AYIN KORUYUCUSU KANİ 1. BÖLÜM

75 16 14
                                    

         (⁠✿⁠^⁠‿⁠^⁠) Esil'in Ağzından (⁠◕⁠ᴗ⁠◕⁠✿⁠)

Bu sabah alarmdan önce kalktım. Tekrar uyumaya çalıştım ama uyuyamadım uyuyamadığım için ben de kendime kahvaltı hazırlamaya karar verdim normalde okula kahvaltı etmeden giderdim okulda da bir şeyler atıştırırdım.

Bu sabah erken kalktığım için kahvaltı hazırlamaya karar verdim. Kendime pankek, krep ve tost yaptım yanına da bir kaç kahvaltılık çıkardım ve yedim.

Saate baktığımda 07:20'di daha okula 40 dakika vardı. Hemen duşa girdim ve 15 dakika duş aldıktan sonra okul kıyafetimi giyip saçlarımı bağladım ve dudağıma nemlendirici sürüp çıktım .

Makyaj yapmayı sevmem bu yüzden de sadece nemlendirici sürdüm.

Otobüs durağına gittim ve okul servisini beklemeye başladım , o sırada yanıma bir çocuk geldi yüzü tanıdıktı , sanki onu daha önce görmüş gibiydim yada ben öyle zannediyordum.

Ben böyle düşüncelere dalmışken servis geldi ve servisebindim.

En arkada ki koltuğa oturdum sonra yanıma servisi beklerken gördüğüm çocuk oturdu.

Çocuğun sırtında okul çantası vardı, sanırım lise öğrencisiydi  benim gibi , çocuğun saçlarının rengi mavimsi siyahtı. Çok cana yakın ve tatlı birine benziyordu boyu da uzundu bembeyaz teni ve ela renkli gözleri vardı .

Çocuğu kime benzettiğimi bulmak için  iyice incelemiştim. Tabiki de ona fark ettirmeden sonrada belkide sadece zihnimin bana bir oyunudur dedim.

Kendi kendime o yüzden fazla kafama takmadım ve okula gelene kadar telefonumla uğraştım.

Çocuk sanki beni izliyormuş gibi hissettim.
Çaktırmadan baktım gerçekten de beni izliyordu. Çocuğa gidip sordum.

Esil : Afedersiniz bir şey mi varda daha deminden beri beni izliyorsunuz.

Çocuk : Hayır siz yanlış görmüşsünüzdür ben sizi izlemiyorum .

Esil : Beyefendi nasıl yanlış görmüş olabilirim herşey ortada siz beni izliyordunuz , lütfen beni izleyip beni rahatsız etmeyin.

Çocuk : Hanımefendi size baktım tamam kabul ediyorum , çünkü sizin saçınızda yaprak vardı acaba bunu size nasıl söylesem diye düşünüyordum size bakarak .

Cep aynamı çantamdan çıkardım, saçıma baktım gerçekten de saçımda yaprak vardı hemen saçımda ki yaprağı çıkardım ve çocuğa döndüm.

Esil : Kusura bakmayın sizi yanlış anladım.

Çocuk : Önemli değil , bu arada benim adım Erel

Esil : Benim adım Esil

Birbirimize isimlerimizi söylerken servis çoktan okula gelmişti.

Esil : Görüşürüz Erel

Erel : Görüşürüz

Servisten indim ve sınıfıma gittim . Sınıfta çok kişi yoktu dersin başlamasına daha çok vardı.

Bende çantamdan testimi çıkardım , çözmeye başladım benim arkadaşım yoktu.

Öğretmen gelene kadar test çözdüm ben test çözmeye başladıktan on onbeş dakika sonra da öğretmen gelmişti.

Dersimiz Fizikti bu dersi sevmezdim zaten tek sevdiğim ders matematikti diğer dersleri sevmesem de çalışırdım notlarım iyiyidi.

.............. ..........

Okul sonunda bitmişti bugün kırtasiyeye uğramam gerekiyordu bir kaç defter ve kakeme ihtiyacım vardı.

Okulun çıktım ve her zaman ki ihtiyaçlarımı aldığım kırtasiyeye doğru yol aldım . Kırtasiyenin hemen önündeydim ama kırtasiye kapalıydı.

Her ihtiyacımı bu kırtasiyeden alıyordum çünkü evime de yakındı.

Bugün kırtasiye kapalıydı ben de başka bir kırtasiyeye gitmeye karar verdim. Yolda kolye satan bir dükkana rastladım çok güzel kolyeleri vardı ama arasında Yeniay şeklinde çok güzel bir kolye vardı.

Satıcıya gidip kolyenin fiyatını sordum . Satıcı  150 ₺ dedi. Fiyatı uygundu satıcıya parayı verip kolyeyi aldım.

Kolyenin üzerinde şu sözler yazıyordu ;

Ay gökyüzünde parladığında aya bak ve gülümse buna ihtiyacım var.

Bu söz ne anlama geliyor bilmiyorum ama araştıracağım.

Kolyeyi ters çevirdim arkasında bilmediğim bir dilde bir şey yazıyordu ;

কানি, চন্দ্ৰৰ ৰক্ষক

Ne yazdığını bilmiyorum ama eve gidince araştıracağım çok merak ettim.

Hava karamadan eve ulaşmak için hemen kırtasiye doğru yol aldım ve bulduğum en yakın kırtasiyeden defter, kalem, postit ve günlük aldım. Aldıklarının parasını ödeyip kırtasiyeden çıktım.

Kırtasiye vardığımda daha yeni hava kararmaya başlamıştı kırtasiye evime uzaktı ama bulabildiğim en yakın kırtasiye buydu.

Hava kararmadan evime ulaşmak istediğim için hızlı yürüyordum. O sırada ayağım taşa takıldı .
Tam düşecekken biri beni tuttu.

Beni kimin tuttuğuna bakmak için kafamı çevirdiğim de arkamda hiç kimse yoktu.

Elis : Bu çok tuhaf daha demin biri beni tutmamışmıydı. Galiba şu kolye işini çok kafama taktım bu yüzden de halisünasyon gördüm.

Ama bir gerçek var ki korkmamak için söylediğim bu söze inanmadım. Yolda tek başıma yürüyorum ve ayağım taşa takılıyor tam düşecekken biri beni tutuyor arkama baktığım da kimseyi göremiyorum bu normal değil

Biri beni tutmadı diyelim ki o zaman neden düşmedim .

En iyisi bunları düşünüp daha fazla kendimi korkutmamak.

Eve hızlı hızlı adım atarak sonunda vardım.













AYIN KORUYUCUSU KANİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin