Bölümlerin okuması gittikçe düşüyor 🤨🤨 anlam veremedim her neyse bu bölümü atmak içimden geldi onun dışında cumartesi yine bölüm gelicek.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın
-&-
S
abah uyandığımda aşağı mutfağa inmiştim fakat Jude'u göremememle ne olduğunu anlamaya çalışırken masanın üstündeki notu görmemle afallamıştım.
Günaydın Tina bu sabah Madrid'e gitmem gerekti ama seni de uyandırmak istemedim bu yüzden kendini sorgulama ve suçlama her neyse 1 hafta sonra olan final maçında görüşürüz.
-Bellingham-
Gitmişti ve bana haber vermemişti bile. Çokta takmayıp -çünkü klasik Jude- kendime kahvaltılık bir şeyler hazırlayıp yemiştim ondan sonrada hazırlanıp çekimin yapılacağı yere gittim.
Çekimin sonlandırdığımızda hem sonucundan memnun kalmış hem de yorulmuştum. Her an yere düşüp bayılabilirdim. Ben tam kendi kıyafetlerimi giyinmek için soyunma odasına gidicekken yönetmen beni durdurup konuşmaya başladı.
"Valentina bu ay olan çekimlerin bitti. Bir sonra ki olan ayda Versace için modellik yapmanı istiyeceğiz sorun olur mu?"
Sorun olmaz ve onaylamak amacıyla başımı sallamıştım. Ondan sonrada yönetmenin yanından ayrılmış ve kulisime gidip üstümü değiştirmiş ve arabama binim eve gelmiştim. Eve geldikten sonra üstüme daha rahat şeyler giymiş bir şeyler yemiş en sonun da televizyon karşısında bir şeyler bakmaya başlamıştım ki kapının zili çalmıştı. Bunun üzerine kaşlarımı çatmıştım çünkü kimse gelmezdi buraya Jude dışında sıklıkla konuşup görüştüğüm bir arkadaşım yoktu ve şuanda da Jude Madridteydi. Ben bunları düşünürken zil ikinci kez çalmıştı bende hızla kalkıp kapıyı açmıştım ve karşımda bitmiş bir halde olan Pedri'yi görmüştüm.
Neden gelmişti?
Sorgulayan bakışlarıma karşılık
"Valentina biliyorum Pablo ile ayrıldınız fakat bana gerçekten yardımcı olman lazım "
Onun adının geçmesiyle donup kalmıştım. Pedri'nin ses tonundan ve acelesinden iyi şeyler olmadı belliydi.
"Ne oldu? Ne bu telaş?"
Pedri hızla yutkundu ve
"Bak Gavi şu son haftalarda zaten iyi değildi fakat bugün bir şeyler oldu ne olduğunu bilmiyorum hışımla tesisten çıktı ve ona bir daha ulaşamadık. Bütün takım neredeyse aradı ama yok. Kimse ulaşamıyor. Benim de aklıma sen geldin yardımcı olur musun?"
Düşünmeye başladım. Eski sevgilimi daha doğrusu ortadan kaybolan eski sevgilimi aramak çok saçma geliyordu ama Pedri ayağıma kadar gelmişti. Bu da demek oluyordu ki bana güveniyordu ve ben onun güvenini boşa çıkaramazdım.
"Tamam yardımcı olurum. Sen git şimdi bakman gerektiğini düşündüğün yerlere bak bende birazdan kendi arabamla çıkar bakınırım."
Hızla kafasını sallamış ve görüşürüz diyip gitmişti. Şuanda Gavi'yi aramak belki hayatimda verdiğim en mantıksız karardı ama yapacak bir şey yoktu.
Yaklaşık 10 dakika sonra -ki ben bu arada hazırlanmıştım ve evden çıkıcaktım- kapı çalmıştı. Pedri'nin tekrar geldiğini düşünerek kapıyı açtım fakat karşımda onu görmeyi beklemiyordum.
