គូរព្រេងស្នេហ៍ក្នុងរឿងនិទាន

ភាគទី៣. មិនចង់នឿយណាយ

~~ពេលវេលាយប់មួយ~~
លីថេក៏កំពុងតែអង្គុយនៅលើកពូកឃើញថារបស់មួយដែរនាងនឹងកាន់ ក៏បានស្រមៃថា៖
< របស់មួយនេះប៉ងអ្វីអាចនឹងក្លាយជាការពិតទាល់តែចប់ខួបកំណើតជាមុនសិន!>
< ពិតមែនក៏អ៊ី!>
< បាទពិត>។ នៅពេលនេះលីថេកំពុងតែប៉ងអ្វីដែរលីយីបាននិយាយនៅថ្ងៃខួបកំណើតរបស់នាង។ ភ្លាមនោះរបស់ដែលនាងប៉ងអាចក្លាយជាពិតមែនឬទេ!?
ស្របពេលនោះបងប្រុសនាងក៏បានមកដល់បន្ទប់ប្អូនស្រីរួចនិយាយទៅកាន់នាងថា៖

< នៅមិនទាន់គេងនោះទេ! ហើយតើឯងកំពុងធ្វើអី?>
< គឺនៅ រង់ចាំបងមកទិនានរឿងព្រេងឲ្យស្តាប់មុនពេលចូលគេង>
< ហើយរបស់មួយនេះកាដូរបស់ឯងមែនទេ!>
< ចាស៎ គឺលីយីនឲ្យមកខ្ញុំ>
< អរ ទុកវាឲ្យល្អ>។

នៅថ្ងៃបន្ទាប់ ដំបូងផ្ទះដ៏តូចមួយដដែល ឃើញថាបងប្រុសលីថេយ៉ុងក៏កំពុងតែរៀបចំខ្លួនទៅសាលារួមទាំងប្អូនស្រីរបស់ខ្លួនក៏បានចុះកាំជណ្តើររួចទៅជាមួយគ្នាដោយនិយាយថា៖ < តោះទៅ> ពួកគេទាំងពីរបានដើរទៅខាងក្រៅរួចដោយបានលាម៉ាក់ប៉ា ទាំងស្នាមញញឹម។

ងាកមកមើលទៅភូមិគ្រឹះមួយវិញម្តងដោយឃើញនៅពេលនេះប្រុសតូចកំពុងតែរៀបចំខ្លួនទៅសាលាដោយសម្លៀកបំពាក់ខ្សែវ៉ាត់កពណ៍ខៀវហើយទាំងអាវពណ៍នឹងខោពណ៍សាកសមទៅនឹងរូបរាងសម្បត្តិរបស់គេ។ បន្ទាប់ពីនោះប្រុសធំក៏កំពុងតែរៀនចំខ្លួនទៅការងាររបស់នាយជាធម្មតា បើអ្វីជាពិសេសឲ្យទៅខាងក្រៅដឹងថាការតែខ្លួនសម្លៀកបំពាក់ខុសគេម្តង។
ស្របពេលនោះដែរប្រុសតូចក៏បានធ្វើដំណើរចេញទៅសាលារួចស្រាប់តែបងប្រុសធំចេញពីបន្ទប់ល្មម។ នៅលីចូវក៏បានឃើញប្អូនប្រុសតូចនៅនឹងមុខដឹងតែ ប្រើបងប្រុសធំឲ្យជូនទៅទៀតហើយ លើកនេះមិនជូនធានាថានឹងដល់ត្រចៀកអ្នកម៉ៃជាមិនខាន។ ទិដ្ឋភាពខាងក្រៅដោយឃើញឡានកំពុងនៅចតមុខផ្ទះតែម្តង។
ពេលនោះដែរអ្នកប្រុសតូចក៏បានឡើងឡាន ចំណែកអ្នកប្រុសធំក៏បានឡើងឡានដូចគ្នា។

< សាលារៀន>
ថេយ៉ុងនឹងប្អូនស្រីលីថេក៏បានដល់អ្នកពីរជិះកង់អាគុយមួយបន្ទាប់ពេលនោះរៀបនឹងចុះពីលើករួចរាល់ដោយបាននិយាយគ្នាថា៖ < បងប្រុស > ចំណែកថេយ៉ុងងាកមកមើលមុខប្អូនស្រីដោយឆ្លើយថា៖ <អឹម! ហៅបងមានការអី?>។ ចំណែកលីថេឆ្លើយ ៖ < អឹម.....គឺថា ខ្ញុំចង់ឱ្យបងប្រុសជូនទៅកន្លែងមួយបានទេ! >។ បងប្រុស៖ < ក៏បាន ចាំចេញពីរៀនយើងនិងទៅ>។
អ្នកពីនិយាយគ្នារួចក៏ញញឹមដាក់គ្នាបន្តដំណើរទៅបន្ទប់រៀនរៀងខ្លួន ស្របពេលនោះដែរមានឡានមួយមកចតមុខសាលា។ លីយីនបានចុះពីលើកឡានរួចបែរមករកវិញដោយនិយាយទៅកាន់លីចូវថា៖ < កុំភ្លេចមកទទួលផង>។ លីចូវមើលទៅលីយីនដោយឆ្លើយតប៖ < អឹម..ដឹងហើយ>។ បន្ទាប់ពីនោះលីយីនក៏ចូរនៅក្នុងបន្ទប់រៀន ថ្នាក់រៀនមើលទៅសិស្សដទៃកំពុងតែអួរអ៊រចំណែកឯគ្រូវិញឃើញថាយកចិត្តទុកដាក់ជាមួយសិស្ស។ ដោយសំឡេងរបស់លោកគ្រូលើកឡើងទៅកូនសិស្សដទៃទៀតបានដឹងថា៖ < តោះ ឆាប់លើកសៀវភៅឡើងគ្រប់គ្នា>។ សិស្សទាំងអស់គ្នាបានស្តាប់គ្រូដោយធ្វើតាមការណែនាំ រួចបន្តសិក្សាជាតទៅ។
< នៅចុងម៉ោង លោកគ្រូនិងនិទានរឿងឲ្យស្តាប់ មាននរណាចង់ស្តាប់លើកដៃឡើង អ៊ូហ៊ូច្រើនណាស់បើចឹងលោកគ្រូអានស្តាប់តែម្តង>។ លោកគ្រូថេយ៉ុង បានអានបណ្តើរដើរបណ្ដើរ។ < រឿង សុភីទន្សាយឈ្លាសវៃ កាលពីយូរលង់ណាស់មកហើយ មានប្រុសពីរនាក់ជាមិត្តសម្លាញ់នឹងគ្នាម្នាក់នោះមានឈ្មោះថា នាយឆឹមនិងនាយឆើតពួកទាំងពីរក៏នាំគ្នាល្បែងមួយដោយល្បងប្រាជ្ញាផ្ទាលគ្នាថា នាយឆើត ជាអ្នកមុខដោយនិយាយទៅមិត្តថា៖ { អេ ឆឹមគ្នាចង់ឲ្យឯងទាយអ្វីមួយ បើឯងឆ្លើយត្រូវគ្នាមិនរករឿងទេ តែបើឯងឆ្លើយខុស ឯងនឹងធ្វើតាមអ្វីដែរយើងប្រាប់ឲ្យធ្វើ} ចំណែកឆឹមនិយាយទាំងនោះទៅកាន់ឆឹមដោយមន្ទិលសង្ស័យបន្តិច ព្រោះថា មិនដែលដឹងថាឆើតគិតពីរឿងដែរម្សិលមិញថាឆើតក៏មានធ្លាប់ឧបាយកលបន្លំខ្លួនធ្វើជាឆឹម អ្នកស្រុកកំពុងតែស្អប់ខ្ពើមក៏ព្រោះវាជាអ្នកបង្កហេតុ ដែលឪពុកម្តាយយល់ច្រឡំថាជាវា ដូច្នេះមានតែធ្វើចិត្តជាមុនរួចបន្តនិយាយទៀតថា៖ { យើងយល់ព្រម ចុះបើយើងជាអ្នកឈ្នះវិញ នឹងឲ្យឯងធ្វើតាមអ្វីដែលយើងប្រាប់យើងដូចគ្នា!} ចំណែកអើតឮដូច្នេះ ងក់ក្បាលយល់ព្រម>។

~~~សំឡេងកណ្តឹងរោទ៍ឡើង!
លោកគ្រូថេយ៉ុងក៏បានប្រាប់សិស្សជាមុនថា៖ < នៅថ្ងៃស្អែកបន្តស្តាប់រឿងទៀតនៅចុងម៉ោងរៀន តើ ok ទេ!?>។ ចំណែកកូនសិស្សវិញ ក៏បានឆ្លើយតបទៅលោកគ្រូថា < yes>។ លោកគ្រូនៅបន្តក្នុងការនិយាយទៅទៀតថា < ចឹងរៀបចំសៀវភៅដាក់ចូលក្នុងកាតាបរួចឈរនៅមុខថ្នាក់ណា>។ កូនសិស្សទាំងអស់ក៏បានឆ្លើយតបលោកគ្រូ< បាទលោកគ្រូ ចាសលោកគ្រូ>។

#រីករាយក្នុងការអាន
#រង់ចាំភាគដដែរ