Karşımda duran Baffo Cafe's adlı kafeye bakıyordum. Daha sonra kendi kendime neden burda durduğumu sorgulayıp içeri girmiştim. Burası Anastasia'nın ailesinin kafesiydi ve bizde en uygun buluşulucak yer olarak burayı seçmiştik.
Anastasia 20 yaşında,sarı saçlı yeşil gözlere sahip güzel bir kadındı. Onunla buz pateni sayesinde tanışmıştık ve arkadaşlığımızı da sürdümüştük. Genelde çok konuşamasakta birbirimizin derdini dinlerdik ve ona ortak çözüm arardık. Ona güveniyordum.
İçeri girmemle beni güler yüzüyle karşılaması bir olmuştu. Bende gülümseyip ona sarılmıştım ve beraber bir masaya oturup ilk önce sipariş vermiştik daha sonra ise Stasia içini çekmişti
"Anlat bakalım Valen derdin ne?"
Beni çok iyi anlıyordu. Beni tanıyordu ki bir derdimin olduğunu sezmişti. Bu düşünceyle gülümsedim fakat daha sonra aklıma gelenlerle gülümsemem soldu
"Sorun Gavi"
Kaşlarını çatıp
"Nasıl yani anlamadım siz ayrılmamış mıydınız?"
"Ayrıldık ama bilmiyorum sanki ayrılmamızın nedeni ben mişim gibi davranıyor ve bu sinir bozucu"
Anastasia yavaşça masanın üzerinde duran ellerimi destek olmak istercesine tuttu ve
"Valen yaralarını deşmek istemiyorum ama bana o gece gerçekten ne olduğunu anlatır mısın?"
Buna tekrar hazır mıydım bilmiyordum. O anın kafamın içinde tekrar etmesinden korkuyordum bu nedenle o geceyi aklımdan uzun bir süre silmeye çalışmıştım. Şimdi tekrar anlatırsam her şey başa dönecek ve tekrar yaşacakmış gibi hissediyordum ama bazı şeyleri aşmak için bir yerden başlamak lazımdı. Bu nedenle içime derince bir nefes çektim ve olanları en baştan anlatmaya başladım...
En son bittiğinde kafasını anlayışla sallamış ve düşünmeye başlamıştı.
"Anastasia benim seninle asıl konuşmak istediğim bir şey var."
Kaşlarını çatıp
"Ne oldu?"
İçeceğimden bir yudum aldım ve
"Dün sana yazmadan önce Pedri bana yazdı ve Gavi'nin antremanları aksattığını söyledi. Burdan ima etmek istediğini anlamışsındır zaten bana Gavin'in performansının düştüğünü söylüyor. Bende konuyla benim alakamı sordum ve o da cevam olarak Gavi'nin beni hâlâ sevdiğini en azından şuan ayrılmış olsak bile eskiler için antrenmanları izlemeye gelmemi ona moral olacağını falan söyledi."
Ben lafımın devamını getirmeden araya girdi
"Ve sende kabul ettim?"
Başımı sallayıp
"Kabul ettim fakat doğru mu yaptım yanlış mı yaptım bilmiyorum."
Kısa süren sessizliğin ardından
"Yani ilişkinizi gördüğüm kadarıyla Gavi seni gerçekten seviyor Valen bu yüzden belki tekrar şans vermeyi deneyebilirsin ya da şans vermesen bile antrenmana git."
Öyle mi diyorsun adlı bakışlarıma öyle diyorum bakışlarını atmıştı. Bu konuşmamızda sona erdikten sonra o biraz kendi hayatindan bahsetmişti ve zaman böyle akıp geçmişti.
Eve geldiğimde saat 20.30'du. Akşam yemeğini Anastasia ile yediğim için üstüme rahat bir şeyler giyip televizyonun karşındaki koltuğa uzanmıştım. O sırada da Twitter'a girmiş dolaşıyordum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karşıma çıkan bu tweetle ister istemez gülmüştüm. İnsanlar ne kadar inanmak istemesede bitmişti. O sırada karşıma kendim ile alakalı bir tweet çıkmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bunun olması zaten kaçınılmazdı hatta ben daha erken çıkmasını bekliyordum haberlerin ama işte kader. Haberi çok takmayıp gezinmeye devam ettim daha sonra esnemeye başlamam ile yatak odama geçmiş yatağıma uzanmış uyumuştum.
