Şahane film

9.bölüm"Ebrar?"

Arkadaşlar lütfen bölümü beğenirseniz yıldız bırakmayı unutmayın.Bu arada sizce Ebrar nerede??

-

-

-

Bazen herkes çok büyün kırılganlık yaşar.Ailesine,arkadaşlarına.Ama sadece kırgınlık yaşarlar öyle değilmi?
Benim babam beni öldürmek uğrundaydı.Evet öldürmek.Ben buna kırgınlık değil ihanet derdim.......

Ebrardan

Kafamın şiddetli ağrısından gözlerimi şok içinde açtım.Açtığımda bir hapishane odası gibi biryerdeydim.Kafam çok ama çok acıyordu.Elimi değdirdiğimde elime kan gelmeye başladı.Olamaz kafam kanayıyor!Anne!
Kafam ağrıdığı için ayağa kalkamadım oturdum.Ne yapacaktım?Acaba yardımmı istesem?
Ah sanırım birileri geliyor.Adım sesleri yaklaşıyordu.Kapını açıp içeriye girdi.1.80 boylarında sarışın bir adamdı.Ona soran gözlerle baktım.
"Ee prenses rahatmısın orada?"diye sordu.
"Kimmiş prenses?Babamın oyunlarına oyuncak olmuyormuş gibi birde bana prenses diyorsunuz!"dedim sinirle.
Sanırım onu çok sinirlendirmiş olmalıyımki karnıma tekme attı.Olamaz nefes alamıyorum!
"Napıyorsun!N-nefes...."adeta boğuluyordum.

O ise bana bakıp gülüyordu sanki komikmiş gibi.
"Ne oldu kül kedisi yoksa beni olmayan babanamı şikayet edeceksin?"dedi alayla.
Birazcık olsada nefes ala biliyordum.Aslına bakarsan böyle şeylere alışmalıydım çünki bence bu son değildi.
"Ne istiyorsunuz benden!Eğer bu böyle devam edecekse beni şurada öldür bitsin!"dedim sinirle.
"Hah ölmekmi istiyorsun?Sen bilirsin."dedi bana silah doğrulturken.
"Artık işin bitti seni küçük cimcime!"dedi psikopat gibi.

Bir an kapının sertçe açıldığını gördüm.Oha Çağrı!Yok canım daha neler değilmi!
Gerçekten o!
"Silahını derhal at!"diye haykırdı.Sanırım geçti.
Adam bana biraz daha yaklaşıp silahı karnım hizasına getirib ateş etti.
"Ah!"diye haykırdım.Karnımdan kan sıçradı.
Gözlerim kapanırken en son Çağrının
"Olamaz Ebrar!Sizi geberticem oğlum!"dediyini duydum.Ve ardından bir silah sesi.Acaba kim kime ateş etmişdi.
Kafam sert zemini çarptı.Bilincimi kaybettim.

Çağrıdan
"Olamaz Ebrar!Sizi geberticem oğlum!"diye hakırdım.
İlk önce Ebrarı vuranla başladım.O bi güzel benzetdikten sonra diğerleri çoktan korkup kaçmıştı.
"Bukadarmıydı lan!?Ha!?Bu kadarmıydı cesaretiniz,gururunuz,onurunuz?"dedim anlam vermeye çakışarak.

"Ebrar!Lütfen kalk!Bak uyan!"diye bağırdım.Olmuyodu gözlerini açmıyordu.
"Eğer beni duyuyorsan elimi sık!"dedim.Umarım elimi sıkardı.Aksi taktirde yaşaması zordu......
Elimi sıkmıyordu.Belkide duyuyordu.Ama bunu yapacak gücü kendinde bulamıyordu.
Hemen telefonumdan acili aradım.Bana 5 dakikaya orada olacaklarını söylediler.Ebrarı daha yeni tanısam bile onun için baya bir endişeleniyordum.Kendim bile kendime anlam veremiyordum.

Acaba bu hissin ismi AŞKMI?

Kafamı düşüncelerimle allak-bullak ederken gözümden bir damla yaş aktı.Nasıl aktı bilmiyorum,ne ara aktı onuda bilmiyorum,ve niye aktı inanın hiç bilmiyorum.Aslında kolay kolay ağlayan biri değilimdir.Neden ağladımki ben şimdi.Sokakda ambulansın sesi yankılandı.Evet sonunda gelmişlerdi.Umarım Ebrar yaşar yoksa kalbim yanardız
Doktorların ayak seslerini duydum.Odaya girdiklerinde.
"Doktor bey lütfen çabuk olun.Tam karnından kurşun yedi!Onu kaybedemem!"diye âdeta yalvardım.Doktorlar ellerini çabuk tutarak Ebrarının başından yavaşca tuturak yardım yatağına yatırdılar.Sonrada merdivenlerden inmeye başladık.Açelya'ya ne diyecektim?
Beni suçlu balacaktı.Ama haklıda sayılır.Daha çabuk yetişe bilirdim.Herşey farklı ola bilirdi.....

Ambulansa bindik.Ellerimin esdiğini fark ettim.Kıyamıyordum sanki.Yada acıyordum.Hangi duyguydu bu?Ne adlandırmalıyım?
"Ebrar aç gözlerini.....lütfen...."dedim ellerimi yanaklarına yerleştirirken.Ben bu kızı en son gittiğimiz restorantta laf sokakrken görmüştüm.Nasıl bu hale geldi?

Yanımızdaki doktor telaşlanıyordu her dakika.
"Olamaz!Kalp ritmi çok değişken!Kalbi dura bilir!"dedi.
Bir dakika ne!Kalbimi?Ebrarınmı?Yok canım.Daha neler değilmi?Ebrar bir kere çok güçlü bir kadın.Bunumu atlatamıyacak?
Sonunda vardığımızda Hastahenenin önünde bekleyen doktorlar hemen kapıyı açtı ve Ebrarı hastahaneden içeri aldılar.Bu hastahaneye ikinci kez gelişimdi.Birinci defa acil durum için hastahaneye geldiğimde Sinanı araba vurmuştu.Zaten herkes sosyal medyada bu olayı oyuncak yapmıştı.Bilmeyen yoktur.O zamanda bu kadar heyecanlanmıştım.

Ebrarı ameliyat odasına aldılar bende duvarın yanına diz çöküp oturdum.Bu olay hiç olmamalıydı.Açelya bir az daha çabuk diyebilirdi.Herşey çok farklı ola bilirdi.Ama malesef.İş işden geçmişti artık.

Birden telefonum çalmaya başladı.Arayan Sinandı.Açtım.
"Alo?"Dedim
"Alo?"dedi
"Efendim Sinan?"
"Çağrı sen kaç saatdir neredesin!Bana demeki Ebrarı balamadım!"
Evet şimdi asıl bomba geliyordu.Bu olayı Sinana nasıl söyleyecektim?Eğer söylersem oda Açelya'ya söylerdi.Zaten kızın ağlamaktan gözleri kanamıştı.Bunu kaldırırmıydı ki?

"Alo?"dedi Sinan yeniden.Olamaz cevap veremezdim.
"Alo?"dedi tekrar"Oradamısın?"diye sordu.
"Sinan sana bir şey söyeleyeceğim ama sakin ol tamammı?"
"Ne!Yoksa Ebrarı bulamadınmı?!"dedi pat diye.Arkadan Açelyanın hayal kırıklığının sesini duya biliyordum.
"Sinan buldum...bulmasınada.Sinan ben tam odaya girip Ebrarı alacaktım ki,adam Ebrarı silahla vurdu......."sesin titredi.Normalmiydi?
"H-hastahanenin ismini de."dedi duraksadı."Hastahanenin ismini de!"diye bağırdı.

Hastahanenin ismini Sinana söyledikten sonra başımı elimin arasına alıp dizlerime bıraktım.Tüm bunlar nasıl yaşanmıştı?Hayır ya ben Ebrarı tam kolundan tutacaktım.Anlam veremiyorum.

-

-

-

Arkadaşlarımmmmm.Bölüm nasıldııı.Biliyorum çok ters köşeydi ama iyi gibii