UYUMAK YOK (abimin arkadaşı)

2.BÖLÜM İLK GÜN

ORTALAMA BİR BEĞENİ GELDİ ÇOK DEĞİL AMA İLK BÖLÜMDÜ ONA RAĞMEN YETERLİ DİYE DÜŞÜNÜYORUM.

...

Günlerden pazar cezamın ilk günü. Saat 8.30 ve ben arabada çağrı abinin evine doğru giderken serra ve erginle görüşme yapıyordum.

"Hadi ama ipek artan abimi az çok tanıyorsun. Ne yapman gerektiğinide anlArsın. Bize sorabileceğin bir şey yok." Dedi serra.

"Emin değilim sadece bir kaç gün bile olsa korkuyorum."

"Korkma ipek artan abim insan yemiyor yani en azından biz bilmiyoruz."

"Ergin kız zaten kaçmak için yer arıyor niye saçma saçma konuşuyorsun."

"Sen ona bakma ipek abim sana saygı duyar en yakın arkadaşının kardeşisin sonuçta."

"Evet ama öyle bi konuşmuşluğumuz hiç olmadı çok nadir birbirimizi görürüz. Offf bilmiyorum."

"Sakin ol balım sorun çıkmayacak. Sana iyi şanslar yanına geleceğiz öğleden sonra kendine iyi bakk öptükk."

Telefonun kapanmasıyla derin bir nefes verdim.

Korkmuyordum ama tedirgindim. Birbirimizi tanımıyorduk ve bilmem kaç saat aynı yerde kalacaktık. Sadece birbirimizi ordan burdan yada bir ara geldiğimizde nadir günlerden tanıyorduk. Ne işe yarardı ki bu durum.

Araba sitenin güvenliğinden geçtikten sonra 3 tane peşpeşe villa geçmiştik en sonunda 4. Villanın önünde durduk.

"Geldik ipek hanım. Siz geçin valizinizi ben getirim."

"Teşekkür ederim erdal amca."

Arabadan yavaş yavaş indiğimde saat 8.50 di.

Villanın kapısının önüne geldiğimde kapıyı 2 kere çaldım. Ama kimse açmadı. Bir kez daha çaldığımda kapı genişçe açıldı. Karşımda bir hizmetçi ne bilim bir şöför gibi bir şey bekliyordum oysaki kapıyı çağrı abi açmıştı. Altında siyah eşofman üstünde sporcu üstü boynunda da havlu asılıydı.

"Merhaba çağrı abi." Dedim gülümseyerek o ise "saat 9da geleceğini söylemişti akın?"Dedi sadece.

Telefonumdan saate baktığımda saatin 8.54 olduğunu gördüm.

" e saat 9 olmak üzere zaten."

"Tam saattinde gel." Diyip kapıyı suratıma kapattı.

Ne oluyor?

Erdal abi valizimi yanıma getirip "gidiyorum ben ipek hanım"dedi. Onu başımla onayladığımda erdal abinin gözden kayboluşunu seyrettim.

Saat 8.56 olduğunda ben hala olayı anlamaya çalışıyordum. En sonunda kendime gelip villanın etrafını dolaştım. Arka bahçenin içine girip boydan cam olan kapıya doğru ilerledim.

"Lütfen kitli olmasın."

Kapıyı bir iki zorlamadan sonra açabilmiştim.

Saati tekrardan kontrol ettiğimde 58 geçiyordu.

Bahçe kapısından içeri girip evi güzelce süzdüm.

Beni girer girmez geniş bir salon karşılamıştı. Sağ tarafta şömine ve kahve l koltuk varken sol tarafta büyük bir televizyon ve karşısında siyah 4 tane koltuk puflardan vardı. Sanırım oyun falan oynuyordu burada beyfendi.

Biraz ilerledikten sonra önümde 2 tane basamak vardı. Basamakları geçtikten sonra geniş bir alan vardı. sağ tarafta üst ve alt kata çıkan merdiven sol tarafta ise mutfağa giden açık bir kapı vardı. Karşımda da evin giriş kapısı duruyordu.