hyun!!
Bin yerde yatan So-Hyun'a doğru koşmuştu Taehyung ise yerinde dona kalmıştı.
Nereye koşacağını şaşırmıştı adeta. Bin telaşlı bir halde "Sedye" diye bağırırken. Taehyung endişeli bakışlarını içerde yatan kıza çevirmişti.
Bin: So-Hyun?!! Canım aç gözünü iyi misin?!!!
Tanrı aşkına artık birisi buraya baka bilir mi?!!!
???: Efendim. Lütfen biraz bekleyin sedye geliyor.
Bin: (Kucağına alır) Gerek yok!! So-Hyun hadi lütfen artık aç şu gözünü.
saniyeler içinde gelişen olaylara ne tepki vereceğini kestiremiyordu Taehyung. Başına giren ani ağrı ile birlikte zihninde bazı kareler canlanıyordu.
{Niye kurtardınız ki beni?}
{Bir bir silinmek istiyorum hepinizden}
Kendine geldiğinde çöktüğü yerden doğruldu genç adam. Neydi şimdi bu? Acaba yorgunluktan olabilir miydi? Aylardır yüzünü görmek için uğraştığı kızın yüzünü görmüştü sonunda. Ama bu o kızdı, So-Hyun un çarptığı o kız.
Aklına gelen şey ile hızla yoğun bakım odasına koştu.
Taehyung: Doktor bey! Durumu nasıl?
Doktor: Şu an durumu stabil...Zor olsa da nabzı geri getirmeyi başardık. Şimdilik iyi.
Taehyung: Eee şey..B-ben onu görebilirmiyim acaba?
Doktor: Tabiki...
Taehyung: Peki şey bu gibi koma durumlarında hastanın etrafında konuşulanları duyduğunu söylerler bu doğru mu?
Doktor: Doğru. Fakat bu her komaya giren hastada olmaz, ama sizin hastanız duya biliyor evet. Son iki gündür parmaklarını az da olsa oynatıyor biz bunu başta kas gevşemesi sanmıştık ama bu günkü çıkan sonuçlarda bilincinin kısmen açık olduğu ortaya çıktı. Sizi duya biliyor fakat herhangi bir tepki veremiyor bakın bu anlatılması çok zor bir durum. Size anlatmam saatler sürer.
Taehyung: Şimdi beni duyabilir yani.
Doktor: Atllattığı bu zorluktan sonra emin olamıyorum ama siz isterseniz yinede bir şansınızı deneyin.
Taehyung: Tamam. Ben birazdan yanınıza uğrarım.
Doktor: Nasıl isterseniz ben odamdayım.
Doktor gittikten sonra içeri girmişti genç adam. Nefesini düzensiz bir şekilde verirken odada tek duyulan şey uyuyan kızın bedenine bağlı olan makinelerin sesiydi. Gözüne çarpan tek kişilik sandalyeyi... İleri çekerek oturdu. Ne söylemesi gerektiğini bilmiyordu ve çok gergindi.
Milyonların karşısında konuşma yaparken bile bu kadar gerilmiyirdu. Nereden başlayacağını düşünürken uyuyan kızın yüzünü inceliyordu..."Ne kadar masum" diye geçirdi içinden.
Taehyung: M-merhaba (Boğazını temizler) galiba şimdi daha iyisin... Olanlar için çok üzgünüm. So-Hyun da öyle, bu kaza kasten yapılan birşey değildi... O kendini gerçekten çok kötü hissediyor.Yüzün yani yüzünüz o kadar tanıdık ki keşke sorularıma cevap alabilsem. Doktor beni duyabileceğinizi söyleyince-
Ahh Neyse ben zaten burda ne yapıyorsam, saçmalık. Gitsem iyi ol-
