Harf Hatası

bir

1. Bölüm: Harf Hatası

iyi okumalar 🎀💗

Ceylin 🧚🏻‍♀️

**

Bir varmış bir yokmuş. 

Annesinin sevmediği, babasının hiç öpmediği küçük bir kız çocuğu varmış. Hiç masal dinlememiş, lunaparka gitmemiş, pamuk şeker yememiş.

Çocuk olmak nedir, hiç bilmemiş. 

Düştüğünde kanayan dizlerini kimse silmemiş. Hastalandığında başında kimse beklememiş. Okula giderken saçlarını kimse örmemiş.

Onu kimse büyütmemiş. 

Benim hikayem buydu. Ben, bundan ibarettim. Ya da öyle sanıyordum. 

Düne kadar.

**

24 Saat önce

"Ceylin! Sofra hazır değil mi hala? Bıktım senin şu uyuşukluğundan!"

Telaşla mutfaktan çıktım. Islak ellerimi üzerime silerken salona adımladım hızlıca. "Hazır, hazır her şey, baba."

"Sonunda," dedi bana ters ters bakarken.

Televizyonun karşısındaki tekli koltuktan kalktı, mutfağa geçerek baş köşeye oturdu. "Çay koy."

Ocağın üzerindeki çaydanlıkları kavradım, çayını doldurduğum sırada annem de gelmiş, karşısına oturmuştu. 

Onun da çayını doldurduktan sonra çaydanlıkları ocağın üzerine geri bıraktım.

"Omlet yapmamışsın?" dedi annem çayını karıştırırken. 

"Yumurta kalmamış, maaşım yatınca alışverişe çıkarım."

Başını sallayarak onayladı söylediklerimi. "Başka bir isteğiniz yoksa çıkıyorum ben, işe geç kalacağım."

"Bekle, sana bir şey vereceğim geçerken kahvehaneye bırak," dedi babam. Ayağa kalkacağı esnada, telefonu çaldı.

Aramayı yanıtlarken, ben de mecburen onu bekliyordum.

"Evet, benim."

Hattın diğer ucundan, ona pek de iyi şeyler söylenmemiş olacaktı ki kaşları çatıldı. Bir süre daha karşı tarafı dinledi.

"Tamam. Yarın orada olacağız."

Telefonu kapattı fakat yüz ifadesi hala aynıydı.

"Ne oldu Ahmet? Kimmiş?"

Bakışları beni buldu fakat sözleri annemeydi. "Doğum yaptığın hastane. Bir karışıklık olmuş. Ceylin, bizim kızımız olmayabilirmiş."

**