Tak trudno pogodzić się, gdy los coś zabiera
Człowiek zostaje bez marzeń, bez nadziei
Jego serce smutek zewsząd zalewa
I w głowie już nie ma żadnej idei
Łzy same do oczu napływają
I ciężko to sobie wyobrazić
Że z tej miłości wspomnienia tylko zostają
A tyle chciało się marzyć
Tak do niedawna były spojrzenia
Spojrzenia pełne uczucia
Dające mi radość, szczęście, marzenia
Nadające sens życia
A teraz? Co mi pozostało?
Nic prócz pięknych choć bolesnych wspomnień
Ale kochać Cie będe tak samo
I nigdy o Tobie nie zapomnę!
CZYTASZ
Życiowe wiersze...
PoetryZbiór myśli, które chodzą po głowie do tej pory, dopóki nie zostaną zapisane w postaci wierszy. Zapraszam do czytania! Myślę że warto :-*