MY HUSBAND IS A WOMAN (JENLISA)

5- PLAYING CARDS

"We can't find your mom, Hira," Jeorge finally answered, her words causing my heart to pound in anxiety.

The room seemed to close in on me, suffocating me with its silence. I could feel the weight of the unknown pressing down on my chest, making me hard to breathe.

Panong hindi nila makita si mama eh nakita ko pa ito sa simbahan nung araw ng kasal ko.. Mom attended my wedding pero hindi ito nagpakilala bilang nanay ko.

That is the last time I saw my mom and that is also the time na nakiusap ako kina jeorge na itago ito..

Ibig bang sabihin, hindi nila itinago kaagad si mama after nung kasal ko?

"Y-You can't--w-what?" Kunot ang noo at naguguluhang tanong ko.. My hands trembling with a mix of fear and confusion. The room felt like it was spinning, threatening to swallow me whole.

"Nakausap ko siya kinabukasan, matapos ang kasal mo" Jeorge started explaining "I told her na gusto mo siyang magbakasyon muna.. She's actually happy to know na ikaw ang nagplano ng vacation niya at ang sabi niya sa akin ay magpapaalam daw muna siya sa amo niya.. I told her na babalik ako kinabukasan to get her and she agreed, pero pagbalik ko doon ay wala siya.. Ang sabi ng kapitbahay niya ay hindi daw ito umuwi..nakausap na rin namin yung amo niya sa pinagtatrabahuhan niyang restaurant at ang sabi ay nagpaalam nga daw sa kanya ang mama mo na magbabakasyon muna"

The words hit me like a punch to the gut. Naguguluhan ako. San naman magpupunta si mama? At bakit hindi ito nagmemessage sa akin tulad ng dati niyang ginagawa? The pieces of the puzzle didn't fit together kaya hindi ko maiwasan ang labis na mag-overthink at mag alala.

"Yung asawa niya, nakausap niyo na ba?" I tried to make myself calm sa kabila ng kabang nararamdaman at labis na panginginig ng mga tuhod ko.

"May iba ng kinakasama yung lalaki.. Hindi na daw sila nag uusap ng mama mo mag iisang taon na" Sagot parin ni jeorge

"We can't even contact her number na binigay mo sa amin Hira" Angge muttered.

"Then why the fuck didn't you tell me about this matter!!! My ghad!!" This time I hysterically uttered, my voice echoed in the room, filled with a mix of anger and desperation.. "Kung hindi pa ako nagpunta dito ay hindi ko pa malalaman na nawawala si mama?"

"Hira, calm down"

"Don't tell me to calm down!!! Nanay ko ang pinag-uusapan natin dito, Jeorge!!!" Parang sasabog ang dibdib ko sa labis na galit at pag-aalala

"Ginagawa namin ang lahat to track her down, Ardiente"

"Isang linggo na, Agassi!!! Bakit hindi niyo sinabi sa akin na nawawala si mama?!!"

"We just don't want you to worry, Hira at baka mabulilyaso pa ang misyon mo" Now it's Riego

"Fuck this Mission!!!" I yelled in frustration, my voice echoing through the room once again.

Nagsisimula palang kami pero bakit parang ang bigat bigat na para sa akin ng misyon na ito? Parang andami ng nangyayari na taliwas sa gusto ko.

Una, palpak na ako sa pinakaunang hakbang ng plano ko at nawala sakin ang inaalagaan kong dignidad at pagkababae ko.. Pangalawa, Ang paglaya ni Yevez at sigurado akong magiging sagabal sa misyon ko.. I really know him, he's obsessed with me at hindi ito titigil na guluhin ako.. Pangatlo, Orion is taking everything under control na dapat ay ako ang gumagawa nun, and now my mother na hindi ko alam kung nasaan-- Everything about this mission is messing up..

"Hira---"

"You guys are so damn selfish!!! Wala kayong ibang iniisip kundi ang putang inang misyon na to!!!.." I interrupted jeorge again
"And Angge" My gaze turned to Angge "bakit hindi mo sinabi to sa akin?" my voice trembling with disappointment and hurt,. Kami kasi ang magkakampi dito pero bakit?