My heart calls out for you // Mibbie

2

Heel lang deel 🤗
Rob

Ik ben al eventjes wakker, heerlijk uitgeslapen tot bijna 11:00, ik ben naar de sportschool geweest, nog een broodje gehaald, even langs de Ikea geweest voor een extra voorraadkast in mijn kleine 'kantoortje' in mijn huis en toen ben ik weer terug gegaan naar huis.

Nu ben ik die kast in elkaar aan het zetten. Er zijn een aantal stappen, moeilijk zijn ze niet maar toch raak ik bij sommige stappen geïrriteerd. Gelukkig staat hij al snel in elkaar en schuif ik hem naast mijn bureau, gelukkig is hij niet zo zwaar.

Ik plof op de bank, het begint al steeds meer naar thuis te voelen hier. De meeste dingen zijn al uitgepakt en steeds meer vindt ik mijn plekje hier, ook al is het pas een dag geweest.

Het is rond etenstijd, normaal eet ik veel later maar moet natuurlijk werken straks. Ik begin rond 16:00 eten te koken. Een heerlijke pasta met zalm. Ik begin met het water koken, en doe daarna de tagliatelle in de pan. Ondertussen snij ik wat rode ui en knoflook. Al snel haal ik de zalm ook uit de oven en haal die van het velletje af. Ik bak de knoflook en ui samen in een pan en gooi dan de zalm erbij, de tagliatelle met een beetje pasta water volgt al snel. Als laatst voeg ik er nog wat crème fresh aan toe en top het af met wat kruiden. Het is ook al snel klaar dus eet het op aan de eettafel en ruim dan mijn bord op in de vaatwasser. Het is bijna tijd om te gaan dus fris me nog een beetje op en vertrek dan uit mijn appartement.

''Hey!'' hoor ik Raoul achter de bar zeggen wanneer ik binnen loop. ''Hey!'' roep ik terug en zwaai even naar hem, ik loop door naar het kantine gedeelte en ruim mijn spullen op. ''Hey, rob toch?'' hoor ik achter me. Ik schrik een beetje en draai me om, er staat een lange man van zo'n 25 jaar met donker haar me aan te kijken. Ik knik, hij steekt zijn hand uit. "Rutger." Stelt hij zich voor, ik glimlach en schud zijn hand, "Rob." Antwoord ik. Nu knikt hij. We raken aardig aan de praat maar dan moeten we toch echt beginnen. Het is al 18:00 geweest dus de club is al open. Aan het begin van de avond is het meestal rustig verteld Rutger mij. Het is dus dan meer een soort café en later tussen 20:00 en 21:00 begint het een beetje drukker te worden, rond 22:00 en 23:00 lijkt het echt op een club.

De serveersters geven ons soms een paar bestellingen door en die maken wij dan klaar, zoals Rutger me vertelde, het is inderdaad niet heel druk. En zo gaat het de hele avond door, totdat, zoals Rutger me ook al vertelde, het rond 22:00 binnen stroomt met al wat aangeschoten mensen. De club begint dan ook steeds meer op een club te lijken, de dj begint met wat goeie nummers te draaien en de avond kan nu pas echt beginnen.

Rond 23:30 staat de club al vol. Vele mensen zijn aardig aangeschoten en zijn ook zeker niet van plan om nu al te stoppen. Het is erg druk aan de bar, ik heb geen minuut rust of ik moet alweer naar de volgende persoon die vraagt om 3 miljoen shotjes. Ik doe het natuurlijk met alle liefde, daar niet van, ik heb het best naar mijn zin eigenlijk. Langzamerhand begint de ruimte wel naar zweet en alcohol te ruiken, daar moet ik dan ook maar aan wennen.

Ineens zie ik dat meerdere blikken naar de deur worden gericht vanuit de dansvloer maar ook vanuit mensen aan de bar. Ik kan ook niet helpen om te kijken. Ik zie een paar mannen, hoeveel het er zijn kan ik nu niet zien omdat er aardig wat mensen voor staan. Het lijkt alsof er wat mensen beginnen te duwen. Wanneer de mannen zich door de grote groepen mensen dwingen zie ik dat het 5 mannen zijn, 3 met een leren jasje, soort zwarte baggy broek, wit shirt en een zwarte zonnebril op. De andere 2 zijn in helemaal zwart gekleed en hebben ook een zonnebril op, het lijken op 2 bewakers. Ik frons, en loop een stukje naar achteren, "Wie zijn dit?" Vraag ik verward aan Rutger die nog wat shotjes aan de mensen aan de bar geeft. Het moeten dan wel hele belangrijke mensen zijn als ze zorgen voor zo'n grote entree. Toch herken ik ze wel ergens van, maar geen idee waarvan precies.