Kiedyś myślałam,
Że przyjaźń nasza jest idealna.
A to był zwykły omam,
Przez który moja myśl była absurdalna.
Kochałam nad życie,
Ufałam mocno.
A to wszystko zapisane na micie,
Aż w mym sercu zrobiło się tłoczno.
Serce trucizną zagęszczone,
Wiernością zniesmaczone.
Przyjaźnią odrzucone,
Miłością nieskończone.
Tyle lat razem,
A tyś zostawiła mnie,
Niczym zarazę.
Moja głowa na ciebie klnie.
CZYTASZ
Poezja z nutą depresji
PoetryZ dedykacją dla wszystkich, którzy tęsknią za czymś, czego nigdy nie było. Poezja to rzecz renesansowa i romantyczna. Jest także współczesna, choć tutaj zanika. Najważniejsze jest to, iż jest ona w każdym z nas. To my jesteśmy poezją. To dzięki na...
