Aura smętna, jesień w pełni
Krople deszczu jak szalone
I choć zimne, nieprzyjemne
Mkną strugami w każdą stronęLecz dla ludzi to nie problem
Deszcz to żadna jest przeszkoda
Aby chwilę się zatrzymać
Na swych bliskich zmarłych grobachW deszczu, w zimnie i wciąż stoją
Uśmiechają się serdecznie
Wspominają ziemskie życie
Które nigdy nie trwa wiecznieŁzy spływają po policzkach
Bo choć chcą - czasu nie cofną
Pustkę nam tu zostawili
Jakże wielką, wręcz ogromnąNajważniejsza jednak pamięć
Która w gestach się wyraża
W dobrym słowie, czy modlitwie
Zaniesionej do ołtarzaI światełka na ich grobie
Zapalone - ku pamięci
Dają wiarę, że tam w niebie
Jest im dobrze, że są święci
CZYTASZ
Życiowe wiersze...
PoetryZbiór myśli, które chodzą po głowie do tej pory, dopóki nie zostaną zapisane w postaci wierszy. Zapraszam do czytania! Myślę że warto :-*