My heart calls out for you // Mibbie

9

Rob

We stappen met zijn alle de bus in, al onze spullen zijn alweer ingepakt en staan in de kofferbak. Vanaf Amsterdam naar Zwolle is het iets langer dan één uur rijden, genoeg tijd om alle foto's van gisteren uit te zoeken en te editten. Ik ga direct aan de slag, dus ga achter het tafeltje zitten en open mijn laptop.

Ik heb gister avond de foto's allemaal gedownload naar mijn laptop, zodat ik ze nu kon editten. Ik open mijn edit programma, wat lang duurt, en open een nieuw project. Ik zet alle gedownloade foto's erin en ga eerst langs degene die er niet mooi uitzien. Foto's waar ze net hun ogen raar dicht hebben, of juist hun mond, of waar ze net wegkijken en je eigenlijk niks aan de foto hebt, of het is net een raar angle en ga zo maar door. Ik verwijder er veel, wat ik al had verwacht, want het was ook mijn eerste keer.

"Wat doe je?" Hoor ik naast me. Ik verwacht dat het Milo is, maar in tegen deels, het is Koen. Ik kijk op van mijn scherm en glimlach even, "De foto's van gisteravond editten." Zeg ik hem en kijk vervolgens weer naar mijn scherm. "Oeh, mag ik ze zien?" Vraagt hij nieuwsgierig, ik knik enthousiast. "Ik heb ze net uitgezocht en gekeken welke foto's slecht waren, nu moet ik alles nog bewerken, zoals contrast en het licht enzo aanpassen." Leg ik hem uit. Ik scroll rustig door de goede foto's heen en hij kijkt er aandachtig naar.

"Ik kan je wel een foto van Milo laten zien die al klaar is, dit was zaterdag." Zeg ik hem en open een ander project. "Oh ja, jullie staan hier ook in." Valt me op als die is geopend. "Wow, wat een groot verschil in tegenstelling tot die andere." Zegt hij, ik knik en scroll er wederom rustig doorheen. Ik kom nu bij een aantal foto's van Koen die ik ook had geschoten zaterdag. "Zo, wat mooi. Kan je die op een of andere manier naar mij doorsturen? Zodat ik hem kan posten op insta." Zegt hij en pakt zijn telefoon er al bij.

Milo en Matthy gaan nu ook aan het tafeltje zitten. Ik schuif mijn laptop daarom wat van me weg zodat hun het ook kunnen zien. "Kunnen we deze niet delen op ons band account, dan maken we van elk concert een fotodump, of hoe dat ook heet." Vraagt Milo. Ik zie dat Koen en Matthy er allebei erg enthousiast over zijn, "Goed idee." Stemmen ze ermee in. "Mogen we die gebruiken?" Vraagt Milo. "Tuurlijk! ik maak die foto's niet voor niks." Lach ik.

Zo stuur ik de foto's naar Milo toe, zodat hij ze kan delen op hun account. Ik zie dat hij een caption maakt waar in staat:

06/04/24 Utrecht, jullie waren aan!
📸 @robbievdgraaf

"Je moet er natuurlijk wel credits voor krijgen." Zegt hij, en zo plaatst hij het bericht. Ik lach om hem.

Even later ben ik weer rustig met mijn foto's bezig wanneer ik mijn telefoon echt duizend keer hoor af gaan. "Zo, wat is dat dan?" Lacht Milo naast me. Ik had mijn telefoon met het scherm naar beneden gelegd zodat ik gewoon lekker door kon werken zonder afleiding, maar dit is wel heftig.

Ik pak hem op, ik zie duizenden berichten van insta. Alleen maar volgverzoeken, en het blijft en blijft maar doorgaan. Ik zet mijn geluid maar uit, want dit is gewoon irritant. "Heb je een privé account?" Vraagt Milo, ik knik. "Als je wil kan je hem openbaar zetten, dan kunnen mensen je gewoon volgen, tenzij je dat natuurlijk niet wilt, maar misschien krijg je er ook wel nieuwe kansen door met fotograferen enzo." Stelt hij voor, wederom knik ik. Ik zet hem maar gewoon op openbaar.

En hoe ik eerst iets in de 1000 volgers had, heb ik er, nu we zijn aangekomen in Zwolle, al meer dan 25k. En het stopt maar niet.

Ik heb de meeste foto's kunnen editten, ik heb vandaag ook vast nog wel ergens tijd om de overige foto's te doen.

We pakken alle spullen uit de bus en nemen die mee naar binnen. De kleedkamers zijn ruim, met een hoekbank en een tafel, een muur met spiegels en ervoor een lang bureau met stoelen waar je bijvoorbeeld de visagie kan doen. Er staat ook een mini koelkast in de hoek, daar hebben we inmiddels al drinken ingelegd.

Het is rond 11:30 wanneer we pas beginnen met soundchecks. We kwamen vandaag wat later aan in de veneu. De afgelopen dagen zijn we er meestal rond 10:30 of eerder en beginnen ze dan ook gelijk met de soundchecks.

Net zo als de voorgaande dagen wordt alles gecheckt. De in-ears, de microfoons, het geluidsapparatuur en de boxen. Ook worden de lampen en het beeldscherm aan de achterkant van het podium gecheckt. De hele setlist wordt gedraaid en alle puntjes worden op de I gezet.

En zo zijn we al snel weer 3 uur verder. Ik vind het altijd leuk om naar de soundchecks te kijken, ook al duren ze meestal langer dan een echte show en moeten dingen vaak opnieuw, het is altijd alsof ze een privé show houden speciaal voor jou.

"Zullen we wat eten bestellen?" Vraagt Matthy als we weer op de bank in de kleedkamers zitten. "Ja lekker." Zegt Koen en we bestellen wat broodjes en sapjes.

Ik pak even snel wat drinken uit het koelkastje, waarna ik 2 armen om me heen voel als ik me omdraai. Ik lach als ik merk dat het Milo is. "Wat is er?" Lach ik terwijl hij me nog steeds omhelst. "Ik wilde gewoon even een knuffel." Zegt hij en laat me los, "hm, oké." Zeg ik en omhels hem nog een keer. Zijn zachte aanrakingen voelen goed. Zijn armen om mijn nek, waar mijn armen juist om zijn middel zijn geslagen.

Ik glimlach naar hem, waarna we weer gaan zitten op de bank. Ik pak mijn laptop er weer bij en maak de niet ge-editte foto's af. "Ik heb de foto's ook klaar van gisteren." Meld ik de jongens die allemaal op een rijtje naast me zitten. "Mogen we ze zien?" Vraagt Matthy, ik knik en draai mijn laptop bij zodat ze het kunnen zien.

"Oh die is mooi." Zegt Koen wanneer we bij een foto van hem komen waar hij zijn twee drumsticks boven zijn hoofd houdt en zijn hoofd naar achter heeft gegooid. "Oh mijn god, die is nog mooier." Zegt hij wanneer we bij de volgende foto van hem aankomen. Hij staat er hetzelfde op, alleen heeft hij zijn hoofd recht en heb ik de foto van achter gemaakt. Het publiek staat er bij op.

De groepsfoto van de jongens met het publiek is ook heel mooi geworden. "Laten we die ook delen nu, dan maken we van onze insta een soort fotoalbum van de tour." Zegt Matthy. "Ja doen we." Zegt Koen en zo maakt hij een post aan met de doorgestuurde foto's van mij. Wederom wordt ik getagd.

-
ik ga over, mensen!!! 🥳 (nu eindelijk zonder stress van mijn zomervakantie genieten)
Ik post hem even een kwartiertje eerder want ik ga nu maccie