4

194 19 9
                                    

Jeongbin tanışma hikayesi

Changbin annesinin verdiği çöpleri attıktan sonra koşarak parka ilerledi.

Okuldan eve gelmişti,ödevlerini yapmıştı ve arkadaşlarıyla oynamak istiyordu.Parka girdiğinde çok kişi yoktu arkadaş grubunun olduğu yerin önünde durdu

"Selam"

"Hoş geldin changbin"

Yere oturup bağdaş kurdu arkadaşları sohbet ederken etrafa bakıyordu.Çok konuşmayı sevmezdi bu yüzden oyun oynamalarını beklerdi

"Ben sıkıldım oyun mu oynasak?"

"Olur hadi"

Ayaklandıklarında changbinde kalktı,futbol sahasına geçtiklerinde takim kurmaya başlamışlardı.

Oyuna başladıklarından bu yana oldukça zaman geçmişti,hava hafif kararmaya başladığında changbin ordan ayrıldı

Evin önüne geldiğinde merdivene oturmuş birini gördü.

Omuzları sarsılan bir çocuk.

"Hey?"

Çocuk ona cevap vermeyip ağlarken changbin yanına oturdu "iyi misin?"

Çocuk yavaşça kafasini kaldırdı,yanına baktığında gördüğü bedenle geriledi

"Neden ağlıyorsun"

"Düştüm ve canım acıyor"

Ağlamaktan kızaran gözlerini siyah irislere dikti,elinin tersiyle ıslak yüzünü sildigi sırada changbin bedenini süzdü

"Neren acıyor"

"Dizim,dirseğim ve yüzüm"

"Bekle burda beni"

Changbin hızla yanından kalkıp eve girdi,odasina koşup cekmecesini açtı domuzlu ve tavşanlı yara bantlarını alıp evden ayrıldı

Merdivenin oraya tekrar geldiğinde çocuğun onu beklediğini gördü

"Geldim"

Yara bantlarını kenara koyup çocuğun önünde eğildi derisi yuzulmustu getirdigi ıslak mendili alıp kanlari temizledi

"Adın ne?"

"Jeongin"

"Bende changbin,kaç yaşındasın"

"Altı yaşındayım ama yediye giricem"

Jeonginin gurula söylediği şeye changbin kıkırdadı.

"Yeni mi taşındınız"

"Hmhm hemen şu karşı yer"

Changbin tavşanlı yara bandını dizini çapraz şekilde yapıştırdı ve üstüne bir tane daha

Dirseğinede yapıştırdıktan sonra yüzüne baktı,yanagi surtunmeden dolayı hafif derisi kalkmışti

Orayada domuzlu olanı yapıştırdı "bitti artık sapa sağlamsın"

"Teşekkürler sen benim kahramanımsın"

Küçük beden önünde duran büyüğüne sıkıca sarılırken az önce ağlamıyormus gibiydi

Changbinde ona sarıldığında annesinin sesini duydu

"Changbin hadi artık eve gel"

"Gitmem lazim görüşürüz"

belki başka bir evrende//jeongbinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin