My heart calls out for you // Mibbie

3

Milo

ik wordt wakker met knallende koppijn, een steek vindt zijn weg door mijn hoofd. Ook loopt er een koude rilling over mijn rug. Ik trek de deken tot over mijn schouders naar boven en sluit mijn ogen weer. Ik probeer weer in slaap te vallen maar door de stekende hoofdpijn is het lastig.

Ik grijp naar mijn telefoon, die ik gisteren ben vergeten aan de lader te leggen omdat ik waarschijnlijk heel dronken was. Ik kijk of ik berichtjes heb, een paar van onze management die waarschijnlijk gaan over onze tour en een paar berichtjes in verschillende groepsapps.

Ik slik snel een paracetamol en kijk dan even in mijn agenda, vandaag om 16:00 heb ik een afspraak met onze tourmanager staan en daarna heb ik voor een paar dagen niks. Vooral mijn stem rusten voor de tour en proberen niet ziek te worden.

Ik ben laat wakker geworden, dus mijn ontbijt is hele late lunch geworden. Ik loop met mijn bord naar de bank en zet mijn glas water op de salontafel. Ik ga in de hoek liggen en zet de tv aan.

Ik neem de tijd om m'n eten op te eten, ik ruim daarna mijn spullen op en plof weer op de bank.

Ik pak mijn telefoon erbij om even door YouTube te scrollen en een paar video's te kijken, al snel vallen mijn ogen weer dicht en val ik al weer in slaap.

Ik wordt wakker van een trillend geluid, ik veeg de slaap uit mijn ogen en grijp naar mijn telefoon. Ik knijp mijn ogen samen en zie dat de naam van Matthy in mijn beeld verschijnt.

Shit! Ik ben mijn afspraak helemaal vergeten. Ik neem snel op, ik zet hem op luidspreker terwijl ik snel mijn schoenen aandoe.
"Miel, waar blijf je?" Vraagt hij. Ik kijk snel op mijn telefoon naar het klokje bovenin, 16:24.

Ik ben echt een half uur te laat, gelukkig is ons kantoortje maar een paar minuten van mijn huis. "Ik heb een kater en viel weer in slaap. Ik kom er gelijk aan." Zeg ik hem. "Oké is goed, tot zo en schiet op. Onze tourmanager is, gelukkig voor jou, ook te laat." Zegt hij grinnikend.

Ik loop snel naar de kapstok en trek mijn jas ervan af. Daarna pak ik mijn sleutel en telefoon en doe die allebei in mijn zak, en loop de deur uit.

Snel loop ik naar mijn auto. Ik pak mijn sleutel uit mijn jaszak, daarmee haal ik er ook een briefje uit. Ik kijk even verbaasd, ik ga mijn auto in en open het briefje. Er staat een nummer op, ik kan me niks herinneren.

Het moet wel van gisteren zijn want gister middag had ik dit briefje er nog niet in zitten. Ik denk even goed na en probeer mijn herinneringen van gister terug te krijgen.

Indrinken bij mij.. aangekomen bij de club.. poker gespeeld.. immens veel drinken.. en.. Robbie. Ja, dit is het nummer van Robbie.

Ik herinner me zijn gezicht, waar ik mijn ogen niet vanaf kon houden. De manier hoe hij elke klant stuk voor stuk hielp en zijn elke beweging schieten even voorbij.

Ik besluit hem gelijk een berichtje te doen.

"Hey! ik ben het, Milo! Van de club gisteren."

Ik zie een berichtje van Matthy verschijnen boven aan mijn beeld. Ben je al onderweg bro? Is wat hij stuurt.
Manager is er in 10 minuten dus schiet op. Stuurt hij er achteraan.

Ik start snel mijn auto en rij naar ons kantoor. Het is gelukkig maar 5 minuten rijden dus hopelijk ben ik er eerder dan hem.

Als ik daar aan kom ren ik snel de trappen op, aangezien de lift nog boven was en dat duurde te lang voordat ik op en neer was.

Matthy, Koen en ons team zit al aan de grote tafel, ik hang mijn jas snel op, ik zeg even dat het me spijt dat ik te laat ben en ga dan zitten.

Ik pak mijn telefoon erbij, iedereen is zijn eigen ding een beetje aan het doen dus dat doe ik ook maar.

Ik zie dat er een berichtje is van Robbie. Een kleine glimlach vindt zijn weg naar mijn mond.

Ik open zijn berichtje.
"Hey! Ik was al bang dat je me vergeten was."
Ik lach even.

"Wie is dat?" Hoor ik naast me, Matthy die half over mijn schouder mee kijkt op mijn telefoon. "Wat denk je?" Vraag ik hem met een grijns. Hij denkt even na, daarna valt zijn mond een beetje open. "Oh natuurlijk, jij hebt zijn nummer weer gefixt" zegt hij tegen me. Ik lach om hem. "Daarom vertelde je ons dus dat we alvast naar huis konden." Zegt hij hoofdschuddend.

Onze tour manager komt een paar minuten later binnenlopen. Hij verontschuldigt zich omdat hij te laat is, net zoals ik dat deed, en hij gaat zitten.

Het gesprek ging snel, we moesten gewoon wat makkelijke dingetjes bespreken sinds het meeste al is geregeld. Mijn gedachte is er dus ook niet helemaal bij maar de belangrijke dingen krijg ik mee.

"Willen jullie wat eten in de stad?" Vraagt Koen. Matthy en ik knikken en dus lopen we met z'n 3en de stad in. Het is druk, maar we wouden alle 3 geen security mee. Over een paar dagen begint onze tour en dan zijn we elke dag, elk uur en elke minuut wel omsingeld door security en mensen. Dus willen we gewoon even met zijn 3en zijn. Misschien een beetje risky maar we wagen het er op.

Ik stuur Robbie nog even een berichtje voordat we wat gaan bestellen.

"Tuurlijk niet, zo'n knapperd als jou vergeet ik niet snel."

Stuur ik terug, ook al was ik het stiekem wel vergeten maar daar denken we even niet aan.

"Nu jij zo straightforward bent, wil je misschien iets gaan doen deze aankomende dagen?"

Stuurt hij terug. Ik krijg een grijns op mijn gezicht. Soms is straightforward de beste keuze.

"Ik dacht dat je het nooit zou vragen. Waar zit je aan te denken?"

"Verzin jij maar wat, je hebt vast wel een goed idee."

De grijns op mijn gezicht wordt groter.

"Laat me je verrassen."

"Ben benieuwd wat je van plan bent."

"Stuur me je adres, dan haal ik je morgen om 13:00 op."

Dit gaat makkelijker dan normaal, ik voel me gespannen maar het is geen slechte spanning, meer goede, gezonde spanning.

Ik heb deze man nog niet eens nuchter gesproken en ben al zo geïnteresseerd in hem.

Hij geeft zijn volle vertrouwen al aan me, wat me een goed gevoel geeft. Ik zal die vertrouwen niet breken, ook niet op de lange termijn. Als het tenminste tot dat punt komt. Ik loop al weer op de zaken vooruit.

De avond wordt afgesloten met mijn 2 beste vrienden, lekker samen eten en drinken. Ik denk dat de tour maand een stressvolle maand wordt dus dit is wel even fijn.

Gelukkig zijn er ook niet veel fans op ons afgekomen, en is het een rustige avond geworden.

Thuis kruip ik in mijn bed, ik kan wel wat slaap gebruiken na gisteravond.

Morgen op date met Robbie. Nou ja.. date. Dat weet ik eigenlijk niet, maar voor mij is dit gewoon een date, ik zal morgen wel kijken of hij hetzelfde heeft.

-

Ik was even 3 kwartier te laat om dit te posten, maar hier is die dan.