-အပိုင်း ၂၆-
"ဟဲ့နင်သတင်းကြားလား"
"ဘာတုန်း"
"စွမ်စော်ဘက်မှာလေ ကောင်မလေးတစ်ယောက်အလုပ်ကပြန်လာတာကို ရိုက်လုတာတဲ့ ကောင်မလေးမသေရုံတမယ်ပဲတဲ့"
"ခေတ်ကြီးကဘာတွေဖြစ်နေမှန်းမသိပါဘူးဟယ်"
"မသိဆိုဆန်းတယ်ဟဲ့ရေ... အခု မိန်းကလေးတွေတင်မဟုတ်ဘူး ယောကျ်ားလေးတွေပါ လူကုန်ကူးခံနေရတယ်သိလား"
"ယောကျ်ားတွေတောင် မလုံခြုံတဲ့ဘဝပါလားအေ"
စာရေးမနှစ်ဦးသည် အလုပ်နားချိန်လေးမှာစကားစပ်မိရင်း ပြောဆိုနေခြင်းဖြစ်သည်။
B-Jayyက စာရင်းများကိုစစ်ရင်းနားထောင်နေလေသည်။ ဘာရယ်မဟုတ် ယောကျာ်းလေးများလူကုန်ကူးခံရသည်ဟုကြားလိုက်ရတော့ ဆံပင်ကုတ်ထောက်နှင့်တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုသွားသတိရမိသွားသည်။
သတိရဆို ဒီနေ့သူအလုပ်နားသည်မဟုတ်လား။မနေ့ကမနက်ပိုင်း အဝတ်လျှော်တာအချိန်ကြာပြီး နှာဆေးနေလေသည်။ကိုယ်လည်းခပ်နွေးနွေးရှိသဖြင့် သူနားခိုင်းထားခြင်းဖြစ်သည်။
လက်ကနာရီကိုကြည့်တော့ အချိန်သည် ည၇နာရီပင်ရှိလေပြီ။ ထမင်းလာမပို့ဖို့တော့မှာထားသည်။ ပြောစကားဆိုတစ်ခါနှင့်နားမထောင်တတ်သော ထိုကောင်လေးသည်သူ့အတွေးမဆုံးခင်မှာပင် ထမင်းခြင်းလေးကိုဆွဲလို့ ဂိမ်းဆိုင်ထဲဝင်လာလေသည်။
"အလိမ်မာအိမ်ပါလေးလာပါပြီ"
စာရင်းမတစ်ယောက်က အနောက်ကနေ လှမ်းစလေသည်။
"နေမကောင်းလို့ အိမ်မှာနေခိုင်းတာကို
စကားနားမထောင်ပဲလိုက်လာတာ "
B Jayyက ပြန်ပြောလိုက်လေသည်။
"ထမင်းလာပို့တာ"
"စားစေချင်တာကိုသိပေမဲ့ မင်းမှနေမကောင်းတာကိုကွာ"
"ကိုယ်လေးနွေးတာပဲရှိတာပါအစ်ကိုရ"
"အင်းပါ မင်းသက်သာရင်ပြီးရော"
ထမင်းချိုင့်လေးကိုဖွင့်ကြည့်လျှင် ထမင်းဆီစမ်းပြီး ကြက်ကိုပေါင်လုံးလိုက်ကြော်ထားသည်။ ချဥ်ပေါင်နှင့်မျှစ်ကြော်ကိုငါးပိနှင့်ကြော်ထားတာရယ်။ ညစာကအတော်လေးထမင်းမြိန်စေသည်။
