10. bölüm

134 4 0
                                    

Sözden 1 hafta sonra...

Birkaç gündür kursta kalıyordum. Öğrencileri Sabah namazına kaldırdıktan sonra bütün öğrenciler cemaat halinde namazlarımızı kılıp tekrar yapmak için sınıflara geçtiler. Kahvaltıya kadar biraz öğretmenler odasında Kur'an okudum. Kahvaltı saati geldiğinde öğrencileri toparladım kahvaltıya indik.
Kahvaltımızı yaptık öğrencilerime sınıfa geçmelerini söyledim bende odama geçip üzerimi değiştirdim ve sınıfa geçtim.
Hummalı çalışmalar eşliğinde öğrencilerimi izledim. Bugün Rümeysa öğrencim hafızlığını bitirecek. Ardından da Zeynep, Sümeyye, ve kevserin hafızlığı bitecek ama hepsini bı güne sığdıramam o yüzden bı kaç gün arayla bitireceğiz inşallah.

İlk önce Rümeysanın son dönüşü olan 30. Cüzünü dinledim. Ve yanlışsız bitirmişti.
Dolmuş gözlerle bana bakıyordu ağzımdan ne çıkacak diye heyecanla bakıyordu. Ayağa kalktım Kur'an'ını alıp

"Hayırlı olsun Rümeysa Hıfzını tamamladın inşallah layıkıyla da taşırsın asıl mesele okuyup ezberlemek değil hayatımıza geçirebilmek." Elimden Kur'an'ını alıp sıkıca sarıldı

"Çok teşekkür ederim Nisa hocam emekleriniz için de Allah razı olsun" dedi

"Rica ederim canım sizdende Allah razı olsun hepinizden bu güzel anlarınızda yanınızda olduğum için Rabbime ne kadar da şükretsem az"
Öğrencilerimin hepsi kalkıp bana sarıldılar.

"Ee hocam Rümeysayı ne zaman ıslatıcaz "
Hafızlık kurslarının genelinde hafızlığını bitiren arkadaşlarını ıslatırlar bı adet haline gelmiş bı olay.

"Öğle arasında ıslatalım olur mu"dedim gülerek. Yerime oturdum diğer öğrencilerimin derslerini dinledim. Zaten hepsinin dersini dinleyesiye kadar öğle olmuştu.

Öğle arasına girdik. Yemek haneye inip yemeklerimizi yedik diğer hocalarla çay içip biraz sohbet ettik. Elif geldi yanıma
Islatmak için hazır olduklarını ilk suyu benim dökmemi istediklerini söyledi.
Bahçeye çıktığım da daire oluşturmuşlar ortada Rümeysa heyecanla bekliyor.
Bı kova su koymuşlar tabiki bu suyun hepsini dökmeyecektim kıyamam kuzuma ben. Bı bardak suyu alıp gidip başından aşağıya döktüm. Duygulandım bende yaşamıştım aynılarını Rümeysanın ne hissettiğini çok iyi anlıyorum. Siz devam edin deyip uzaklaştım sınıfa geçtim kızların gelmesini bekledim.
Yalnız kalmanın etkisiyle merti düşündüm sözden sonra konuşma fırsatımız olmadı. Napıyor acaba oda beni düşünüyo mudur ki? Belki düşünmüyordur etrafında bir sürü onunla olabilecek birileri varken beni düşünecek değil ya sosyal medyadan baksam mı acaba evet bakmayalım.
Acaba soy ismi ne esmaya mesaj atsam mı evet evet atayım. Kendi kendime konuşup karar verdikten sonra esma'ya mesaj attım

"Esma mert beyin soy ismi ne biliyor musun"
Niye soruyorsun derse ne diyecektim. Neyse attım artık. 10 dakika sonra cevap geldi.

"Mert karahanlı. Neden sordun canım bişey mi oldu"

"Yok kuzu merak etmiştim sadece"

"Tamam canım görüşüz"

"Görüşürüz"

Evet bı tereddüt etsemde girip baktım
Mert Karahanlı yazdım tabiki birden fazla kişi çıktı.
Tek tek eleyerek baktım ve işte buldum.
Mert Karahanlı
20 gönderisi vardı. tek tek incelemeye başladım. Genelde barda çekilmiş fotoğraflar vardı. Bı kaçında farklı farklı yanında kadınlar vardı anladığım kadarıyla barda olan birileri.
Genel olarak gece hayatı olan birisiymiş bu durum içimde bı burukluk oluşmasına sebep oldu. Bambaşka hayatlarımız vardı. En iyisi ondan uzak durmak onun hareketlerine aldanmamam gerekirdi. Onunla aramızda bişey olması doğru olmaz onun inanç konusunda düşüncelerini de biliyorum. Olmaz yani olmamalı.
Elimde telefonun titreşimiyle düşüncelerime ara verip baktım Mert arıyordu.
Biraz çaldıktan sonra açtım

GÖZLERİNDE KAYBOLDUM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin