Ekim Naz/Gerçek ailem(TAMAMLANDI)

Bölüm-28

"Ay saçmalama istersen Adar abi!"dedim gözlerimi devirerek.

"Ya ne olacak ki,alt tarafı adam işleteceğiz."dedi.

Alt tarafı mı?

"Aynen alt tarafı.Ya sonra kabak bizim başımıza patlarsa?"dedim tek kaşımı kaldırarak.

"Patlamaz,patlamaz merak etme."dedi Aras abim de.

"Tamam verin yazayım."dedim.

Ben şanslıymışım.Eğer ben yazarsam normal adam çıkarmış.

Sen ve şans mı?

Ben bile inanmıyorum.

Numarayı salladıktan sonra aramaya başladılar.

"Alo?"

Hastroloji.

Ses gelmişdi.

Ne gelmesini bekliyordun ki?

Gerginlikle dudaklarımı dişledim.Kalın bir erkek sesi çıkmıştı.

Abimler bir-birlerine baktıkdan sonra telefonu bana uzattılar.

Lan?!

Kafamı iki yana salladım ama onlar onaylar şekikde salladılar.

Biliyordum,kabak benim başımda patlayacakdı.

"Alo diyorum,kimsiniz?Rahatsız etmeyin lan adamı!"

Yuh,böyle ses varmıydı lan?

Korkudan telefonu hemen kapattım.

"Napıyorsunuz ya?Neden bana veriyorsunuz?"diye kızdım.

Onlarsa gülmeye başladı.

"Küçük kardeşim,ne var bunda eğlendik işte."dedi Aras abim yanaklarımı sıkarak.

Ellerinden kurtularak bahçeden içeri girdim.

Manyak lan bunlar!

Neyse.

Yamaç abimin tedavisi iyi gidiyormuş.Hatta ayaklarını bir az olsun kıpırdatıyormuş.

Annem ağlayarak anlatmıştı da.

Yaman abimi koltukta gördüğüm gibi yanına atladım.

"Ekim,korkuttun ne yapıyorsun?"dedi Yaman abim elindeki tableti kenara koyarak.

Napem?

Sana demedi?

"Böyle daha eğlenceli."dedim gülerek.

Parmaklarıyla burnumu sıkmıştı.

"Ekim seninle konuşa bilirmiyim?"dedi salona giriş yapan Yalın.

Aniden gelen sesle yerimden sıçradım.

Kafamı ona çevirdiğimde ciddi bir şekilde bana bakıyordu.

Yaman abime baktığımda omuz silkmişti.

"Olabilir.Ama tenha yerler olmasın.Allah korusun beni boğarsın falan."dedim ima ederek.

O ise oflayarak derin bir nefes almıştı.

"Ekim,lütfen."dedi sinirini yatıştırmak istercesine.

Bence,kırmızı çizgiyi aşmamalısın.

Haklısın.

Yerimden kalktığımda salondan çıkmaya başladı.

El-mecbur takip etmeye başladım.