Chapter 18

2.1K 103 11
                                    

Augustine Jair Falco

Kamot-ulong sinundan ko ang asawa ko. Hanggang ngayon ay inis pa rin ito sa'kin. Pagkababa namin ng airplane nag cover-up agad kami.

Well, alam niyo namang sikat ang asawa ko. Kailangan mag-ingat at iwas issue. Tsaka dudumugin siya ng mga tao if malamang nandito siya sa Japan. That's why pinaghigpit ko ang security namin.

"Dito ka muna, baby. Kukunin ko lang 'yung keycard natin." Pinaupo ko muna ito sa may couch sa waiting area.

Sumunod naman ito ngunit hindi ako pinapansin. Napakamot kilay na lang talaga ako.

Lumakad na ako sa information desk. "Hello, Miss! I booked 2 rooms for 2 persons."

"Hello too, Madam! Okay, what's your name?" She politely said.

"Augustine Falco." Sagot ko rito at inabot na rin ang card.

"Okay, here's the cards, Ma'am. 7th floor, room 554 and 555. Our staff will guide you ans helf with your stuff. Please don't hesitate to call us if there's a problem. Enjoy your stay and have a good day!"

Nagpasalamat ako rito at pinuntahan na ang asawa ko. Tahimik lang itong nakaupo sa couch habang nag-c-cellphone.

"Baby, ito na 'yung keycard mo." Abot ko sa kanya. 'Yung room 555 ang ibinigay ko. Para just incase merong hindi maganda mangyari ang room ko muna ang unang mababanatan.

"What do you mean by "mo"?" Salubong kilay nitong tanong.

"Ahh, 'yung room mo. 555 ang room mo, sa akin naman ay 554. So if you need anything, just knock on my door."

Mas lalong nag-iba ang timpla nito. Kahit naka shades ito, ramdam kong nakatingin ito ng masama sa'kin. May mali ba sa sinabi ko?

"You mean magkahiwalay tayo ng room?" 'Di makapaniwalang tanong nito.

I nodded. "Yes, what's the prob—"

"Hell no! What is wrong with you? Dapat magkasama na tayo sa iisang room."

"Oh. I thought gusto mo magkaiba tayo since sa bahay may kanya-kanya rin tayong kwarto. I just thought na mas magiging comportable ka if magkahiwalay tayo."

Hinampas nito ang braso ko. "Tsk! Stupid! Of course gusto ko iisang room lang tayo. I'm your wife, of course kung saan ka doon din ako."

What? D-did she said "wife"? Agad na namula ang mukha ko. Hehe kinilig si bakla.

"Let's go. Ano pa hinihintay mo diyan, pasko?" Iritang tanong nito.

Agad akong sumaludo at dinala ang mga gamit namin. "Yes wife. Coming."

---

Kagaya nga ng gusto niya, nasa iisang kwarto lang kami. Nasa banyo ito naliligo habang ako ay abala sa pag-aayos ng gamit namin.

Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako nito pinapansin. Hindi ko na alam kung anong pagpapapansin pa ang gagawin ko.

Flashback

"Baby, are you hungry? Tara kain."

Silence.

"Hon, are you mad at me? Sorry na po kung ano man ang kasalanan ko."

Silence.

"My honeybunch sugar palm, talk to me po please." Pagpapacute ko rito. Mukha na akong aso nito pero wala na akong pake.

Kanina pa ako tanong ng tanong pero 'di ako nito sinasagot. Ano ba kasing kasalanan ko? Why do I have to suffer?

"Baby ko, lab lab, darling, wifey ko. Pansinin mo na 'ko. Ano bang kasalanan ko? Tell me. What do you want me to do? Kausapin mo lang ako baby, kahit ano pa 'yan gagawin ko." Pagmamakaawa ko rito.

She's blankly staring at me. Habang ako ay nagpapaawa rito. Medyo masakit na rin ang tuhod ko dahil kanina pa ako nakaluhod. Kanina ko pa sinusuyo ang mahal na reyna.

"Lahat?" Imik nito.

Nabuhayan ako ng loob ng sumagot na ito. Nginitian ko ito. "Opo, kahit ano pong gusto mo."

Ngumisi ito at tumayo. "You see that couch? Diyan ka matutulog mamaya. Oh, let me rephrase that, not just later pala, kundi for the whole trip." Sagot nito at pumasok na sa banyo.

Nakangangang iniwan ako nito. "Baby! Huwag naman ganyan maawa ka. Malaki naman 'yung kama oh!" Habol ko rito.

Kaya ito ako ngayon, inaayos ang pagtutulugan ko. I'll take a nap muna. Idadaan ko muna sa tulog baka pag gising okay na ulit ang baby ko.

May jetlag din ako dahil sa byahe. Mamaya ko na ulit susuyuin ang mahal na reyna kapag nasa mood na ako ulit mangulit.

Nagising ako dahil sa patak ng tubig. I slowly opened my eyes pero bumungad sa'kin ay ang magandang mukha ng asawa ko.

"Get up. I'm hungry na, let's go downstairs." Ang sweet noh?

Tumango ako rito at nag-unat. Napatigil ako sa pag-unat when I felt her stares. Titig na titig ito sa akin. I can see hunger in her eyes pero ibang gutom ata.

I mentally smirked at mas lalo pang finilex ang katawan ko. I saw her gulp when my t-shirt slightly went up.

"Magpapalit muna ako ng damit. Teka lang, baby." Sinadya kong maghubad sa harapan niya. Ramdam ko pa rin ang mainit nitong tingin kahit nakatalikod ako. Nag stretching pa 'ko lalo, lowkey flexing my muscles.

Nagsuot ako ng blue polo and black trousers. Humarap ako rito. "Let's go?" Nakangisi kong tanong.

Nananitili lang itong nakatingin sa'kin. Kaya lumapit ako. "Baby, tara na? Gutom ka na 'diba?" Ulit ko rito.

Inilahad ko ang kamay ko para tulungan siyang tumayo pero nakatitig lang ito sa'kin. "Baby?"

I got shocked when she grab my hand and push me back to bed. She straddles me and open the buttons of my blouse.

"I want to eat something muna, or someone pala. She have been a bad girl since we landed here sa Japan. I badly want to punish her for not behaving good." She seductively said while slowly tracing my chest down to my abs.

I can see lust and desire in her eyes. She licks her lips then give me a kiss. "Sa madaling salita, I want you to fck me hard, as hard as you can. Until I cannot walk but you are not allowed to come until I say so." She whispered in my ear.

I can feel my pants getting tighten. Jr. wants to come out. I want to ravish her, until she beg me to stop.

"Do you understand?" She asked as she slightly slap my abs.

I nodded.

"I need words, baby."

Muli akong tumango. "Yes, mommy."

She smirked. "Good, now take off your pants. I'll make sure to take you to heaven."



***

That's one chapter, see you next month.
HAHAHAHAHA

Secretly Married To A Superstar Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon