My heart calls out for you // Mibbie

7

Milo

Samen met Rob naast mijn zij wordt ik wakker. In mijn slaap is mijn arm over hem heen geslagen. En dat vindt ik totaal niet erg, ik hoop hij ook niet.

"Goedemorgen zonnestraal." Zeg ik hem lachend als ik zie dat zijn ogen half openen. Even veegt hij de slaap uit zijn ogen, daarna beland zijn hoofd weer op mijn schouder. "Hey." Is het enige wat hij zegt, hij slaat zijn arm over mij heen.

"Lekker geslapen zie ik." Zeg ik hem grinnikend. "Mhm, heerlijk." Antwoord hij, zijn stem wordt gedempt door mijn nek waar hij tegen aan praat.

Even ga ik door zijn haar heen, daarna pak ik mijn telefoon er even bij. 10:27 geeft het klokje bovenin mijn telefoon aan. Heerlijk uitgeslapen op mijn vrije dag, en ook nog is met deze mooie jongen wakker geworden. Wat wil je nog meer?

"Wat wil je vandaag doen?" Vraag ik hem, nadat hij tegen de bedwand aan is gaan zitten. "Ik doe wat jij wil, het is ten slotte jou vrije dag." Antwoord hij met een glimlach. Zijn ogen zijn inmiddels al weer gesloten en hij heeft zijn hoofd tegen de bedwand aan gelegd.

"Oké, dan verzin ik wel wat. Zal ik een ontbijtje maken?" Vraag ik hem en geef met mijn hand een klapje op zijn been. Hij knikt. "Zin in een eitje? Gebakken of gekookt? Koffie? Thee? Broodje? Cracker? Ik kan alles voor je maken." Zeg ik terwijl ik mijn joggingsbroek over mijn been trek.

Hij grinnikt voor een seconde, "Jezus Miel." "Wat?" Lach ik niet wetend. "Doe mij maar een broodje met gebakken ei en een zwarte koffie." Zegt hij dan met een kleine grijns op zijn gezicht. "Komt voor mekaar." Zeg ik.

"Hier heb je trouwens nog een schone onderbroek, doe je je kleren van gisteren aan of moet je wat van mij lenen?" Vraag ik hem terwijl ik de schone onderbroek op het bed leg.

"Kan ik alleen een shirt van je lenen?" Vraagt hij, "Ja natuurlijk! pak maar welk shirt je wil, maakt mij niks uit. Zie ik je zo beneden?" Vraag ik hem wanneer ik de deur open doe om naar beneden te vertrekken. Hij knikt en maakt aanstalten om uit bed te stappen. "Oké tot zo." Zeg ik hem en loop dan naar beneden.

Als ik beneden ben en aan het ontbijt begin, denk ik na. Ik wil graag dat Rob mee gaat naar elke show. Wetende dat hij backstage op me te wachten staat maakt me minder nerveus. En dat is echt zo. Zijn gezelschap, de manier hoe hij tegen mijn beste vrienden praat en hun klik, dat maakt me gewoon blij.

Ik ga straks wel even met mijn team bellen, kijkende of er misschien iets is dat Rob kan doen, waar hij ook een beetje geld mee verdient, zodat hij er de hele tour bij kan blijven. Ik ken deze jongen nu langer dan een week, en ben nu al zo gehecht aan hem. Hij geeft me een veilig gevoel, misschien is dit allemaal iets te vroeg om te zeggen maar het is zo. Hij laat me goed voelen.

"Hey, wat ruikt het hier lekker." Hoor ik achter me, het is Rob. Hij heeft mijn grijze baseball hoodie aan. Ik glimlach naar hem, het staat hem goed.

We gaan even aan tafel zitten, ik geef hem zijn bord met een broodje met een gebakken ei erop en zet er een lekker sapje met een koffie naast. "Dankjewel." Knikt hij glimlachend naar me. "Geen dank, doe het met liefde." Zeg ik en draai me weer om naar de keuken om mijn eigen bord te pakken.

"Hey, ik ga zo mijn team even bellen om te kijken of er iets is wat jij kan doen voor ons, zodat je heel de tour bij ons kan blijven. Je verdient er uiteraard wel mee, aangezien je natuurlijk gewoon werk mist." Zeg ik hem. Hij kijkt verrast en een grote glimlach staat er op zijn gezicht.

"Dat is fijn, dankjewel." Zegt hij dankbaar. Ik glimlach en eet verder mijn broodje op.

"Ik ga even bellen, ja?" Zeg ik tegen Rob. We waren inmiddels op de bank gaan zitten, want we hadden ons ontbijt opgegeten. Hij knikt en daarna loop ik naar mijn kleine kantoortje.