♠9.Bölüm~Bu Pamuk Şeker Senin!

225 29 40
                                    

Bu bölümü manisalı beşik kertmeme ithaf ediyorum:) Sinemim seviyorum seni♡

Arkadaşlar vote ve yorumlarinızı eksik etmeyin lütfen!!Sevgiyle kalın.♡♡

****

Bildiğimiz üzere insan bir kez bile ağır depresyon geçirmiş olsa kişiliginde derin yaralar aćılırdi,ve herhangi bir moral bozukluğunda o yaralar yeniden kanayabilirdi..Uydurma degildi söylenenlere göre konuşuyordum..

Yaklaşık 1 yıla yakın zamanımı harcadığım 2 katlı lüx binanın önüne geldiğimde içeri girmekle girmemek arasında gidip gelmeye baslamıştım.Belkide bu bilinmemezlikle ölebilirdim bir zaman sonra..Bilemiyordum o an.

Çok sevgili annem,aynı zamanda çok sevgili arkadaşım Ebru sayesinde bu saçma sapan yerde koskoca 2 ay seans'a gelmiştim.Çok depresif bir kişiliğim olduğunu dile getiriyorlardı..

Türünün en ileri boyutunu yaşıyormuşum sözde..Birde neymiş efendim fazla soğukmuşum.Bunların hepsi bende bulunuyorken ben nasıl oluyor da hiçbirşey hissetmiyordum..

Saçma sapan düşünceler benliğimi eli geçirmiş durumdaydı.Terleyen avuç içlerimi kumaş pantolumun ceplerine sürttüm.Hemen ardından ne olacaksa olsun diyerek ilk adımımı attım içeriye..

Tedirgindim..Fazla yüzsüz bir harekette bulunuyordum belkide.Kafamı iki yana salladım,tekrar karamsarlığa girmenin zamanı değildi..Ne olacaksa olsun ve bitsindi..

Beyaz beton zeminde yavaş adımlarla ilerliyordum.Saç diplerimin terden enseme yapıştığını hissederken..

Merdivende usul adımlarla ilerken soğuk parmaklıklara tutundum,onlardan güç almak istercesine..

Hemen sonra donuk bakışlarımı etrafta gezdirmeye başladım..Sabahın ilk saatleri olduğundan kimseler yoktu sanırım..

Yine karamsar düsünceler beynime dolmaya başlamıştı!!

Geri dönsemiydim acaba?Ne diyecektim ki sahi?Senin haklı olduğunu anladım falanmı?Ah cidden çok saçma bir fikirdi..Lanet olsun hangi yaptığım iş doğruyduki!!

"Sahra..

Ah o ses!Şansım olsa dünyaya gelmezdim değilmi?.

"Merhaba..

Dedim soğuk bir ses tonuyla bakıslarımı merdivenlerden alıp istemeyerekte olsa ona çevirirken..

"Çok şaşırdım!Buraya mı geldin?

Yok gelmedim henüz, birazdan geleceğim demek istiyordum..Fakat bu cümle samimiyet yüklü olduğu için dile getirmemeyi tercih ettim..

"Hayır!Okula gidiyordum..

Bir eliyle beline kadar uzanan siyah dalgalı saçlarıni onu rahatsiz ediyorlarmıs gibi arkaya savurdu.

"Polikiliniğimden bir yol geçtiğini bilmiyordum Sahra!

IQ seviyesi bir hayli yükseklerde olan beynime soruyorum;

"Şimdi ne halt yemeyi düşünüyorsun?"

Birsüre bekledim mantıklı bir cevap bulabilmesi için;

Bekledim,

Bekledim,

Bir yardımda bulunamayacağını anlayınca omuz silktim!

SİYAH UÇURTMALAR#Wattys2015Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin