Czuje się okropnie
Jakby sens życia zniknął
Jak pies co na deszczu moknie
Czy do tego można przywyknąć?
Ciągle praca, przekleństwa, wyzwiska
Każdy dzień to udręka
Zero szacunku jak też miłości
Prawie jak męka
Już do życia nie mam chęci
W dodatku złamane serce
Ja naprawdę nie wiem
Jak zapobiec tej udręce
Często miewam myśli
Zasnąć i już nie obudzić się
Czy ktoś by płakał, tęsknił?
Chyba nie...
CZYTASZ
Życiowe wiersze...
PoetryZbiór myśli, które chodzą po głowie do tej pory, dopóki nie zostaną zapisane w postaci wierszy. Zapraszam do czytania! Myślę że warto :-*
