-özel bölü(m)-

190 12 2
                                    

Jeongin herkesin gittiğine emin olduktan sonra ayağa kalktı.

Bugün changbine hiç gozukmemisti,ondan gizli giyinmiş evden çıkmış öyle gelmişti.

Kapıyı çaldıktan sonra içeri girdi, changbin başını bilgisayardan kaldırmadan çalışıyordu

"Binnie çalışmayı bıraksan mi artık?"

Changbin kafasını kaldırdığında gördüğü manzarayla birlikte nefesinin tekledigini hissetti

"Yakışmış mı?"

"Çok yakışmış"

Jeongin kapıyı kitledikten sonra changbinin masasına ilerledi,koltuğunu biraz arkaya ittirdikten sonra kucağına oturdu

"Erken çıkmamıza gerek yok bugün drewe bakıcı bakicak"

"Bir şey mi ima ediyorsun?"

"Changbin şirket fantazisi diyorum"

Changbin elindeki kalemi masaya bırakıp jeonginin beline yerleştirdi "sirkette kimse var mı?"

"Olsa bişi olur mu? Kimse yok şirkette alt kapıları kitlediler"

Jeongin ellerini geniş omuzlara koyup orayı ovuşturdu "sabah yediye kadar vaktimiz var.Boş boş konuşup vaktimizi harcıyorsun"

Altındaki bedene kendini sürterek changbinle dudaklarını birleştirdi.Jeongin aceleci bir şekilde öperken changbin ona karşılık vermiyordu.

"Öpsene beni"

"Jeongin bu üstündeki nerden buldun sen"

"Satın aldım bir mağazadan"

Changbin belini sıkıca sarıp kendine çekti bu sefer o dudaklarını birleştirdi.Hırs ile dudakları ısırıp emerken jeonginde ona yetişmeye çalışıyordu.

Changbin ona sürtünen kalçayla kendini kaybediyordu.

"Changbin sabaha kadar becer beni"

Jeonginin muhtaç pırıltılı gözlerini gördüğünde gözleri yavaşça karardı,Masanın üzerindeki dosyalarla birlikte hepsini hızla yere devirdi

Jeongin yerde kırılan bilgisayara bakarken bedeni hızla masayla buluştu.

Changbin bacaklarını ayırıp arasına girdi "changbin bilgisayar kırıldı"

"Önemli değil,bu nasıl çıkıyor?"

"İplerini tek tek çözmen gerekiyor"

Changbin ellerini masaya yerleştirip yüzünü jeongine yaklaştırdı "bir tanesini çözsem yetmiyor mu?"

"Yetmiyor"

"Yırtsam?"

"Başka kıyafetim yok burdan çıplak çıkmak istemiyorum"

"Benim kıyafetlerden giyersin"

"Ama bundan başka yok sağlam dursun changbin"

Changbin oflayıp ipin ucunu tuttu tek tek açmaya çalışıyordu "yırtalım gitsin"

"Changbinn hayır"

Sağ taraftaki ipleri çözdükten sonra sol tarafa geçti "bilerek mi giydin sen bunu"

"Belki "

Changbin sonunda ipleri çözdüğünde hızla çıkardı elbiseyi üstünden her hangi bir yere attıktan sonra jeonginin boynuna gömüldü

belki başka bir evrende//jeongbinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin