Sessiz sokakta ikilinin adım sesleri vardı sadece.
Mutfakta yaşananlardan sonra kimse konuşmamıştı,dışarı çıktıklarında bu sessizli devam etmişti
"Hyung ben özür dilerim kendimi tutamadım ve seni öptüm böyle bişi yapmamalıydım yanlıştı"
"Sorun değil yavrum"
"Ama bu senin ilk öpücüğündu sevdiğin kişiye saklıyordun ben bunu çaldım kendimi kötü hissediyorum"
Sevdigim kişi çaldı zaten ilk öpücüğümu miniğim.
"Kendini kötü hissetme,nasip değilmiş jeongin boşver"
"Jeongin mi? Oha çok özür dilerim hyung yemin ederim isteyerek olmadı çalmak falan istemedim sen öyle yakın olunca ben şey oldu şey yaptım ya of batırdım dimi? Yıllarca sakladın bu öpücüğü ve ben elinden aldım"
"Jeongin sakın ol..-"
"Hâla jeongin diyor kızgın mısın bana?"
Büzülen dudakları izlerken fark etti ona jeongin dediğini.
"Yavrum farkında değilim sana öyle dediğimden"
"Özür dilerim.."
"Sorun değil dedim sus artık"
"Susmam"
"Susturmasını biliriz"
"Sorunu çözdük o zaman?"
"Çözdük yavrum çözdük gel bakiyim kokunu alayim biraz"
Jeongin açılan kolları arasına girdi.
3 hafta sonra
Big boyum🤭
Nerdesin yavrum?Bebek ekmeğim
Kuvetteyim
Gelicek misin?Big boyum🤭
HayırBebek ekmeğim
Nedenn
Gelsene beraber girerizBig boyum🤭
Yavrum denize mi giriyoruz?
Bekliyorum yemekler geldiBebek ekmeğim
Birazdan çıkarımmJeongin durulandıktan sonra havluyu beline bağlayıp eline bir havlu aldı saçlarını kurulayarak içeri geçti.
Changbin poşetleri açtığı sırada gelen seslerle koridora döndü gördüğü görüntüyle yutkunamadı
"Yavrum hasta olucaksın üstünü giyin gel"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
belki başka bir evrende//jeongbin
Random"onu nasıl sevdiğini anlatırken canım nasıl yanıyor biliyor musun jeongin?" "üzgünüm changbin seni fark edemedim"