Asel/Gerçek Ailem

5. Bölüm:

Yine been simdi bölümler birikene kadar günde iki bölüm falan atarım demiştim ama kimseden destek falan göremediğim için arttırmaya çalışıyorum. Daha bir iki oyu anca aldım ve o kadar mutlu olmuştum ki umarım devamı gelir.

Medya: Batu Kaya

----------

"Ne hakla geliyorsun olum sen buraya?!"

"Benim abim sıfatıyla geliyor, ne var bunda?" Bak ya şuna. Hayırdır bu çocuk? Abisiyle birlikte bana kastları mı

"Asel, abicim sen karışma gir eve hadi bakalım."

"Hayırdır olum sen? Ne abisinden bahsediyorsun onun abisi biziz!" Hah! Nereden buluyor bu çocuk bu cesareti? İçeride Batu ile ahkam keserken hiçte abiye benzemiyordu. Şimdi ne anlatıyordu?

"Daha kardeşimin hayatına gireli bir iki gün oluyor sen kendini ben mi sanıyorsun?" Yürü be abi! Kim tutar seni. Konuş kız ben arkandayım!

Omzumdan tutulup geriye çekildiğimde kafamı kaldırdım. Esmer kavak beni yanına çekmiş kolunu omzuma atmıştı. Tek kaşımı kaldırıp geri çekildim. O ise tekrardan çekip abime baktı. İkinci kez omzumdan kolunu itip abimin yanına gittim.

"Abi sen sakin ol. Getirdiklerin için teşekkür ederim. Yarın hafta sonu zaten mahalleye gelirim olur mu? Orada uzun uzun konuşuruz. Olay çıkmasın şimdi?"

"Sadece senin için. Yarın gelmezsen gelir alırım." Göz kırpıp bahçeden çıkarken dışarıda duran abi takımının hepsi bakışlarını bahçeden çıkan abime takmıştı. Onlara doğru dönüp yerden gitarımı aldım bilgisayarımı da alıp eve yöneldim. İçlerinden birinin kolimi alacağını biliyordum. Kafama takmayarak eve girdim. Eğildemeden ayaklarımı kullanarak ayakkabıları çıkardım.

"Siz bana sınav mısınız? Bir saat önce beni istemediğinizi babam-"

Odada ki Yavuz Beye bakıp boğazımı temizledim.

"O adamla kalmamı istiyordunuz. Kendi babanıza bağırıyordunuz. Şimdi hangi hakla benim abime bağırıp abim olmadığını iddia ediyorsunuz?!

"Bağırıp durma. O herifle de görüşme. O kim ya?! Kim o seninle görüşüyor?" Çantamı tutup yere atacaktım son saniye de gözlerimi kapatıp vazgeçtim. Gitarımı sakince yere bırakıp Bora denen manyağı itmeye çalıştım. Vicdansız yerinden oynamamıştı bile.

"Ya o benim bunca yıl yanımda olan abim! Kanımdan değilse de canımdan! Siz kimsiniz?! Beni istemediginizi yüzüme yüzüme söyleyen biyolojik çakma abiler. Sakın bir daha bana karışmayı kendinizde hak bulmayın!"

Yasemin Hanım saniyesinde yanıma gelince yere bıraktığım çantaları almış benimle asansöre ilerliyordu.

"Bir daha Asel'e laf eden karşısında beni bulur! Yıllar sonra bulduğum kızımı sizin ön yargılarınıza bırakmam!" Asansöre binip cebimden spreyi çıkardım. Bir iki kez ağzıma sıkıp düğmeye bastım. Odama çıktığımda direkt yatağa oturup derin nefes aldım. Yasemin Hanımda kapıyı kapatıp yanıma oturduğunda saçlarımı oksamaya başlamıştı.