Derin bir nefes aldım. Sarışın kız birden neşeyle konuşmaya basladı.
"Ee şey o zaman benim ailem kim? Ben artık kiminle yaşayacağım?"
Bakışlarımı yavaşça kıza çevirdim. Mete bey ve Filiz hanım da merak ile bana bakmaya başladılar. Ne diyecektim? Senin aslında artık ailen olmayacak, başının çaresine bak falan mı?
"Benim,bir ailem yoktu. Yani anlayacağın biolojik ailenin kim olduğunu bilmiyorum."
Sarışın kız dudaklarını büzüp konuşmaya başladı."nasıl yani,ben artık yetimhanede mi kalacagim?"
Filiz hanıma bakarak konuşmuştu. Filiz hanım kızın konuşması bittiği gibi kaşlarını çattı.
"Tabiki de hayır. Öyle bir şeye asla izin vermem....."
Filiz hanım konuşmaya devam ediyordu, fakat ben daha fazla aile ortamında bulunmak istemiyordum.
Gözümün içine bakarak kızını bırakmak istemediğini söyledi. Orada daha nasıl durabilirim ki?
Asansörün tuşuna basmama rağmen asansör bir türlü yukarı çıkmadı.
Merdivenlere yönelip hızlı adımlarla aşağı indim.
Motorumu dün tamirden aldığım için kendime defalarca kez şükür ettim. Motora binip kaskımı taktım.
Arkamdan adımı seslenildiğini duyunca kafamı arkama doğru cevirdim. Filiz hanımdı. Onunla muhattap olmak istemediğim için kafamı hızla önüme çevirip,gaza bastım.
Bugüne kolay gelmemiştim.
Gerektiğinde on kişiden dayak yedim.
Gerektiğinde hırsızlık yaptım.
Gerektiğinde dışarı da yattım.
Gerektiğinde hak etmediğim laflara maruz kaldım.
Gerektiğinde...
Gerektiğinde...
Gerektiğinde...
Evime gelene kadar son süraat yolculuk yaptım.
Eve geldiğim zaman ne kadar üşüdüğümü fark ettim.
Odamdan battaniye alip koltuğa kuruldum.
Üstümü iyice örtüp televizyonu açtım. Sevdiğim dizilerden birini açıp izlemeye başladım.
(Dizi demisken bana dizi önerebilirmisiniz)
Bir-iki bölüm anca izlemişken göz kapaklarım kendiliğinden kapanmaya basladı.
Kafamı hafifçe yastığama sürtüp gözlerimi kapattım.
Son duyduğum televizyondan gelen kahkaha sesleriydi.
Kestikkkk
Bölüm hakkinda düşüncelerini?
Bòlüm nasıldı?
256 kelime
ŞİMDİ OKUDUĞUN
---LAVİNİA////ÖLÜM ÇİÇEĞİ----
Fiction généralesokaklarda büyümüş insanların serseri olarak adlandırdığı bir kız düşünün. Bu kız geçimini sağlamak için,hayatta kalmak için her şeyi yaptığını hayal edin. Hırsızlık. Hırsızlık bunların en basiti,ama en yaralayanıydı. Ben buydum. Yaşamak için çabala...
