Evden çıkıp arabama doğru ilerlediğimde araba teklerleğinin yanına küçücük yavru köpek buldum. Hava yağmurluydu, ağlıyordu ve titriyordu. Üşümüş olduğunu düşündüm ve hemen kucağıma aldım, çok oyalanmadan da hemen arabaya geçtim.
Gerçekten çok küçüktü dokunmaya kıyamıyordum. Annesi neden bırakmıştı ki? Evden çıkarken üzerime giydiğim kabanı yandaki koltuğa serdim ve üstüne miniği koyup sarmaladım. Ağlaması dinmişti
çok geçmeden arabayı çalıştırıp yola çıktım.
Yolda giderken miniğin yavaş yavaş hareketlendiğini fark ettim. Sevinmiştim, ısınmış olmalıydı. Yan koltuktan benim kucağıma geldi ayaklarını göğsüme yaslayıp çenemi yalamaya başladı. Çok tatlıydı, gözleri güneş sarısıydı. Nasıl bir mükkemmeliksin sen böyle?
Karan'ın evine varmıştım. Miniğide kucağıma alıp kapıya doğru koştum. Bu miniğe Karan'ın birşey diyeceğini sanmıyordum açıkçası. Zile bastım ve beklemeye başladım çok geçmeden Karan kapıyı açtı. Önce bana, sonra kucağımdaki miniğe baktı, ve sonra bana tekrar baktı.
"İçeriye almıyacaksan biz gidelimm"
"Özür dilerim güzelim geç, yani geçin"
Sesli bir kahkaha attım. Hala şoktaydı. İçeriye salona geçtim koltuğa oturdum. Minik hala kucağımdaydı. Karan yanıma gelip oturdu.
"Bu da nerden çıktı"
"Buraya gelirken arabamın önünde buldum. Titriyordu ağlıyordu kıyamadım hemen aldım arabaya geçtim. Arabada kabanıma sardım biraz olsa ısındı kendine geldi yolda. Biz alıştık bile birbirimize"
"Çok tatlı birşey bu"
"Dimii"
"Önce bu miniği yıkayalım güzelce. Sonra açtır süt verelim"
"Teşekkürler canım."
"Rica ederim bebeğim. İyi yapmışsın getirmekle. Orda kalamazdı baksana şuna küçücük"
Güldüm. Ben banyoya çıktım. Karan minikle oynarken bende suyu hazırladım. Çok hareketlendi kendine geldiğinde, bir o kadar da tatlıydı. Aşağıdan gülüşmeler, ufak, ufak havlamalar geliyordu. Koşuşturuyolardı. Gülmüştüm kendi kendime. Su hazır olduğu zaman Karan'a seslendim.
"Aşkımm gelin hadii su hazırr"
"Tamam hayatım geliyoruzz"
Karan'ın aşağıdan minik ile konuştuğunu duydum.
"Kim önce annenin yanına giderse süt kazanır. Koş!"
Dediği anda merdivenlerden koşarak çıkmaya başladılar. Sanki küçük çocukmuş gibi oynuyorlardı. Banyonun açık olan kapısından koşarak minik girdi. Kucağıma atladı. Hemen alıp sevdim, öptüm. Karan'da hemen sonrasında gelmişti.
Nefes nefese kalmış Karan.
"Minik olduğuna bakma ya bunun. Çok hızlı koşuyor"
Güldüm. Minikte bir yandan beni yalıyordu.
Yarım saatin sonunda miniği yıkadık, kuruladık. Son olarakta sütünü verdik. Karan ile salondan koltuğa uzanmıştık. Minik ise üstümüze yatmış uyuyordu. L koltuk olduğu için çok rahat sığıyorduk. Sonra Karan konuşmaya başladı.
"Bebeğim?"
"Hı?"
"Uykun geldi mi?"
"Hayır. Senin?"
"Yok benimde"
"Ne yapacağız peki?"
"Odaya çıkalım güzelim. Uyuyalım yarın erken kalkmamız lazım çok işimiz var biliyosun"
"İyi olur"
Tam kalkıcağımız sırada kucağımızdaki miniğin horul horul uyuduğunu fark ettik.
"Ee ne yapıyoruz" dedi Karan.
"Yavaşca kucağına al odaya götür. Yatağın üstüne bırak. Belli çok sevdi bizi"
"Tamam balım"
Karan yavaşca kucağına aldı miniği ve hiç sarsmadan odaya götürdü. Bende arkasından gittim. Odaya gittiğimde çantamın arabada kaldığını fark ettim.
"Aşkım çantamı unutmuşum arabada alıp geliyorum"
"Dur geliyorum bende"
Beraber aşağı inerken konuştuk.
"Karan"
"Efendim güzelim"
"Bu miniği biz sahiplensek? Çok alıştık birbirimize farkındasın"
"Aynı şeyi sana sorucaktım biliyomusun?"
"Ciddimisinnn?"
"Evet bebeğim. Yarın veteriner kliniğine gidelim kontrol, aşı ne varsa yapalım eksiklerinin alalım. Güzelde bir tasma."
"Ben seni gerçekten çok seviyorum"
Kucağına atladım. Sımsıkı sarıldım ona.
"Bende seni çok seviyorum hatun"
Arabadan eşyaları alıp. Yukarıya çıktık. Ben üstümü değişip yatağas Karan'ın yanına geçtim. Minik yatak ucunda kalmıştı. Sanırım ben biraz sarmıştım onu. Uyanmıştı. Sonra sürüklenerek bizim ortamıza geçti. Başını göğsüme yerleştirip uyuya kaldı. Çok güzel birşeydi bu.
Çok geçmeden üçümüzde uyuya kaldık.
Bu bölüm biraz kısa oldu ama idare edin lütfen.
Peki bu miniğin adı ne olsunn? Fikirlerinizi bekliyorumm<3
İyi geceleerrrr.
Tiktok: @wqyazarinizz_
😻
