Ece'nin Yaşam Hikâyesi

7.Bölüm

İlk önce hepinze hayırlı Ramazanlar

Biliyorum ki yeni bölüm biraz  gecikti kusura bakmayın sınavlarım vardı ondan dolayı bölüm atamadım  müsait olamıyordum bir türlü o yüzden

Lafı uzatmadan sizi yeni bölüme okumaya davet ediyorum

Hepinize keyifli okumalar dilerim 🤩🌹

Onu gizlice takip ederek kendimi  ona farketirmemeye çalıyordum. Emre hızlı adımlarla okulun arkasındaki sokağa girince bende sokağa girdim  biraz daha irerledikten sonra bir grubun yanına varmıştı, o gruptan tanıdığım sadece iki kişi vardı her ikisi'de emirin her zaman yanında olan kişilerdi. Onlar beni görmeden hemen orda bulunan bir arabanın arkasına saklanmıştım ve onları dinlemeye başladım ama hiç bir şey duyulmuyordu biraz zaman geçtikten sonra iki araba onların yanında durmuştu.

İkinci arabadan çıkan kişileri tanımıyordum ve aceba okuldan olan birileri mi diye düşündüm ama hiç bir şekilde okulda görmemiştim bunlar kimdi aceba kafamdaki soruları bir kenara atarak onları dinlemeye çalıştım ama bir türlü duyamıyordum hemen durduğum arabanın önünde ki arabanın arkasına gittim onlara görünmeden diğer arabanın arkasına vardığımda beklemediğim bir şey olmuştu birinci arabanın içinde birisi çıkmıştı ve o kişi o gün arabasıyla bana çarpan kişiydi bu oydu buna emindim .

Peki bunlar  birbirini nerden tanıyorlardi, bunların aralarında ne vardı... ? Kafamdaki sorular gittikçe daha çok çoğalmaya başlıyorlardi onları dinlemiyordum çünkü ne kadar dinlemeye çalışsam da hiç bir şey duyulmuyordu o yüzden sadece izliyordum ilk önce tokalaştilar daha sonra konuşmaya başladılar ama konuştukları şey ciddi bir meseleymis gibi odaklanmışlardi onların kavga edeceğini düşünürken onlar böyle görmem garibime gitmişti ben onların kavga etmesini beklemiştim ama onlar tokalaşıp konuşmuşlardi  onları izlemeye devam ederken telefonum çalmaya başlamıştı.

Allah'tan titreşime koymuştum ariyan annemdi kesin merak etmiştir beni ama şimdi açamazdim aramayı meşgule atım ama attığım gibi tekrar çalmaya başlamıştı tekrar meşgule atığımda tekrar aramıştı annem normalde meşgule atığımda çok önemli bir şey olmasa  ısrarla aramazdi tekrar çaldığında telefonu açıp sesizce konuşmaya başlıyacaktim ki annemin üst üste sorduğu sorular karşısında sadece onu dinledim.

"Kızım nerdesin ,niye telefon aramalarımı meşgule atıp duruyorsun"

Annemin sesi oldukça telaşlı ve endişeli gelmişti hemen cevap verdim

"Anne iyiyim ,benim biraz işim vardı ondan geciktim"

"Hemen eve gel kızım"

"Anne iyimisin kötü bir şey yok dimi sesin niye kötü geliyor"

"Baban evde ikide bir seni sorup duruyor çok sinirli okuldan çıkmış olduğunu ve nerde olduğunu sorup duruyor "

İşte o an  istemsizce tedirgin olmuştum çünkü bu sefer fazlasından çok daha kizacakti ve hata dövebilirdi de  annem tekarardan sesini duyunca tekrar onu dinledim.

"Kızım çabuk gel eve hemen ne işin varsa bırak gel çabuk ol "

"Tamam anne şimdi geliyorum "

"Çabuk ol "

"Tamam"

Ve telefonu kapatıp onlara baktim aynı şekilde onları görünce sesiz bir şekilde arkama döndüm artik burda duramazdim sesiz hareketlerle onlara görünmeden sokatan çıkmaya çalıştım sokaktan çıktığımda derin bir nefes almıştım çok tedirgin olmuştum beni görecekler diye  hızlı bir şekilde otobüs durağına yürümeye başladım otobüs durağına az kalmıştı varmama ki otobüs gelmişti koşmaya başladıgimda otobüs beni beklemeden gitmişti.